Άγιος Φανούριος – Εζησε σαν πιστος υπεφερε σαν επαναστατης

Ο Άγιος Φανούριος είναι ένας ξεχωριστός Άγιος αναμεσα στους υπόλοιπους Αγίους της ορθόδοξης πίστης. Μια επαναστατική μορφή που αγωνίστηκε για την πίστη οσο λίγοι.

Υπεστη 12 μαρτύ­ρια που θα πρέπει να αποτελούν για μας ένα δυνατό κίνητρο για αντοχή και προ­σκόλληση στις ηθικές αξίες του χριστιανι­σμού, ωστε να βγούμε νικητές από ένα αδιά­κοπο αγώνα, ενάντια στην απιστία και αδικία της εποχής μας.

Ο Άγιος Φανούριος μας δίδαξε, πως ο δρόμος της ενάρετης ζωής είναι δύσκολος και απαιτεί συνεχείς δο­κιμασίες με θάρρος υπομονή και αντοχή. Κάθε προσπάθεια μας να ζήσουμε μια υποδειγματική κια άμεμπτη ζωή όπως ο Άγιος μας βελτιώνει και μας φέρνει πιο κοντά στο Θεό.

Η ζωή του

Για την καταγωγή και τη ζωή του Αγίου Φανουρίου δεν υπάρχει τίποτε συγκε­κριμένο, ενώ
τα μόνα στοιχεία που έχουμε αναφορικά είναι η εύρεση της εικόνας του, γύ­ρω στα 1500 μ.Χ. ενώ δεν είναι και ξεκάθαρη η τοποθεσία που βρέθηκε καθώς άλλοι  υποστηρίζουν πως η εικόνα του βρέθηκε στη Ρόδο και άλλοι στην Κύ­προ.

Στη Ρόδο λοιπόν συμφωνα με τις περιγραφές εργάτεςμάζευαν πέτρες απ’ τα μισογκρεμισμένα σπί­τια των κατοίκων, για να ξαναφτιάξουν τα νέα και ισχυρά τείχη της πόλης τους όταν μέσα στα χαλάσματα βρήκαν μια ωραιό­τατη, αλλά μισοχαλασμένη στη μια πλευρά εκκλησία κι εκεί μέσα βρήκαν ένα σωρό ει­κόνες, που απο,την φθορά του χρόνου δεν ξεχώρι­ζαν ουρε οι άγιοι, ούτε τα ονόματα τους.

Μια εικόνα ξεχώριζε απο τις υπόλοιπες και παρίστανε ένα νέο ντυμένο σαν στρατιώτης. Ο Μητροπολίτης της Ρόδου Νείλος έτρεξε αμέσως επί τόπου και διάβασε καθαρά το όνομα του Αγίου, Φανούριος και παρατήρησε, πως ήταν ντυμένος σαν Ρωμαίος στρατιωτικός, κρα­τώντας στο αριστερό χέρι του ένα σταυρό και στο δεξιό μια αναμμένη λαμπάδα.
Ενω  ολόγυρα της εικόνας υπηρχαν σε δώδεκα παραστάσεις τα μαρτύ­ρια, που υπόφερε ο Άγιος και εξιστορούν  την ζωή του.

Οι παραστάσεις είναι οι ακόλουθες:

Α΄. Ο Άγιος  όρθιος μπρο­στά στο Ρωμαίο ανακριτή του και απολογείται με θάρρος και να υπερασπί­ζει την χριστιανική πίστη του.
Β΄. χτυ­πούν με πέτρες στο κεφάλι και στο στόμα τον Φανούριο, για να αρνηθεί τον Κύριο.
Γ΄.Τον τυπούν πιο  άγρια με ξύλα και ρόπαλα, για να κάμψουν το ακμαίο ηθικό του.
Δ΄. Ο Φανούριος  στη φυλακή, εντελώς γυμνός κι οι στρατιώτες ολόγυ­ρα του ξεσχίζουν τις σάρκες του με αιχμη­ρά σιδερένια εργαλεία.
Ε΄. Πάλι στη φυ­λακή και προσεύχεται στον θεό, για να τον ενισχύσει να αντέξει.
ΣΤ΄. Ο Άγιος παρουσιάζεται στον Ρωμαίο ανακριτή ενω από την ατάρα­χη έκφραση του προσώπου του φαίνεται πως δεν έχει κλονιστεί ούτε η πίστη του ούτε το ηθικό του.
Ζ΄. Τον καίουν με αναμμένες λαμπάδες το ολόγυμνο σώμα του και καταλαβαίνουμε έτσι την ανυπέρβλητη θυσία του για τον Εσταυ­ρωμένο.
Η΄. Έχουν δέσει τον Άγιο πάνω σε ένα μάγκανο κι αυ­τό οταν περιστρέφεται, του συντρίβει τα κόκκαλα.
Θ΄. Ο Φανούριος ρίπτεται στα άγρια θηρία κι οι δήμιοί του από πάνω παρακολουθούν να δούνε το τέ­λος του. Τα θηρία όμως έχουν κυριολεκτι­κά εξημερωθεί απ’ τη χάρη του Θεού και τον περιτριγυρίζουν ήσυχα σαν αρνάκια και απολαμβάνουν θαυμάσια τη συντροφιά του.
Ι΄.Τον  βγάζουν απο τον λάκκο με τα θηρία και τον καταπλακώνουν με ένα τεράστιο λίθο.
ΙΑ΄.Μπρο­στά σε βωμό οι δήμιοί του τον προτρέπουν να θυσιάσει, βάζοντας στις παλά­μες του αναμμένα κάρβουνα. Ο Φανούριος βγαίνει παλι νικητής και αυτό διακρίνεται από ένα δρακομορφο διάβολο που πετά στον αέ­ρα και κλαίει για την αποτυχία του.
ΙΒ΄.Ριγμένος σε ένα μεγάλο καμίνι στέκεται όρθιος πάνω σε ένα σκαμνί ενώ τον περιζώνουν φλό­γες και καπνοί. Ο Άγιος προ­σεύχεται αδιάκοπα στον Θεό και  ανυποχώρητος πεταει στα ουράνια, γεμάτος ικανοποίηση για όσα βά­σανα υπόφερε για χάρη του Κυρίου.

Η πίτα του Αγίου Φανουρίου

Η μεγάλη τιμή που τρέφουν οι πιστοί  στο πρόσωπο του, έγινε αιτία να δημιουργηθεί στο λαό το παραδοσιακό έθι­μο της φανουρόπιτας.
Η πίτα συνήθως είναι μικρή και στρογ­γυλή και γίνεται από καθαρό αλεύρι, ζάχα­ρη, κανέλλα, λάδι κι αφού όλα αυτά τα υλι­κά ανακατευθούν, ζυμώνονται, μπαίνουν σε στρογγυλή φόρμα και η πίττα ψήνεται σε μέτρια θερμοκρασία στο φούρνο.

Η πίτα γίνεται για να φανερώσει ο Ά­γιος σε κάποιον ένα χαμένο αντικείμενο, κά­ποια δουλειά αν ένας είναι άεργος, κάποια χαμένη υπόθεση, την υγειά σε κάποιο άρ­ρωστο και άλλα παρόμοια.

Η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη του στις 27 Αυγούστου.