Διαβάζω στον σημερινό τύπο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος πρότεινε στον Έλληνα πρωθυπουργό να γίνουν μόνιμες κλειστές δομές μεταναστών στα νησιά της Ελλάδος, για να μην μεταφερθούν στην ενδοχώρα και από εκεί να περάσουν στην ευρωπαϊκή ένωση, με άλλα λόγια μιλάμε για κανονικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Γραφει ο Γιώργος Βενετσανος
Σήμερα που είναι οι δομές ανοικτές οι άνθρωποι που είναι σε αυτές μπορούν να μετακινούνται ελεύθερα, να ψωνίζουν, να πηγαίνουν μια βόλτα, χωρίς να είναι πίσω από σύρματα ή αν είναι μπορούν να μπαινοβγαίνουν. Το ατύχημα είναι ότι μεταξύ τους έχουν παρεισφρέει εγκληματικά στοιχεία και είναι αυτοί που κάνουν την μεγάλη ζημιά, πρώτα από όλα στους ιδίους τους μετανάστες και μετά στον τόπο που τους φιλοξενεί, αναγκάζοντας με τις πράξεις του να περιχαρακωθεί η κοινωνία για την ασφάλεια της σε τοπικό και σε εθνικό επίπεδο. Εδώ όμως είναι τεράστιες και οι ευθύνες των μυστικών υπηρεσιών της χώρας, που θα έπρεπε τέτοια άτομα να τα έχουν εντοπίσει ακόμη από την είσοδο τους και να τα έχουν απομονώσει από όλους τους άλλους. Πως μπορούσε να είχε γίνει.
Α) Ξεχωριστά τις εθνότητες έτσι που να μην έχουν επαφή μεταξύ τους και δημιουργούνται τα προβλήματα που βιώνουμε. Όσοι κατόπιν ελέγχου κρίνονται ως επικίνδυνα άτομα σε κλειστή δομή (μόνο για αυτούς) και μέχρι να αποδειχθεί ποιοι είναι και να αποφασιστεί η τύχη τους.
Β) Οικογενειάρχες ή μονογονεϊκές οικογένειες (μετανάστες – πρόσφυγες) μόνο μαζί με άλλες. Η οικογένεια έχει κοινά προβλήματα και αγωνία από οποία πλευρά του πλανήτη και αν είναι, άρα δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και άνετα μπορούν να συμβιώνουν όλες μαζί μέχρι την όποια απόφαση.
Αλλά αυτό που μας προτείνει η Γερμανία που σήμερα προεδρεύει της Ευρωπαϊκής Ένωσης άρα και οι υπόλοιποί ευρωπαίοι, δομές κλειστές που μεταφράζεται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς δικαίωμα εξόδου, είναι απλός απάνθρωπο και οι Έλληνες δεν φημιζόμαστε για απανθρωπιά, αν και πολλοί φιλοξενούμενοι σε αυτόν τον τόπο που τους δώσαμε το δάχτυλο θέλησαν να μας πάρουν και το χέρι.
Τι μας προτείνουν δηλαδή; Όσοι φεύγουν από ένα μέρος που το αισθάνονται σαν φυλακή να μπαίνουν σε μια άλλη. Αυτή είναι η λογική των φιλάνθρωπων, αγαθών, αλληλέγγυων, ανθρώπινων, με τις περίφημες ΜΚΟ τους που μας εγκαλούν συνέχεια Ευρωπαίων; Στρατόπεδα συγκέντρωσης στοιβαγμένοι φύρδην μίγδην στα παραμεθόρια νησιά της χώρας, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για την εθνική μας ασφάλεια. Μου θυμίζουν οι εταίροι μας το «Εγώ λέω στο σκύλο μου κι ο σκύλος στην ουρά του» που λέγεται για όσους μεταβιβάζουν τις ευθύνες τους στους άλλους.
Η Γερμανία απέχει από την Τουρκία σχεδόν 5.000 km, η Ελλάδα όμως 3 km και αυτό από μόνο του δεν θα έλεγε τίποτα αν δίπλα μας ήταν η Ελβετία, δυστυχώς όμως γειτνιαζουμε με έναν αχόρταγο γείτονα. Για αυτό αν θέλει κλειστές δομές η πρόεδρος της Γερμανίας, ας κάνει την ευγενική χειρονομία να τους φιλοξενήσει στην απέραντη χώρα της και ας τους βάλει σε χώρους που τους διαθέτουν και έχουν εμπειρία από το παρελθόν και εκεί να κάνει την όποια διαλογή, και μια που επιθυμεί συν διαχείριση πιστεύω ότι η Ελληνική πολιτεία δεν θα είχε πρόβλημα να αναλάβει τα έξοδα σίτισης τους, το αντίθετο μάλιστα.
Τα Ελληνικά νησιά πρώτα από όλα λόγο ανθρωπιάς, δευτερεύοντος στενότητας χώρου και τρίτο λόγω των απειλών από την γείτονα, δεν είναι δυνατόν, δεν επιτρέπεται, να μετατραπούν σε μόνιμα κρατητήρια ανθρωπίνων ψυχών, τελεία και παύλα.