ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Χ.Δ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

Το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, με αφορμή την επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Η Γενοκτονία των Ποντίων, από την οποία συμπληρώνονται 101 χρόνια σήμερα, εντάσσεται στην πολιτική των «Νεοτούρκων» από τον 19ο αιώνα και μετά, να εδραιώσουν την τυραννική κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη μέθοδο της φυσικής εξόντωσης των μη μουσουλμανικών εθνοτήτων.
Τέτοια δείγματα είχαμε και επί βασιλείας του Σουλτάνου Μαχμούτ Β’ με την εξόντωση ολόκληρων πληθυσμών, όπως της Χίου, της Κάσου και των Ψαρών, αλλά και τον προγραμματισμένο εποικισμό της Πελοποννήσου με Αιγύπτιους Μουσουλμάνους, αν καταστελλόταν η Επανάσταση του 1821.
Οι μεθοδευμένες διώξεις ξεκίνησαν με το Συνέδριο των Νεοτούρκων στη Θεσσαλονίκη το 1911. Εκεί αποφασίστηκε ότι «Θα εξισλαμισθεί όλος ο πληθυσμός στην αυτοκρατορία. Θα πρέπει να εξοντωθούν τα άγρια αυτά χόρτα που λέγονται χριστιανοί»… Οι Νεότουρκοι ήταν ωστόσο βαθύτερα φορείς ενός κοσμικού πνεύματος, ενός γερμανοτραφούς εθνικισμού, χαρακτηριστικού στους κεμαλιστές μέχρι σήμερα. Η οθωμανική εκδοχή του Ισλάμ εμφάνιζε διαφορετική προσέγγιση σε ό,τι αφορά τις εθνότητες, εφόσον ο τελευταίος Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ, που ενεπλάκη στην Αρμενική Γενοκτονία, ονομάστηκε από ομοθρήσκους του “καταραμένος“. Η Ποντιακή Γενοκτονία θεωρείται επίσης και τεκμήριο επικίνδυσης για το “status quo” διείσδυσης του ρωμαΐικου στοιχείου στον οθωμανικό διοικητικό μηχανισμό.
Οι διώξεις κλιμακώθηκαν μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, με τις οδηγίες Γερμανών συμβούλων, ιδίως του διαβόητου Λίμαν φον Σάντερς. Το 1914 ξεκίνησε ο πρώτος διωγμός των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, για να ακολουθήσει η γενοκτονία των Αρμενίων το 1916 και η Γενοκτονία των Ποντίων το 1919. Στις 19 Μαϊου εκείνης της χρονιάς, ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάσθηκε στην Σαμψούντα, για να συντονίσει την εξόντωση του ποντιακού ελληνισμού. Για το λόγο αυτό, η 19η Μαΐου έχει ανακηρυχθεί ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού από το ελληνικό Κοινοβούλιο, με μεγάλη καθυστέρηση, το 1994. Ο αφανισμός του μικρασιατικού ελληνισμού ολοκληρώθηκε το 1922-24, με τη Μικρασιατική Καταστροφή και την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών
Η Γενοκτονία των Ποντίων, είχε ως αποτέλεσμα την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Ποντίων που υπολογίζονται έως και 350.000 και τον ξεριζωμό των υπόλοιπων που μπόρεσαν να επιζήσουν. Με εκτελεστικά όργανα δολοφόνους όπως ο διαβόητος Τοπάλ Οσμάν, οργανώθηκαν σφαγές, δολοφονίες με πρόσχημα παρωδίες «δικών», πορείες θανάτου στο εσωτερικό.
Συνολικά εκκαθαρίστηκαν πληθυσμοί Ασσυριακοί, Ελληνοποντιακοί και Αρμενιακοί, στο πλαίσιο του ενδοοθωμανικού ξεκαθαρίσματος και της νεωτερικής «αρχής των εθνοτήτων» η οποία καταπολεμούσε τα παλαιά κράτη των Μέσων Χρόνων και προήγαγε τα εθνικά κράτη. Η Γενοκτονία των υπόδουλων Χριστιανών έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πολιτικών και μεθόδων που εφάρμοσε αργότερα η ναζιστική Γερμανία εις βάρος των «κατώτερων» και ανεπιθύμητων φυλών.
Ο ποντιακός ελληνισμός είχε συνεχή παρουσία στην περιοχή του Πόντου από τα χρόνια του 2ου ελληνικού αποικισμού τον 8ο π. Χ αιώνα, η οποία συνεχίστηκε αδιάλειπτα στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και της ποντιακής «Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας», η οποία εκτεινόταν και σε τμήμα της Κριμαίας. Άκμασε και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, μέχρι τον ξεριζωμό του, ενώ μέχρι σήμερα έχουν απομείνει πολυάριθμοι ελληνόφωνοι Μουσουλμάνοι, απόγονοι εξισλαμισμένων Ελλήνων, που διατηρούν την αρχαιοπρεπή ποντιακή λαλιά, ζωντανό μάρτυρα της δισχιλιετούς ελληνικής παρουσίας στην περιοχή.
Το μαρτύριο που έζησαν οι Έλληνες του Πόντου και τη μαζική Γενοκτονία τους, τιμούμε και θυμόμαστε σήμερα.
Από το Γραφείο Τύπου της ΧΔ.