Η δύσκολη στιγμή που έκανε τον Σωτήρη Τσιοδρα να λυγίσει την ώρα των ανακοινώσεων.

https://twitter.com/patisetokim/status/1241400388126945281?s=21
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας για τον κορονοϊό, Σωτήρης Τσιόδρας, έχει μπει για τα καλά στην καθημερινότητά μας.
Είναι ο άνθρωπος από τον οποίο ολόκληρη η Ελλάδα περιμένει εναγωνίως ν’ ακούσει τα επίσημα νέα και μέτρα για τον SARS-CoV-2 και ο οποίος αποπνέει κύρος και σοβαρότητα στο ευρύ κοινό, αυτό το δύσκολο για τη χώρα χρονικό διάστημα.
Οι εξέχουσες σπουδές (σ.σ. μεταξύ άλλων στο Χάρβαρντ) και η εμπειρία του καθηγητή Παθολογίας-Λοιμώξεων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος διαθέτει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό 27 σελίδων, αναδεικνύουν πως η επιλογή του από πλευράς κυβέρνησης μόνον τυχαία δεν ήταν.
Και η προσωπική του ζωή, ωστόσο, δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητη, καθώς ο Τσιόδρας έχει επτά παιδιά. Στον ελεύθερο χρόνο του μάλιστα, μελετά βυζαντινή υμνολογία, ενώ μέχρι πρόσφατα έψελνε κάθε Κυριακή σ’ εκκλησία της Κηφισιάς, όπου και διαμένει.
Πέραν των σημερινών καθηκόντων του, ο Σωτήρης Τσιόδρας είναι μέλος της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων στη δημόσια υγεία από λοιμογόνους παράγοντες, καθώς και συνδετικός κρίκος των ελληνικών υγειονομικών αρχών με τις αντίστοιχες παγκόσμιες κι ευρωπαϊκές.
Βιογραφικό
Γεννημένος στις 13 Οκτωβρίου του 1965 στο Σίδνεϊ, μετά την επάνοδό του στην Ελλάδα πήγε Γυμνάσιο και Λύκειο στο 15ο της Κυψέλης, απ’ όπου πήρε απολυτήριο με βαθμό 19 7/13. Το 1984, στα 19 του χρόνια, δίνει εισαγωγικές εξετάσεις για την Ιατρική Σχολή και μπαίνει στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Μεταγράφεται ως αριστούχος μετά από δύο χρόνια στη Ιατρική Σχολή Αθήνας, από την οποία αποφοιτά με βαθμό πτυχίου «Άριστα» τον Μάρτιο του 1991. Ακολουθεί η στρατιωτική του θητεία στο Πεζικό, όπου υπηρετεί ως γιατρός στα Κέντρα Εκπαίδευσης Υγειονομικού στο Μεσολόγγι, στην Άρτα, στη Σύμη, στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού και στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, στο οποίο ειδικεύεται επί 6 μήνες στην Παθολογία.
Κατόπιν κάνει το Αγροτικό του επί 9 μήνες στο Κέντρο Υγείας του Άστρους Κυνουρίας και στη συνέχεια συνεχίζει τις σπουδές του στις ΗΠΑ, όπου και παραμένει για 7 χρόνια ολοκληρώνοντας τη μεταπτυχιακή του εκπαίδευση.
Αποκομίζει σημαντική κλινική εμπειρία στα τρία χρόνια παραμονής του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «Albert Einstein» στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνια, ενώ παράλληλα διδάσκει φοιτητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Temple στην ίδια πόλη. Στη συνέχεια, μετά από αυστηρή διαδικασία επιλογής, είναι ο μοναδικός υποψήφιος από ξένη χώρα που γίνεται δεκτός στο πρόγραμμα εξειδίκευσης στην Παθολογία-Λοιμωξιολογία, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία την Νέας Αγγλίας, το Beth Israel Deaconess της Βοστόνης, που αποτελεί το πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ.
Εξειδικεύεται εκεί επί τέσσερα χρόνια με υποτροφία κλινικού ερευνητή και παίρνει μεταπτυχιακό δίπλωμα στις Ιατρικές Επιστήμες από το Χάρβαρντ. Έχει ήδη λάβει άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος από την Πολιτεία της Μασαχουσέτης, ενώ μετά από επιτυχή συμμετοχή στις εξετάσεις πιστοποίησης της Αμερικανικής Επιτροπής Εσωτερικής Παθολογίας αποκτά ειδικότητα στη Λοιμωξιολογία.
Ως κάτοχος διπλωμάτων κύρους, εξοπλισμένος με επάρκεια γνώσεων, σπουδαία νοσοκομειακή εμπειρία και γόνιμη κλινική έρευνα στα Πανεπιστήμια Χάρβαρντ και MIT, καθώς και πλούσιο διδακτικό έργο, θα μπορούσε να κάνει άνετα καριέρα στις ΗΠΑ.
Ωστόσο παίρνει το ρίσκο κι επιστρέφει (το 2001) στην Ελλάδα, όπου ολοκληρώνει το υποχρεωτικό από τον νόμο Αγροτικό του στο Κέντρο Υγείας Μεσσήνης. Μετά το τέλος της θητείας του απασχολείται ως λοιμωξιολόγος στο ΚΕΕΛΠΝΟ. Την επόμενη χρονιά υποβάλει τη διδακτορική διατριβή του στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, αναγορεύεται διδάκτορας και από τον Δεκέμβριο του 2003 ακολουθεί ακαδημαϊκή καριέρα διανύοντας όλες τις βαθμίδες εξέλιξης: επιστημονικός συνεργάτης λέκτορας, επίκουρος, αναπληρωτής και σήμερα πλέον τακτικός καθηγητής Ιατρικής.
Στο μεσοδιάστημα δραστηριοποιήθηκε ως λοιμωξιολόγος στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2002 στο Σολτ Λέικ, στην Πολιτεία Γιούτα των ΗΠΑ, ενώ στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, το 2004, ήταν ο υπεύθυνος γιατρός για το σύστημα Ολυμπιακής Συνδρομικής Επιτήρησης. Αεικίνητος στη μέχρι τώρα επιστημονική διαδρομή του, έχει δώσει δεκάδες διαλέξεις και ομιλίες σε νοσοκομεία, συνέδρια και ημερίδες, ενώ έχει κάνει εκατοντάδες δημοσιεύσεις σε βιβλία και επιστημονικά περιοδικά, τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι με τη διδασκαλία του στην Ιατρική έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής στους φοιτητές του, οι οποίοι αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του έναν εξαιρετικό δάσκαλο, με άνεση στη μετάδοση των γνώσεων και ταυτόχρονα έναν καλοπροαίρετο άνθρωπο που τους εμπνέει, τους συμπαρίσταται και τους ενθαρρύνει.