Ήταν η πλούσια κυρία στην ταινία «Η καφετζού» και η κυρία Φλώρα, σύζυγος του Παπαγιαννόπουλου στην ταινία «Για ποιον χτυπά η κουδούνα».
Έπαιξε στο πλευρό σπουδαίων ηθοποιών όπως ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ο Αλέκος Αλεξανδράκης και ο Νίκος Σταυρίδης.
Συνήθως της έδιναν ρόλους της αριστοκράτισσας συζύγου, καθώς το παρουσιαστικό της παρέπεμπε στις γυναίκες της υψηλής κοινωνίας.
Γι’ αυτό χαρακτηρίστηκε ως «η Αρχοντογυναίκα» του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο λόγος για την Μπεάτα Ασημακοπούλου, η οποία έπαιξε σε 40 ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Γεννήθηκε το 1932 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη.
Ήταν συμμαθήτρια με τον Γιώργο Κωνσταντίνου και την Κατερίνα Γώγου.
Όταν αποφοίτησε συμμετείχε σε αθηναϊκούς θιάσους και σε μουσικές παραστάσεις.
Σε ηλικία 23 ετών έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με έναν μικρό ρόλο στην ταινία «Καταδικασμένη κι από το παιδί της» του 1955.
Την επόμενη χρονιά έπαιξε στο θέατρο Ακροπόλ όπου πρωταγωνιστούσε η Ρένα Βλαχοπούλου.
Τότε γνωρίστηκε με τον μεγάλο σκηνοθέτη και ποιητή Ορέστη Λάσκο, ο οποίος την ερωτεύτηκε. Έβαλε όμως τον Βασίλη Αυλωνίτη να της ζητήσει να συναντηθούν για να μιλήσουν με θέμα μια καινούργια ταινία που ετοίμαζε.
Ήταν η ομιλούσα εκδοχή της ταινίας του 1931 «Δάφνις και Χλόη» και ο Λάσκος της πρότεινε να υποδυθεί τη Λυκαίνιο, την ερωτική γυναίκα της ταινίας.
Στην αρχή η Μπεάτα δίστασε, καθώς η ταινία θα είχε γυμνές σκηνές, αλλά τελικά δέχτηκε.
Ωστόσο, η ταινία δεν γυρίστηκε ποτέ, αλλά η γνωριμία της με τον Λάσκο κατέληξε σε γάμο και έδωσε μεγάλη ώθηση στην καριέρα της.
Η Μπεάτα έπαιξε σε 23 από τις 35 ταινίες του Λάσκου, με τον οποίο παντρεύτηκε το 1960 και απέκτησαν έναν γιο.
Ήταν ψηλή και εντυπωσιακή γυναίκα, που ξεχώριζε για την επιβλητική και ευγενική της παρουσία.
Αυτός ήταν ο λόγος που από μικρή έπαιζε ρόλους μεγάλων γυναικών.
Αν και δεν είχε πατήσει τα 30 υποδύθηκε τη μητέρα ενός πλουσιόπαιδου στην παράσταση Στουρνάρα 288 και το 1968 υποδύθηκε τη μητριά της Νόρας Βαλσάμη στην ταινία «Για ποιον χτυπά η κουδούνα».
Η Μπεάτα, μόλις διάβασε το σενάριο, δέχτηκε να συμμετάσχει υπό τον όρο να μην παίξει τη μητέρα της Βαλσάμη, επειδή τότε, αν και ήταν νέα, συνέχεια της έδιναν ρόλους μεγαλύτερων γυναικών.
Με τον Ορέστη Λάσκο έζησε έως τον θάνατό του το 1992. Τη δεκαετία του ’80 διατηρούσε κατάστημα ρούχων στην οδό Φωκίωνος Νέγρη και τα τελευταία χρόνια της ζωής της είχε ένα κατάστημα με αξεσουάρ.
Η τελευταία της εμφάνιση στο θέατρο ήταν στην παράσταση «Anorexia Nervosa», στο θέατρο «Ηβη», όπου υποδύθηκε μια ψυχαναλύτρια . Η Μπεάτα πέθανε το 2009 από καρκίνο.