Αυτή είναι η απλή, πανάρχαια αλήθεια για τον άνθρωπο, την υγεία και τη σχέση του με το περιβάλλον. Έχουμε ασχοληθεί εκτενώς στο παρελθόν και θα ασχοληθούμε και στο μέλλον διότι στις διατροφικές μας συνήθειες κρύβονται τόσο οι συνέπειες όσο και οι λύσεις για τα μεγάλα προβλήματα της εποχής.
Περί Ακρεοφαγίας έχουμε τοποθετηθεί σε πολλά σημεία. Απλές αλήθειες μα τόσο σημαντικές που μπορεί να αλλάξουν τη ζωή μας. Σήμερα παραθέτουμε ένα άρθρο από το “Πρώτο Θέμα” που αποδεικνύει ότι μια απλή χαλιναγώγηση της κρεοφαγίας μπορεί να έχει ευεργετικές συνέπειες για την κοινωνία και το περιβάλλον γενικότερα.
Είναι του Κυρίου Γεωργίου Τσαρουχά και το προσυπογράφουμε!
Όταν ακούν για την αλλαγή του κλίματος και το φαινόμενο του θερμοκηπίου οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τις εκπομπές ρύπων των αυτοκινήτων και της βαριάς βιομηχανίας. Λίγοι είναι αυτοί που κοιτούν το πιάτο τους, γνωρίζοντας τον σημαντικό ρόλο που παίζει η βιομηχανία παραγωγής κρέατος στην αλλαγή του κλίματος.
Η κατανάλωση κρέατος έχει χαρακτηριστεί από πολλούς διεθνείς οργανισμούς ως μη βιώσιμη, γιατί τα ζώα καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες νερού και τροφής, παράγοντας μικρές μόνο ποσότητες κρέατος. Στις μέρες μας, το 36% περίπου της παγκόσμιας παραγωγής δημητριακών χρησιμοποιείται για ζωοτροφή. Οι διαθέσιμες μελέτες υποστηρίζουν ότι χρειάζονται περίπου 7-10 κιλά δημητριακών για την παραγωγή ενός κιλού μοσχαρίσιου κρέατος. Είναι ενδεικτικό ότι οι πληθυσμοί των μοσχαριών παγκοσμίως καταναλώνουν τροφή που θα μπορούσε να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες 8,5-8,7 δισεκατομμυρίων ανθρώπων! Παράλληλα, η βιομηχανία παραγωγής κρέατος ξοδεύει και μολύνει τεράστιες ποσότητες νερού. Για παράδειγμα, για ένα κιλό πατάτες χρει
άζεται να ξοδευτούν περίπου 500 λίτρα νερό. Ο αριθμός αυτός ανεβαίνει στα 3.500 λίτρα για την παραγωγή ενός κιλού κοτόπουλου και εκτοξεύεται στα 100.000 λίτρα για την παραγωγή ενός κιλού βοδινού κρέατος! Οι υπολογισμοί αυτοί περιλαμβάνουν την κατανάλωση νερού για την παραγωγή ζωοτροφών που απαιτούνται για να μεγαλώσουν τα ζώα καθώς και τις ποσότητες νερού που ξοδεύει η βιομηχανία σε διάφορες διεργασίες για να φέρει το κρέας στο πιάτο μας.
Οσον αφορά στις εκπομπές αερίων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Γεωργίας υποστηρίζει ότι η βιομηχανία παραγωγής κρέατος ευθύνεται για το ένα πέμπτο των συνολικών εκπομπών σε διοξείδιο του άνθρακα. Εξίσου σημαντικές είναι οι επιπτώσεις της παραγωγής κρέατος στη μόλυνση του περιβάλλοντος από βιολογικά απόβλητα. Σε ορισμένες χώρες, τα απόβλητα που παράγουν τα ζώα της βιομηχανίας τροφίμων είναι έως και 130 φορές περισσότερα από αυτά των ανθρώπων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η μείωση της κατανάλωσης κρέατος θεωρείται μία από τις πιο περιβαλλοντικά ευαίσθητες αποφάσεις που μπορεί να πάρει ένας πολίτης.
Τα τελευταία 50 χρόνια η κατανάλωση κρέατος έχει πενταπλασιαστεί και έχει συμβάλει σημαντικά
στην καταστροφή του περιβάλλοντος και στην εισαγωγή χιλιάδων χημικών ουσιών στη διατροφή μας. Η αύξηση της ζήτησης για κρέας σε συνδυασμό με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου και την εκτεταμένη χρήση των δημητριακών για την παραγωγή βιοκαυσίμων εκτοξεύουν τις τιμές των τροφίμων και οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα. Παράλληλα, η βιομηχανία για να κρατήσει την παραγωγή σε υψηλά επίπεδα χρησιμοποιεί ολοένα και περισσότερα εντομοκτόνα στις καλλιέργειες και αντιβιοτικά στα ζώα.
Οσο στην πολιτική δεν λαμβάνονται ριζικές αποφάσεις, όλοι εμείς, οι καταναλωτές, μπορούμε ελαττώνοντας την καθημερινή μας κατανάλωση κρέατος να συμβάλουμε σημαντικά στην προστασία του περιβάλλοντος και στην προαγωγή της υγείας μας.
*Ο κ.Γιώργος Τσαρούχας έχει σπουδάσει Δημόσια Υγεία στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins των ΗΠΑ
και είναι σύμβουλος σε θέματα ασφάλειας τροφίμων και δημοσίας υγείας.__
Ψάχνουμε για μορφές αντίστασης και σωτηρίας του πλανήτη. Με περισπούδαστες μελέτες και αέναες συζητήσεις. Ενώ με μια απλή κίνηση μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Και στο κάτω κάτω, απλά θα στερηθούμε ότι μας σκοτώνει.