Η ανυποχώρητη στάση του Νίκου Δένδια σε κρίσιμες στιγμές για τα εθνικά μας συμφέροντα έχει γίνει αιτία να αποτελεί κόκκινο πανί για τους Γερμανούς εδώ και αρκετό καιρό.
Μαλιστα η στάση του αυτή, του έχει δημιουργήσει και πρόβλημα με τον Κυριακο Μητσοτακη που από ότι φαίνεται πίστευε ότι ο Δένδιας θα σώπαινε μπροστά στις πιέσεις των ξένων.
Άλλωστε είχαμε αποκαλύψει ότι ο Νίκος Δένδιας είχε παίξει καταλυτικό ρόλο τορπιλίζοντας τις πρωτοβουλίες Μητσοτάκη που ήταν υποκινούμενες από τους Γερμανούς, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να φτάσουν στο σημείο να δημοσιεύουν ακόμα και δυσφημιστικά άρθρα προκειμένου να αποδομήσουν τον έλληνα υπουργό εξωτερικών.
Το Spiegel ισχυρίζεται ότι ο Μητσοτάκης τορπίλισε την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, ερήμην του Δένδια!
Δημοσιεύματα τα οποία μάλιστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλήθηκε να τα αποκηρύξει από το βήμα της ολομέλειας και δεν το έπραξε! Ο Νίκος Δένδιας όμως απτόητος συνέχισε σε κάθε ευκαιρία να θέτει όρους ακόμα και στις επαφές των τεχνικών κλιμακίων, ακυρώνοντας οποιαδήποτε σκέψη για συζήτηση θεμάτων τα οποία παρέκκλιναν της εθνικής γραμμής.
Δηλαδή ο Νίκος Δένδιας επέμεινε στην στάση ότι η μόνη διαφορά με την Τουρκία είναι αυτή της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας και της σχετικής με αυτήν θαλάσσιας ζώνης! Σε αντίθεση ακόμα και με τις επίσημες δηλώσεις του πρωθυπουργού που μιλούσε αόριστος για θαλάσσιες ζώνες, δηλώσεις που αποδοκίμασε ακόμα και ο Νικήτας Κακλαμάνης.
Οι σκέψεις για αντικατάσταση του Νίκου Δένδια – τα δύο ονόματα
Φαίνεται όμως ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι ειδικά τώρα που όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα θα σταθεί σε έναν διάλογο από τον οποίον θα βγει χαμένη. Και ο λόγος είναι ότι ο Μητσοτάκης θα δεχτεί να τεθούν θέματα επί τάπητος τα οποία ουδέποτε είχε δεχτεί να συζητήσει άλλη ελληνική κυβέρνηση, πλην από αυτή του Κώστα Σημίτη η οποία έμεινε και με μαύρα γράμματα στην ελληνική ιστορία. Αυτή η άτακτη ελληνική υποχωρήσει γίνεται με την πάγια πίεση του Βερολίνου, αλλά και την παρέμβαση Πομπέο, ο οποίος θεωρεί πως το πρόβλημα στην περιοχή είναι η Ρωσία και όχι Τουρκία! Άρα πιέζει την Ελλάδα να τα βρει όπως – όπως με την Τουρκία, ώστε να μην υπάρξει ρήγμα στους κόλπους του ΝΑΤΟ!
Γιώργος Γεραπετρίτης. Καταλληλότερος η προθυμότερος;
Πράγμα φυσικά που ο Νίκος Δένδιας δεν υπάρχει περίπτωση να το αποδεχτεί. Τα ονόματα λοιπόν που πλασάρονται ως αντικαταστάτες σε ενδεχόμενο ανασχηματισμό και απομάκρυνση του νυν υπουργού εξωτερικών από την θέση του, είναι αυτό του Δημήτρη Αβραμόπουλου, αλλά κυρίως αυτό του Γιώργου Γεραπετρίτη!
Ο δεύτερος φαίνεται να έχει το προβάδισμα, διότι θεωρείται πιο πρόθυμος και έτοιμος να κάνει οποιαδήποτε υποχώρηση του ζητηθεί, από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο ο οποίος στο κάτω κάτω έχει και μία ιστορία να υπερασπιστεί. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε — οι ξένοι σίγουρα δεν το ξεχνούν – οτι όταν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος είχαν το θράσος να σκέφτονται συμμετοχή σε ενδεχόμενο βομβαρδισμό της Συρίας υπέρ των Τζιχαντιστών, ο Αβραμόπουλος είχε πάρει σαφείς αποστάσεις, διαψεύδοντας μάλιστα τότε τις φήμες που κυκλοφορούσαν Δυτικοί περί εύρεσης των δύο μητροπολιτών που είχαν απαχθεί από τους ισλαμιστές τρομοκράτες! Ψέματα τα οποία ελέγοντο για να παρασύρουν τους ηγέτες των χωρών ώστε να δώσουν το πράσινο φως να χτυπηθεί ο Άσαντ και έτσι να βοηθηθεί το ισλαμικό κράτος.
Η ισχύς του Δένδια στην παράταξη και την κοινωνία
Αυτή η εξέλιξη παρότι θα χαλαρώσει την γερμανική πίεση απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά και της ελληνικής αντίστασης απέναντι στην Τουρκία, θα έχει πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος. Διότι όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ο Νίκος Δένδιας είναι από τους δημοφιλέστερους, αν όχι ο δημοφιλέστερος υπουργός της κυβέρνησης. Ο Νίκος Δένδιας επίσης ως στέλεχος της παράταξης, έχει πολύ ισχυρή θέση και μεγάλο έρεισμα στους ψηφοφόρους. Καθότι θεωρείται ως ο κατ’ εξοχήν θεματοφύλακας της Καραμανλικής κληρονομιάς της Νέας Δημοκρατίας.
Τυχόν απομάκρυνση του λοιπόν θα είχε τεράστιο πολιτικό κόστος και θα ήταν αμφίβολο εάν θα μπορούσε να αμβλυνθεί με την βοήθεια των φιλικών προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη μέσων μαζικής ενημέρωσης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Δένδιας δεν πρόκειται να ρίξει νερό στο κρασί του και όποια απόπειρα εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας μέσω διμερούς διαλόγου, θα αποτύχει εφόσον παραμείνει ως υπουργός εξωτερικών.