ΔΕΝ πάνε καλά τα πράγματα. «Διπλωματικώς» δεν πάνε. Γιατί στρατιωτικώς ξέρουμε!
Του Μανώλη Κοττάκη
«ΕΣΤΙΑ»
Η αίσθηση μου είναι ότι πάνε να μας τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί. Και μάλιστα μέσα στο προνομιακό μας γήπεδο. Το γήπεδο του Διεθνούς Δικαίου. Δείτε: Το Ισραήλ στην δήλωση του για τις θαλάσσιες ζώνες τονίζει ότι ζητά τον σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων ΟΛΩΝ των κρατών …. «σύμφωνα με το εθιμικό Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης». Προσοχή, το εθιμικό δίκαιο είναι μια πηγή μόνον του Διεθνούς Δικαίου. Δεν είναι όλο το Διεθνές Δίκαιο. Πηγή είναι και οι Διεθνείς Συμφωνίες, Πολυμερείς ή Διμερείς, όπως η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του Μοντέγκο Μπαίυ. Αλλά αυτήν την ξέχασε το Ισραήλ στην δήλωση του . Μόνο το «εθιμικό» δίκαιο αναφέρει.
Η Αίγυπτος όπως αποκαλύψαμε χθες και επιβεβαιωνόμαστε πλήρως δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στα μεγάλα κατοικημένα νησιά . Οι πληροφορίες έγιναν χθες πιο συγκεκριμένες από την Κύρα Αδάμ: Το Κάιρο αναγνωρίζει 0% επήρεια στο Καστελόριζο, 10% στην Κάρπαθο και 20% στην Κρήτη. Ψυχρολουσία!
Οι Τούρκοι δια της συνεντεύξεως του πρεσβευτή τους στην Αθήνα επινοούν έναν δικό τους ορισμό του Διεθνούς Δικαίου. Σύμφωνα με το κύριο Οζουγκέργκιν «οι θέσεις μας στα θέματα θαλάσσιας δικαιοδοσίας πάντα λαμβάνουν υπ όψιν τις βασικές αρχές του Δικαίου της Θάλασσας όπως και τις πολυάριθμες πρακτικές και αποφάσεις δικαστηρίων που μαζί δημιουργούν νομολογία και ως τέτοιες συγκροτούν το Διεθνές Δίκαιο». Και για να είναι ξεκάθαρες οι προθέσεις του ο κύριος πρέσβυς παραπέμπει «στην οριοθέτηση στον κόλπο του Μαίην ανάμεσα στις ΗΠΑ και στον Καναδά», στην οριοθέτηση της Μάγχης και στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ουκρανίας και Ρουμανίας στην Μαύρη Θάλασσα (νήσος των Όφεων).
Λεπτομέρεια νούμερο ένα:
Ο πρέσβυς με τον όρο «πρακτικές» παραπέμπει στο εθιμικό διεθνές δίκαιο. Όπως το Ισραήλ.
Λεπτομέρεια νούμερο δύο:
Ο πρέσβυς παραπέμπει σε αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου την δικαιοδοσία του οποίου η χώρα του δεν αναγνωρίζει.
Λεπτομέρεια νούμερο τρία:
ΗΠΑ και Τουρκία δεν έχουν κυρώσει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Αλλά ο κύριος πρέσβυς μας παραδίδει μαθήματα διεθνούς δικαίου!
Η Ιταλία με την σειρά της υπέγραψε μαζί μας μια σημαντική συμφωνία που μας αναγνωρίζει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Αλλά οι Τούρκοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την μειωμένη επήρεια που δίδει και αυτούς σε ορισμένα νησιά η συμφωνία Ελλάδος-Ιταλίας με μια νέα θεωρία Οζουγκέργκιν. Η οποία λέει ότι «η συμφωνία αποτελεί μια περαιτέρω απόδειξη ότι το Διεθνές Δίκαιο δεν αποτελείται απλά από την χάραξη μέσων γραμμών, με την απόδοση πλήρους επήρειας στα νησιά αγνοώντας όλους τους υπόλοιπους παράγοντες». (το ημέτερο ΥΠΕΞ διακηρύσσει πάντως ότι όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα απώλεσε επήρεια μόλις 1,8%).
Οι ΗΠΑ τέλος ακολουθούν μια επαμφοτερίζουσα στάση. Διακηρύσσουν ότι τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα με την φράση «full effect». Ωστόσο η λέξη «Καστελλόριζο» διεγράφη από την πρώτη απομαγνητοφώνηση συνέντευξης του κυρίου πρέσβεως σε πρόσφατο «Φόρουμ». Για την ΕΕ δεν συζητώ καν. Πόντιος Πιλάτος.
Τι έχουμε λοιπόν εδώ- συγκεφαλαιώνω- εν όψει της καταχώρισης του τουρκολιβυκού μνημονίου στα αποθετήρια του ΟΗΕ και εν όψει της έναρξης ισχύος των τουρκικών αδειοδοτήσεων για έρευνες σε Καστελλόριζο, Ρόδο, Κάρπαθο;
Η Λιβύη δεν αναγνωρίζει επήρεια στα νησιά μας κατοικημένα και μη.
Η Τουρκία το ίδιο.
Η Αίγυπτος -με το βλέμμα προς την Λιβύη- αναγνωρίζει ελάχιστη επήρεια.
Το Ισραήλ πετά την μπάλα στην εξέδρα με το εθιμικό δίκαιο.
Η Ιταλία κατοχύρωσε τα αλιευτικά της δικαιώματα και σιωπά.
Οι ΗΠΑ αποφεύγουν να χαρακτηρίσουν το μνημόνιο ανυπόστατο και δεν διαψεύδουν ότι συμφώνησαν με την Τουρκία για την Λιβύη.
Και στο βάθος προβάλλει η «ειρηνική» Τουρκία για να μας τείνει κλάδο ελαίας διά του πρεσβευτή μας ο οποίος μας καλεί «να τα βρούμε» με βάση τον δικό της ορισμό περί διεθνούς δικαίου: Με απ ευθείας διάλογο; Με μεσολάβηση τρίτων; Με διαιτησία; Με δικαστικό συμβιβασμό; «Με όποιο τρόπο», μας λένε. Ώστε αν απορρίψουμε αυτές τις μεθόδους επίλυσης διαφορών, οι οποίες περιγράφονται στην Χάρτα του ΟΗΕ, να επιχειρήσουν τα τετελεσμένα τους έχοντας το πάνω χέρι.
Κοινώς προσπαθούν να μας εκθέσουν στο γήπεδο μας. Το γήπεδο του Διεθνούς Δικαίου.
Κοινώς επιχειρούν από κατήγορους να μας μετατρέψουν σε κατηγορουμένους.
Κοινώς επιχειρούν να μας προκαλέσουν να είμαστε εμείς οι υποκινητές του θερμού επεισοδίου.
Η θέση μας είναι δύσκολη για έναν απλό λόγο: Η Συμφωνία που μας ζητείται είναι στην πραγματικότητα να χάσουμε τον έλεγχο του Αιγαίου. Τα δικαιώματα εξορύξεων, η αποστρατιωτικοποίηση των νήσων, τα δικαιώματα έρευνας και διάσωσης, οι ασκήσεις που κάνουμε σε όλα τα μήκη και πλάτη του είναι απόδειξη της μακράς και αδιατάρακτης κυριαρχίας μας. Η Ελλάς ελέγχει το θαλάσσιο προγεφύρωμα μεταξύ Βαλκανίων και Μέσης Ανατολής. Η Ελλάς ελέγχει στρατιωτικά και εμπορικά το «τρίστρατο» Δαρδανέλια-Σουέζ-Γιβραλτάρ. Είναι κλειδοκράτωρ της Μαύρης Θάλασσας, της Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου.
Και επειδή δεν «αντέχεται» αυτό, η Ελλάς εντέλλεται να χάσει αυτόν τον χώρο στο όνομα μιας νέας γεωπολιτικής «συμμαχίας» που θα περιλαμβάνει την ίδια, την Τουρκία και την Κύπρο υπό τις ευλογίες της προξενήτρας Δύσης.
Ο Ελληνισμός εντέλλεται να συμμαχήσει σε ένα ανεπιθύμητο προξενιό με τον αιώνιο επιβουλέα του ώστε αντί να πολεμάμε μεταξύ μας, να «πολεμήσουμε» όλοι μαζί εναντίον της Ρωσίας.
Ο Ελληνισμός εντέλλεται να μην πολεμήσει για τα δίκαια τα δικά του γιατί ο προορισμός του είναι λοιπόν να πολεμήσει τον πόλεμο των άλλων. Να γιατί τα πράγματα δεν πάνε καλά!
Διότι ετοιμάζονται να μας καθίσουν στο τραπέζι με απαίτηση να δώσουμε αυτό που δεν δίνεται. Κυριαρχία. Σκληρό πυρήνα κυριαρχίας. Ο Θεός να βάλει το χέρι του!
Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις