Ανάλυση: Τα αφηγήματα & το τουρκικό ΥΠΕΞ – Ποιες οι σκοπιμότητες της υπόσκαψης;

Τρία χρόνια μετά την κατάρρευση της διεθνούς διάσκεψης για το Κυπριακό στο Κραν Μοντάνα, ακόμα λέγονται και γράφονται πολλά για το ποιος έφερε την ευθύνη. Υποτίθεται πως εκείνες οι συνομιλίες έφεραν το Κυπριακό πιο κοντά στη λύση από ποτέ.

Τρία ήταν τα βασικά αφηγήματα για το τι έγινε.
Το ένα, από το στρατόπεδο αυτών που αντιτίθενται συνολικά στην ομοσπονδιακή λύση, οι οποίοι εκ των πραγμάτων διαφωνούσαν με τις συνομιλίες σε αυτό το πλαίσιο. Αυτή σύντομη ανάλυση δεν αναφέρεται σε αυτούς.
Τα δύο άλλα αφηγήματα ήταν μεταξύ των υποστηρικτών της ομοσπονδίας, οι οποίοι «διχοτομήθηκαν»: Σε αυτούς που συμφωνούσαν με τις ενέργειες του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, και με αυτούς που διαφωνούσαν με τις ενέργειές του. Στην πρώτη, συμπεριλαμβάνεται το κυβερνητικό στρατόπεδο και βεβαίως το μεγαλύτερο μέρος του κυβερνώντος ΔΗΣΥ. Στους δεύτερους, είναι το ΑΚΕΛ και αρκετές δικοινοτικές πολιτικές πλατφόρμες και κυρίως, δημοσιογράφοι και αρθρογράφοι.
Κάποιοι εξ αυτών, οι οποίοι στο παρελθόν υπήρξαν στο ίδιο μετερίζι με τον Νίκο Αναστασιάδη και ευνοήθηκαν πολιτικά και προσωπικά από αυτόν, τα τελευταία τρία χρόνια διακινούν συνεχώς το αφήγημα πως αυτός φέρει την ευθύνη για κατάρρευση των συνομιλιών διότι θέλει να γαντζωθεί στην εξουσία.
Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν το άρθρο του Μακάριου Δρουσιώτη στην εφημερίδα «Πολίτης» την Κυριακή που μας πέρασε. Ο δημοσιογράφος είχε βρεθεί στις ίδιες πλατφόρμες του «ΝΑΙ» το 2004 με τον Νίκο Αναστασιάδη, είχε διοριστεί σύμβουλός του στο Προεδρικό αμέσως μετά τις πρώτες εκλογές (με τους Συνδέσμους Αγωνιστών της ΕΟΚΑ να εκφράζουν την δυσαρέσκειά τους) και έπειτα πήγε ως συνεργάτης του Χρίστου Στυλιανίδη στις Βρυξέλλες. Μετά την αντικατάσταση του Στυλιανίδη στις Βρυξέλλες από τη Στέλλα Κυριακίδου, ο δημοσιογράφος αρθρογραφεί και κατηγορεί τον άλλοτε σύμμαχο και προϊστάμενό του.
Στο εν λόγω άρθρο, ο κ. Δρουσιώτης έγραφε με εκπληκτικές λεπτομέρειες πως η Τουρκία ήταν έτοιμη να αποδεχθεί κατάργηση των εγγυήσεων: «Ο Τσαβούσογλου ενημέρωσε προφορικά τον Γκουτέρες ότι η Τουρκία θα αποδεχόταν κατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεως, περιλαμβανομένου και του δικαιώματος μονομερούς στρατιωτικής επέμβασης, εάν υπήρχε ένας συμφωνημένος μηχανισμός για την εφαρμογή της λύσης».
Επίσης, έγραφε πως η Τουρκία αποδέχθηκε και αποχώρηση στρατευμάτων: «Ωστόσο, θα συζητούσε το ζήτημα των στρατευμάτων και μια πιθανή ρήτρα ολικής αποχώρησης, σε μια νέα διάσκεψη με τη συμμετοχή των πρωθυπουργών της Ελλάδας και της Τουρκίας.»
Και τέλος: «Ο γ.γ. ετοίμασε ένα σχέδιο μηχανισμού εφαρμογής της λύσης που θα αντικαθιστούσε τη Συνθήκη Εγγυήσεως. Θα ήταν ένα όργανο υπό την ευθύνη των Ηνωμένων Εθνών και θα αναφερόταν στο Συμβούλιο Ασφαλείας.»
Η Τουρκία όμως ήρθε χθες, μέσα από ανακοίνωση του Hami Aksoy, εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών, να διαψεύσει αυτές τις πληροφορίες. Το ανακοινωθέν έγραφε: «Οι ειδήσεις στον ελληνοκυπριακό τύπο που ισχυρίζονται πως η Τουρκία αποδέχτηκε την άρση του συστήματος εγγυήσεων στην Κύπρο δεν είναι αληθείς. Η θέση της Τουρκίας για το θέμα των εγγυήσεων που εγκαθιδρύθηκε το 1960 με τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου είναι ξεκάθαρη. Η Τουρκία υπογραμμίζει σε κάθε περίπτωση πως μια δίκαιη και συνολική λύση στο νησί είναι δυνατή μόνο μέσα από τη διασφάλιση της πολιτικής ισότητας των Τουρκοκυπρίων και της ανταπόκρισης στις περί ασφάλειας ανησυχίες τους».
Την ανακοίνωση ανάλυσε το πρωί στην «Πρώτη Εκπομπή» του «Ράδιο Πρώτο» ο επίκουρος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Γιώργος Κέντας.
Επομένως, θα αναρωτηθεί κάποιος εύλογα, γιατί αυτοί οι κύκλοι συνεχίζουν να διακινούν το εν λόγω αφήγημα, αφού η ίδια η Τουρκία διαψεύδει τους ισχυρισμούς τους;
Που βρίσκουν τις πληροφορίες που μεταφέρουν, με τόση λεπτομέρεια, όπως για παράδειγμα το ότι η συνάντηση με τον Γκουτέρες έγινε «στις 4:30 το απόγευμα»; Ή πως ο Υπ. Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης προέτρεψε τον Νίκο Κοτζιά «να περιμένει να ξυπνήσει ο Πρόεδρος» και πως ο Γκουντέρες θα συναντούσε τον Αναστασιάδη τελευταίο «διότι όλο το πρόγραμμα της διάσκεψης προσαρμόστηκε στη συνήθειά του να κοιμάται το απόγευμα»;
Εάν τα περί κατάργησης των εγγυήσεων είναι αναληθή, αφού διαψεύονται από την ίδια την Τουρκία, τότε οι άλλες «πικάντικες» πληροφορίες γιατί αναφέρονται και τι εξυπηρετούν; Μήπως για να δώσουν μια αληθοφάνεια στα όσα γράφονται κατά της κυβέρνησης, τα οποία η ίδια διά του Κυβερνητικού Εκπροσώπου διαψεύδει;
Και αν μια κυβέρνηση της οποίας ο Πρόεδρος πίστευε όσο κανένας άλλος στην λύση ομοσπονδίας, και είχε πολεμηθεί γι’ αυτό από το 2004 και έπειτα, δεν μπόρεσε να κάμψει την τουρκική απαίτηση για εγγυήσεις, τότε τι σηματοδοτεί αυτή η εξέλιξη;
Πάντως, οι επικείμενες παράνομες «εκλογές» στο αποσχιστικό καθεστώς, θα σηματοδοτήσουν τις όποιες εξελίξεις, ειδικά μέσα από την κόντρα μεταξύ των πολιτικών ελίτ των κατεχομένων σχετικά με την επιρροή της Τουρκίας επί των Τουρκοκυπρίων.
sigmalive