Τα νέα που φτάνουν στο Μαξίμου μόνο ευχάριστα δεν είναι πλέον. Η κοινωνία πλέον βράζει εξαιτιας του lockdown και για αυτό φταίει αποκλειστικά ο πρωθυπουργός που μήνες τωρα από τον Ιούλιο και μετά παραμύθιαζε τον κόσμο με δηλώσεις του τύπου ότι δεν θα πάμε σε νέο lockdown και πως οι ευρωπαιοι ηγέτες είχαν δήθεν συμφωνήσει να μην πάμε σε lockdown.
Μαλιστα ο Μητσοτάκης κατηγόρησε τον κόσμο πως χαλάρωσε το καλοκαίρι, όταν το μήνυμα της χαλάρωσης το μετέδιδε η ίδια η κυβέρνηση με το άνοιγμα του τουρισμού το καλοκαίρι. Άλλωστε ποιος θα πήγαινε για τουρισμό σε μια χώρα που ήταν στην πρώτη γραμμή του κινδύνου; Κανείς. Αν δεν έστελνε η κυβέρνηση το μήνυμα της χαλάρωσης στο εξωτερικό δεν θα πάταγε ψυχή στον τόπο μας.
Ο κόσμος βλέπει ακόμη τον υπουργό δημόσιας τάξης, που ψήφισε το μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει, να απειλεί τους πολίτες πως θα πατάξει με κάθε τρόπο όποιον παραβεί τα μέτρα τη στιγμή που ποτέ δεν έδειξε τον ίδιο ζήλο για την πάταξη της εγκληματικότητας.
Ο κόσμος είναι στην κόψη του ξυραφιού γιατί η κυβέρνηση θεωρεί τους Έλληνες ηλίθιους απείθαρχους που αν δεν τους εκβιάσεις με το μαχαίρι στο λαιμό δεν θα υπακούσουν σε καμία απαγόρευση. Αυτή η άποψη δυστυχώς υπάρχει και στο μυαλό πολλών πολιτων που πιστεύουν ότι η χώρα χρειάζεται μια χούντα για να σωθεί.
Μήπως όμως οσοι συμμερίζονται τέτοιες ακραίες απόψεις είναι οι αληθινοί ψεκασμένοι; Με έδρα βεβαίως το Μαξίμου.
Σαφώς και η χώρα δεν έχει χούντα, έχει όμως πάρει λάθος δρόμο καθώς ο δρόμος που θα επρεπε να ακολουθησει η κυβέρνηση είναι αυτός του διαλόγου, της αλήθειας και της υπεύθυνης ενημέρωσης. Η κυβέρνηση όφειλε να κάνει σύμμαχο της τον κόσμο που αγωνία και όχι να ανοίξει τις πόρτες του Μαξίμου σε ψεκασμένους νοσταλγούς άλλων νοοτροπιών, περασμένων δεκαετιών και καθεστώτων.
Αν θέλει είναι στο χέρι της ακόμη να αλλάξει ρότα, σώζοντας τουλάχιστον ότι σώζεται. Αν δεν θέλει, λύσεις υπάρχουν. Όπως είπε και ο Παύλος Μπακογιάννης στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.