Με την ονομασία Ιταλική Εαρινή Επίθεση, ή Επιχείρηση Πριμαβέρα φέρεται η γενική αντεπίθεση των ιταλικών δυνάμεων κατά των ελληνικών προχωρημένων θέσεων στη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου προκειμένου ν΄ ανακτήσουν τις θέσεις από τις οποίες είχαν υποχωρήσει και κατά συνέπεια ν’ ανατρέψουν την μέχρι τότε σε βάρος τους έκβαση του πολέμου.
Η επιχείρηση αυτή έλαβε χώρα υπό την προσωπική εποπτεία του Μουσολίνι, από 9 μέχρι και 25 Μαρτίου 1941, σε όλο το μήκος του ελληνοϊταλικού μετώπου και έληξε με πλήρη αποτυχία, διατηρώντας οι ελληνικές δυνάμεις ακέραιες τις θέσεις τους.
Αυτή ήταν και η τελευταία απόπειρα των Ιταλών μέχρι την γερμανική εισβολή στην Ελλάδα που ακολούθησε μετά δεκαήμερο, στις 6 Απριλίου 1941.
Η Σύγκρουση
Η εαρινή επίθεση με την κωδική ονομασία «Πριμαβέρα» (ιταλ. primavera, άνοιξη) ξεκίνησε στις 6:30′ το πρωί της 9ης Μαρτίου με βολές πυροβολικού και εναέριους βομβαρδισμούς, κυρίως εναντίον του τομέα της 1ης Ελληνικής Μεραρχίας μεταξύ Τρεμπεσίνας και Μπούμπεσι. Η πυκνότητα των πυρών ήταν ιδιαίτερα μεγάλη ιδιαίτερα κατά των υψωμάτων 717 και 731. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες επιθέσεις με τμήματα πεζικού χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.
Η ιταλική επίθεση συνεχίστηκε επί τέσσερις ημέρες με αμείωτη σφοδρότητα και με μεγάλες απώλειες ιδιαίτερα για τους επιτιθέμενους. Οι βολές του ιταλικού πυροβολικού δεν έπαυαν ούτε τη νύχτα. Οι ελληνικές δυνάμεις τελικά κατάφεραν να διατηρήσουν ακέραιες τις θέσεις τους σε όλη τη γραμμή του μετώπου, πολεμώντας πολλές φορές σώμα με σώμα, αποκρούοντας όλες τις επιθέσεις των Ιταλών.
Έκβαση
Ο Μπενίτο Μουσολίνι στις 12 Μαρτίου βλέποντας ότι η ιταλική επίθεση οδηγούνταν σε παταγώδη αποτυχία διέταξε τη συνέχιση των επιχειρήσεων με όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις. Την επόμενη ημέρα εκδηλώθηκε ισχυρότατη επίθεση αφού προηγήθηκε καταιγισμός βολών πυροβολικού και αεροπορικών βομβαρδισμών με πενιχρά όμως αποτελέσματα.
Στις 25 Μαρτίου δόθηκε η τελευταία ανεπιτυχής προσπάθεια μετά την οποία η ιταλική ηγεσία διέταξε την παύση των επιχειρήσεων.