Αναστάσιμες συνταγές από τις αλύτρωτες πατρίδες.

Λαοί χωρίς μνήμη, είναι λαοί χωρίς μέλλον. Θα πρέπει να έχουμε πάντοτε ζωντανή την μνήμη μας. για να αποθαρρύνουμε εκείνους, οι οποίοι επωφελούμενοι από το άλλοθι της λησμοσύνης, θα μπορούσαν να επαναλάβουν παρόμοια γεγονότα εις βάρος της φυλής μας. Ας μην ξεχνάμε ότι η λήθη της ιστορίας μπορεί να φέρει την επανάληψη με απρόβλεπτες συνέπειες. Οι μνήμες μεταφέρονται μέσω παιδείας και παράδοσης. Και αν για την “παιδεία” την ευθύνη έχει η επίσημη πολιτεία, η παράδοση είναι ευθύνη όλων μας.
Έτσι και εμείς, μεταφέρουμε παραδόσεις πασχαλινές, από μία από τις αλύτρωτες πατρίδες. Την Καππαδοκία.
Από την Τετάρτη σταματούσαν οι δουλειές στα χωράφια και ξεκινούσε το «Πάσχα». Τη Μεγάλη Πέμπτη έβαφαν τα αυγά με κρεμμυδόφλουδες και κρόκο και το βράδυ στην εκκλησία έπερναν και από ένα αυγό για κάθε μέλος της οικογένειας και ένα για τους φτωχούς. Επίσης άφηναν από ένα τσουρέκι και ένα ψωμί με κόκκινο αυγό πάνω, στο στασίδι και τα έπαιρναν την Ανάσταση.
Στη λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης, είχαν ένα μανουάλι με δώδεκα μεγάλα κεριά και για κάθε ευαγγέλιο έσβηναν και ένα κερί.
Την Μεγάλη Παρασκευή όλα ήταν κλειστά. Οι γυναίκες στόλιζαν το Επιτάφιο με ζουμπούλια. Όλοι προσκυνούσαν τον επιτάφιο, περνούσαν και τρεις φορές από κάτω για να είναι γεροί.
Το Μεγάλο Σάββατο ήταν η μέρα των πεθαμένων. Σε πολλά μέρη, στην επιστροφή από την Ανάσταση, περνούσαν από το νεκροταφείο, όπου οι γυναίκες στόλιζαν τους τάφους. Μετά την ανάσταση, μάζευαν ψύλα στις πλατείες και άναβαν φωτιές.
Το Μ. Σάββατο οι άνδρες έσφαζαν τα μεγάλα ζώα και οι γυναίκες έφτιαχναν πίτες με αλεύρι, βούτυρο και μέλι, καθώς και τα Τσουρέκια Καππαδοκίας. Μετά τη λειτουργία της Ανάστασης έπαιρναν τα τσουρέκια που είχαν αφήσει στην εκκλησία και πήγαιναν το «άγιο φως» στο σπίτι τους. Άναβαν το καντήλι και έτρωγαν σούπα, κρέας, πιλάφι, τυρί, πίτες και καϊμάκι. Την ημέρα της Ανάστασης, νωρίς το απόγευμα, γινόταν η Λειτουργία της Δεύτερης Ανάστασης. Μετά τη δοξολογία έβγαιναν για τη λιτανεία. Περνούσαν από τα κεντρικά σημεία του χωριού και γυρνούσαν στην εκκλησία, όπου διαβάζονταν τα Ευαγγέλια σε επτά γλώσσες. Μετά τη δεύτερη Ανάσταση, άρχιζε ο χορός και το γλέντι που κρατούσε όλη την εβδομάδα της διακαινησίμου.
Πατρίδα του τσουρεκιού θεωρείται η Καππαδοκία. Ψάξαμε και βρήκαμε μία παραδοσιακή συνταγή τσουρεκιού Καππαδοκίας.
Υλικά για 2 τσουρέκια Καππαδοκίας:
4,5 φλιτζάνια αλεύρι σκληρό, κοσκινισμένο
3 αυγά
1,5 φλυτζάνι ζάχαρη άχνη, κοσκινισμένη
65 γρ. Μαργαρίνη (ή βούτυρο)
2 κουταλάκια του γλυκού μαγιά.
3 κουταλάκια του γλυκού σουμάκι (το βρίσκετε στα καταστήματα μπαχαρικών) αν όχι, χρησιμοποιήστε μισό φακελλάκι μαχλέπι ή κοπανισμένη μαστίχα.
2,5 φλυτζάνια του καφέ, γάλα
1 φλυτζάκι του καφέ καθαρισμένα φουντούκια.
Μισό κουταλάκι του γλυκού αλάτι.
Σουσάμι.
Τα υλικά θα πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου.
Παρασκευή:
Σε λεκάνη χτυπήστε τα αυγά με την άχνη για 3 λεπτά.
Στο χλιαρό γάλα λιώστε τη μαγιά και προσθέστε το στην λεκάνη.
Προσθέστε τη λιωμένη μαργαρίνη και τα υπόλοιπα υλικά εκτός του αλευριού. Αυτό προσθέστε το στο τέλος, σιγά σιγά, ανακατεύοντας τη ζύμη για να απορροφήσει το αλεύρι.
Αφήστε τη ζύμη σκεπασμένη, να φουσκώσει.
Αφού φουσκώσει, πλάστε τα τσουρέκια σας. Σε βουτυρωμένο ταψί απλώστε τα, ξανασκεπάστε τα και αφήστε τα να φουσκώσουν (περίπου 1 ώρα). Αλείψτε με αραιωμένο κροκάδι. Τον κρόκο αραιώστε τον με ένα κουταλάκι κόκκινο κρασί. και πασπαλείψτε με σουσάμι.
Ψήστε τα τσουρέκια στους 180 βαθμούς για περίπου 50 λεπτά (μέχρι να ροδίσουν).
Καλή επιτυχία. Η συνταγή υπάρχει στο www.Tosconto.gr

Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις