Μήνυμα του Προέδρου σε εχθρούς και φίλους: Εάν χρειαστεί, θα υπερασπιστούμε την πατρίδα και την διεθνή νομιμότητα ακόμα και μόνοι μας.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

image 4

Ισχυρό, πατριωτικό μήνυμα μετά τα διφορούμενα μηνύματα της διεθνούς κοινότητας που νίπτει τας χείρας της μπροστά στις τουρκικές προκλήσεις.

«H Ελλάδα διαμηνύει, αδιαλείπτως, προς την Τουρκία ότι η αυθαιρεσία της δεν θα περάσει και ότι, με συμπαραστάτες την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Διεθνή Κοινότητα, θα υπερασπισθούμε, στο ακέραιο, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ως προς τα σύνορα, την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης», επισήμανε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την αντιφώνηση, στη διάρκεια της τελετής ανακήρυξής του σε επίτιμο δημότη Βελβεντού Κοζάνης, τονίζοντας επίσης την ανάγκη αρραγούς ενότητας των Ελλήνων.

Απευθυνόμενος στην Ε.Ε, τις ΗΠΑ, και το ΝΑΤΟ ο ΠτΔ δήλωσε: «Οι διεθνείς συμμαχίες που έχει συμπήξει η Ελλάδα στην περιοχή μας και οι οποίες ήδη αποδίδουν καρπούς βεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές». Στο σημείο αυτό επισήμανε ότι «αν χρειαστεί και μόνη της η Ελλάδα θα φέρει εις πέρας το ρόλο της ως εγγυητής της Ευρωπαϊκής και Διεθνούς νομιμότητας»

Ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση ο ΠτΔ σημείωσε ότι «ότι πρέπει να γνωρίζει πως ο αγώνας της Ελλάδας αφορά και δικά της ζωτικά θέματα, ιδίως ως προς το έδαφος, τα σύνορα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της και έχει υποχρέωση να τα υπερασπίζεται».

Για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ υπογράμμισε ότι «έχουν χρέος ν’ αναγνωρίσουν και να συνυπολογίσουν εμπράκτως, απέναντι σε μια Τουρκία που «ταξιδεύει με σημαίες ευκαιρίας», πως η Ελλάδα ήταν είναι και θα παραμείνει σταθερός και συνεπής σύμμαχος, και σε διμερές επίπεδο και σ’ επίπεδο ΝΑΤΟ. Άρα, έχουν χρέος να πράξουν αναλόγως όταν η Τουρκία παραβιάζει καταφώρως το Διεθνές Δίκαιο, με πρόσφατο πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το Δίκαιο της Θάλασσας».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε, επίσης, την ανάγκη να υπάρχει αρραγής ενότητα των Ελλήνων για να αντιμετωπίσουν με αποτελεσματικότητα τις προκλήσεις και τους κινδύνους, ιδίως δε να υπερασπιστούν τα εθνικά θέματα και τα εθνικά δίκαια, κατ’ εξοχήν αυτά που αφορούν τις σχέσεις με την Τουρκία.

«Η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι είναι τόσο συνεπής ως προς την τήρηση των ευρωπαϊκών της υποχρεώσεων, ώστε ακόμη και τα εθνικά της θέματα, κατ’ εξοχήν δε εκείνα που αφορούν τις σχέσεις της με την Τουρκία, τα υπερασπίζεται αποκλειστικώς και μόνο στην βάση του Ευρωπαϊκού και του Διεθνούς Δικαίου και στο πλαίσιο αυτό ευνοεί και την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, υπό τον απαράβατο όρο του εκ μέρους της πλήρους σεβασμού του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου, αλλά, δυστυχώς, η ίδια η Τουρκία υπονομεύει επικίνδυνα κάθε πτυχή της Ευρωπαϊκής της προοπτικής, παραβιάζοντας, ευθέως και απροκάλυπτα, το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο» τόνισε ο ΠτΔ.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία – μάθημα πατριδογνωσίας του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Κύριε Δήμαρχε,

Αποτελεί ξεχωριστή τιμή για μένα η αναγόρευσή μου, υπό την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, σ’ Επίτιμο Δημότη του Δήμου Βελβεντού. Η τιμή αυτή μεγεθύνεται έτι περαιτέρω, από το επιπρόσθετο γεγονός ότι η επίσκεψή μου στο Βελβεντό συμπίπτει με την επανασύσταση του Δήμου Βελβεντού στα, ορθώς, ορισθέντα από τον «Καποδίστρια» όριά του, όπως ακριβώς αρμόζει τόσο στην μακραίωνη Ιστορία αυτού του Τόπου όσο και στην λαμπρή προοπτική του. Το φυσικό κάλλος του Βελβεντού έρχεται να ενισχύσει σημαντικά την ανάγκη ο Δήμος σας να διαθέτει την διοικητική του αυτοτέλεια.

Ι. Στο σημείο, όμως, αυτό επιτρέψατέ μου ν’ αναφερθώ, έστω δι’ ολίγων, στην Ιστορία του Βελβεντού, που τ’ αρχικά ίχνη της εντοπίζονται σε βάθος πολλών αιώνων.

Α. Κατ’ αρχάς, για την προέλευση του ονόματος του Βελβεντού έχουν διατυπωθεί -μεταξύ άλλων- δύο διαφορετικές, ενδεχομένως εξίσου ισχυρά υπoστηρίξιμες, απόψεις. Σύμφωνα, λοιπόν, με την πρώτη εκδοχή, το όνομά του προέρχεται από το λατινικό Beneventum, καθώς οι πρώτοι κάτοικοι του Βελβεντού ήταν Λατίνοι έποικοι ή στρατιώτες, που κατάγονταν από την πόλη Μπενεβέντο της Καμπανίας.  Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή, η ονομασία του σχετίζεται με την αρχαία θρακική θεότητα Βενδώ. Λείψανα αρχαίου οικισμού έχουν εντοπισθεί, άλλωστε, στο ύψωμα Παλιόχωρα, που βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Βελβεντού, καθώς και στην κοντινή τοποθεσία Γράτσιανη.

Β. Τα αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι η περιοχή αποτελούσε σημαντικό κέντρο του Μακεδονικού Βασιλείου του Φιλίππου και του Αλέξανδρου, με ιδιαίτερη οικονομική ανάπτυξη και αξιοπρόσεκτη διοικητική οργάνωση. Ξεχωριστής σημασίας είναι, επίσης, για παράδειγμα, μια πολύ ενδιαφέρουσα επιγραφή των αυτοκρατορικών χρόνων, η οποία περιλαμβάνεται στις ανευρεθείσες αρχαιότητες. Στην επιγραφή μαρτυρούνται διάφοροι θεσμοί της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας, όπως του μακεδονιάρχη, του αρχιερέα, του ιεροφάντη και του πρεσβυτεράρχητων Ολυμπίων.

Γ. Όσον αφορά τις μεταγενέστερες ιστορικές εξελίξεις, αυτές μπορούν να συνοψισθούν στ’ ακόλουθα γεγονότα:

1. Κατά τον Μεσαίωνα, η Πόλη αναφέρεται αποσπασματικά, όμως ανθεί εκ νέου και προοδεύει κατά τα Βυζαντινά και Μεταβυζαντινά χρόνια, κυρίως δε κατά τον 15ο και τον 16ο αιώνα. 

2. Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821, η Πόλη και κυρίως οι γειτονικές της περιοχές λεηλατήθηκαν από τα οθωμανικά στρατεύματα του Λουμπούτ. 

3. Αργότερα, αρκετοί κάτοικοι του Βελβεντού συμμετέσχαν ενεργά στον Μακεδονικό Αγώνα, είτε ως μέλη τοπικών επιτροπών είτε ως αντάρτες στα ένοπλα Ελληνικά τμήματα, ενώ σημαντική ήταν και η οικονομική ενίσχυση που προσφέρθηκε γι’ αυτόν τον ιερό σκοπό από τους Βελβεντινούς της Αθήνας. Με την στάση τους, οι Ένδοξοι Πρόγονοί σας απέδειξαν, για πολλοστή φορά, ότι η Ελληνική συνείδηση παρέμεινε άσβεστη και απολύτως ακμαία στα Μακεδονικά αυτά εδάφη μέσα στο πέρασμα των αιώνων.

4. Το Βελβεντό απελευθερώθηκε στις 11 Οκτωβρίου του 1912, όταν αποσπάσματα της Α’ Μεραρχίας εισήλθαν στην Πόλη. 

II. Ιδιαιτέρως οφείλουμε όμως να σταθούμε στην πολύπλευρη ακμή που γνωρίζει το Βελβεντό κατά το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα και το πρώτο μισό του 19ου αιώνα.  

Α. Συγκεκριμένα, στο διάστημα μεταξύ των ετών 1763 και 1773 επισκέφθηκε το Βελβεντό ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ενώ το 1774, μετά από αίτημα των ντόπιων προκρίτων και του Επισκόπου Κοζάνης προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δημιουργήθηκε η πρώτη Σχολή, με πρώτο Δάσκαλο τον πρώην Διευθυντή της Ελληνικής Σχολής Θεσσαλονίκης, Ιωνά Σπερμιώτη. 

Β. Γύρω στα 1815, σύμφωνα με τον Γάλλο περιηγητή Φρανσουά Πουκεβίλ, το Βελβεντό διέθετε 428 σπίτια αλλά και μια μεγάλη Βιβλιοθήκη, γεγονός που ασφαλώς εντυπωσιάζει. 

Γ. Σημαντικά μνημεία του Βελβεντού αποτελούν οι Ιεροί Ναοί που σώζονται ως σήμερα. Συγκεκριμένα, ο παλιότερος είναι ο Άγιος Μηνάς στην είσοδο της Πόλης, του οποίου η κατασκευή χρονολογείται κατά τον 12ο αιώνα μ.Χ., ενώ άλλες Εκκλησίες είναι ο Άγιος Νικόλαος -κτίσμα του 16ου αιώνα- και ο τρίκλιτος Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που κτίσθηκε το 1804 και αποτελεί τον μεγαλύτερο σε μέγεθος Ναό του Βελβεντού.

Δ. Ακόμη, το Βελβεντό διαθέτει παραδοσιακά δημόσια -όπως το παλιό αρρεναγωγείο– όπως και ιδιωτικά κτίρια -οικίες και αρχοντικά- καθώς και μεταγενέστερα νεοκλασικά. Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος, με τον οποίο οι Πρόγονοί σας φρόντισαν ώστε στο Βελβεντό να λειτουργήσει σαν ένα «κουκούλι» που θα προστάτευε τα δείγματα του αξιοπρόσεκτου πολιτισμού, ο οποίος αναπτύχθηκε εδώ. Η προστασία της παράδοσης, μέσω της διάσωσης των παραδοσιακών και των νεοκλασικών κτισμάτων, μαρτυρεί αψευδώς για την επιτυχία του εγχειρήματός τους.

Ε. Πρέπει, τέλος, να τονισθεί μ’ έμφαση ότι ο Τόπος σας ανέδειξε πολλούς επιφανείς ανθρώπους των Γραμμάτων και των Επιστημών, όπως, για παράδειγμα, τον σπουδαίο πολεοδόμο Σταμάτη Κλεάνθη αλλά και τον διαπρεπή παιδαγωγό Χαρίσιο Παπαμάρκου. Πίσω από σημαντικά έργα βρίσκονται άλλωστε, όπως είναι ευνόητο, πάντοτε σημαντικοί άνθρωποι.

III. Θα ήθελα, ολοκληρώνοντας την αντιφώνησή μου από αυτό τον Τόπο δημιουργίας και ενότητας, να υπογραμμίσω ότι για να συνεχίσουμε εμείς, οι Έλληνες, μια παράδοση επιτευγμάτων εφάμιλλων η ακόμη πιο σπουδαίων από εκείνα των Προγόνων σας, οφείλουμε ν’ αντιμετωπίζουμε με αποτελεσματικότητα τις προκλήσεις και τους κινδύνους, ιδίως δε να υπερασπιζόμαστε τα Εθνικά μας Θέματα και τα Εθνικά μας Δίκαια υπό όρους αρραγούς ενότητας.  Κατ’ εξοχήν δε αυτά που αφορούν τις σχέσεις μας με την Τουρκία.

Α. Έχω διατυπώσει, κατ’ επανάληψη, την παραπάνω θέση και εμμένω σε αυτήν, διότι η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι είναι τόσο συνεπής ως προς την τήρηση των Ευρωπαϊκών της υποχρεώσεων, ώστε ακόμη και τα Εθνικά της Θέματα, κατ’ εξοχήν δε εκείνα που αφορούν τις σχέσεις της με την Τουρκία, τα υπερασπίζεται αποκλειστικώς και μόνο στην βάση του Ευρωπαϊκού Δικαίου, συνακόλουθα δε στην βάση του Διεθνούς Δικαίου. Και για να γίνω σαφέστερος:

Β. Η Ελλάδα ευνοεί και την Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, βεβαίως υπό τον απαράβατο όρο του εκ μέρους της πλήρους σεβασμού του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.  Δυστυχώς, η ίδια η Τουρκία υπονομεύει επικίνδυνα κάθε πτυχή της Ευρωπαϊκής της προοπτικής, παραβιάζοντας, ευθέως και απροκαλύπτως, το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.  Απτά δείγματα γραφής αυτής της συμπεριφοράς της είναι:

1. Πρώτον, η συνεχιζόμενη αυθαίρετη επέμβασή της στην Συρία.

2. Δεύτερον, η στάση της έναντι των Προσφύγων και των Μεταναστών, η οποία, εκτός από το Διεθνές Δίκαιο και τις αρχές του Ανθρωπισμού και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, παραβιάζει και την σχετική Συμφωνία της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

3. Και, τρίτον, και κατ’ εξοχήν, η στάση της ως προς τον σεβασμό των κατά το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο Δικαιωμάτων της Ελλάδας, ιδίως σε ό,τι αφορά τα Σύνορά μας, την Επικράτειά μας και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μας, που είναι, αυτοθρόως, και Σύνορα, Επικράτεια και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Άκρως χαρακτηριστικό παράδειγμα της εν προκειμένω τουρκικής αυθαιρεσίας είναι το λεγόμενο «Μνημόνιο Κατανόησης» μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, το οποίο, κατά διεθνή μάλιστα ομολογία, είναι διάτρητο και θεσμικώς ανυπόστατο. Εν πάση περιπτώσει, η Ελλάδα διαμηνύει, αδιαλείπτως, προς την Τουρκία ότι η αυθαιρεσία της δεν θα περάσει και ότι, με συμπαραστάτες την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Διεθνή Κοινότητα, θα υπερασπισθούμε, στο ακέραιο, τα Κυριαρχικά μας Δικαιώματα ως προς τα Σύνορα, την Υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι διεθνείς συμμαχίες που έχει συμπήξει η Χώρα μας στην περιοχή μας, και οι οποίες ήδη αποδίδουν καρπούς, βεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές. 

Γ. Στο σημείο δε αυτό έχω χρέος να υπενθυμίσω και τα εξής:

1. Πρώτον, προς την Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια, την Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι πρέπει να γνωρίζει, όπως ήδη εξέθεσα, πως ο αγώνας της Ελλάδας αφορά και δικά της ζωτικά θέματα, ιδίως ως προς το Έδαφος, τα Σύνορα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της. 

2. Και, δεύτερον, προς τις ΗΠΑ, ότι έχουν χρέος ν’ αναγνωρίσουν και να συνυπολογίσουν εμπράκτως, απέναντι σε μια Τουρκία που «ταξιδεύει με σημαίες ευκαιρίας», πως η Ελλάδα ήταν είναι και θα παραμείνει σταθερός και συνεπής Σύμμαχος, και σε διμερές επίπεδο και σ’ επίπεδο ΝΑΤΟ.  Άρα, έχουν χρέος να πράξουν αναλόγως όταν η Τουρκία παραβιάζει καταφώρως το Διεθνές Δίκαιο, με πρόσφατο πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το Δίκαιο της Θάλασσας. 

 

Κύριε Δήμαρχε,

Αναχωρώντας από τον Ιστορικό Δήμο Βελβεντού παίρνω, μαζί με τις νοερές αποσκευές μου, τις άριστες εντυπώσεις της λαμπρής φιλοξενίας που μου επιφυλάξατε. Κυρίως δε την πεποίθηση ότι εσείς, οι κάτοικοι αυτού του ιστορικού και όμορφου Τόπου, έχετε βαθιά χαραγμένο στην ψυχή και στον νου σας το αίσθημα της ευθύνης για την πορεία του. Αυτά τα διδάγματα, να είσθε βέβαιοι, θα οδηγούν τα έργα μου κατά την άσκηση των καθηκόντων μου. 

Ευχαριστώ, και πάλι, θερμώς.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ