Πολάκης ο «ασθενής» – «Πολακισμός» η ασθένεια

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τελικά ο Πολάκης είναι άρρωστος. Η διάγνωση που του έγινε λέει ότι:

Ξεσκεπάζει τα λαμόγια με κοφτερή γλώσσα, άσε που ως υπουργός τρελάθηκε ο δυστυχής και έστελνε συνεχώς υποθέσεις διαφθοράς στα δικαστήρια!

Για να αποφευχθεί αυτή η ασθένεια, ο πολακισμός, να γίνει μεταδοτική, η θεραπεία που προτείνεται από τα ίδια τα λαμόγια, όπως και από τους διαπλεκόμενους στο πολιτικο-δημοσιογραφικό φάσμα, είναι:
•    Απόκρυψη αποκαλύψεων ατασθαλιών που συνεχίζει να κάνει με αποδείξεις ο Πολάκης.
•    Διαστρέβλωση των λεγομένων του.
•    Ανάδειξη της αιχμηρής γλώσσας που χρησιμοποιεί ως μη πολιτικά «ορθή».
•    Καπνίζει, και τώρα τελευταία ο αθεόφοβος τολμάει να τρώει κιόλας με φίλους του.
•    Συστάσεις από «φίλους» και εχθρούς για φίμωση και διαγραφή.

Ιδιαίτερα για την αιχμηρή γλώσσα, το κάπνισμα και το φαγητό ως λαθεμένες συμπεριφορές, καταγγέλλεται επί πλέον και από κάποιους «εξαιρετικά επιτυχημένους συντρόφους» του στον παμμέγιστο φιλοσοφικό χώρο των 53+, όπως και από «συνοδοιπόρους» στο δημοσιογραφικό χώρο. Πάνω από όλα η ευγένεια. Το γεγονός ότι οι διαπλεκόμενοι χρησιμοποιούν άθλιο λόγο του αισχίστου είδους, λίγο τους ενδιαφέρει.

«Σας παρακαλώ κύριε, μη μου αφαιρείται το πορτοφόλι» αντί «Παλιοκλεφταρά». «Κύριοι, είναι προτιμότερο να γίνονται διαγωνισμοί για τις προμήθειες» αντί «Λαμόγια, λεηλατούν τα δημόσια ταμεία με απ’ ευθείας αναθέσεις». «Κύριοι, μάλλον δεν αντιδράτε σωστά στις τουρκικές προκλήσεις, και καλό θα ήταν να υπογράψετε αμυντικό σύμφωνο με τη Γαλλία» αντί «Τελείως ανίκανοι να προασπίσουν την εθνική κυριαρχία – ανάξιοι παρακολουθούν άπραγοι το βιασμό μας, αφήνοντας να δημιουργηθούν τετελεσμένα γεγονότα, για να μας επιβληθεί η συρρίκνωση της πατρίδας». (Είναι εντελώς εξωφρενικό να πρωτοστατεί η Γαλλία εναντίον της Τουρκίας και εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα)

Ακόμη και σε περιπτώσεις που κάποιος είχε παραδεχθεί από μόνος του ότι μετέφερε σακούλες με χρήματα στο κόμμα του, δηλαδή μίζες, εφαρμόστηκε η επιτυχημένη ελληνική πατέντα της απαλλαγής λόγω παραγραφής. Όταν έγινε αποκάλυψη αριθμού λογαριασμού μίζας, η απάντηση ήταν ότι επρόκειτο για αριθμό τηλεφώνου και αυτός που το δήλωσε έφτασε μέχρι την αντιπροεδρία της κυβέρνησης. Κύριοι όλοι. Επομένως η υπόθεση Novartis γιατί να έχει διαφορετική κατάληξη, τώρα που διαχειρίζονται την κατάσταση οι ίδιοι;

Στο βιαστή του παιδιού μας – γιατί περί αυτού πρόκειται όταν μιλάμε για το μέλλον της πατρίδας – να λέμε «παρακαλώ, γιατί συμπεριφερθήκατε με αυτόν τον τρόπο;» αντί να ριχτεί στη φυλακή για εσχάτη προδοσία και κυρίως με άμεση κατάσχεση και εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων και επιστροφή των κλεμμένων.

Να είμαστε ευγενικοί λοιπόν και να ξεχάσουμε ότι σωρευτικά για δεκαετίες με όλες αυτές τις απατεωνιές έγιναν πάμπλουτοι ένας εσμός  πολιτικο- επιχειρηματικού- δημοσιογραφικού κατεστημένου, καταστράφηκε η πατρίδα οικονομικά, επιβλήθηκαν μνημόνια, κόσμος οδηγήθηκε σε αυτοκτονίες, ξεπουλήθηκε δημόσια περιουσία εθνικής- στρατηγικής σημασίας (και συνεχίζεται), και σήμερα σταδιακά παραδίνουμε αμαχητί εθνική κυριαρχία και υποθαλάσσιο πλούτο στους Τούρκους και τους Γερμανούς.

Ο πολακισμός επομένως πρέπει να θεραπευτεί, γιατί εάν εξελιχθεί σε μεταδοτική ασθένεια και νοσήσει πολύς κόσμος, τότε σύσσωμο το ανθελληνικό σύστημα των διαπλεκομένων θα ψάχνει τρύπες να κρυφτεί. Έτσι, για να συνεχιστεί το φαγοπότι και το ξεπούλημα χωρίς καταγγελτικό λόγο, οι οδηγίες «ανάρρωσης» που προτείνονται και οι πιέσεις που ασκούνται για εφαρμογή τους από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και από τους αφελείς φίλους και «φίλους» συντρόφους και δημοσιογράφους, είναι αφαίρεση λόγου και διαγραφή.

Με απώτερο στόχο, βεβαίως-βεβαίως, την περιχαράκωση όλων των ηγεσιών της αντιπολίτευσης στο πολιτικώς «ορθό» περιβάλλον. Με άλλα λόγια, σε μια νερόβραστη αντιπολίτευση συγκάλυψης των ανομιών των κυβερνώντων και των κολλητών, με αποτέλεσμα τα λαμόγια, πανταχόθεν ευρισκόμενα, να μπορούν να κάνουν πάρτι στο διηνεκές εις βάρος της πατρίδας και του κόσμου. Όμως, είπαμε, πάνω απ’ όλα η ευγένεια!

Άλλωστε, η πρωθυπουργική καθοδήγηση δείχνει το «σωστό» δρόμο: «Μας ενδιαφέρει η επικοινωνία και όχι η ουσία».

Δημήτρης Μ.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ