Εορτάζοντες την 4ην του μηνός Οκτωβρίου

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ, πρώτος επίσκοπος Αθηνών
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Ιερομάρτυρας, από την Καπιτώλιο
Η ΑΓΙΑ ΔΟΜΝΙΝΗ και οι θυγατέρες της ΒΕΡΝΙΚΗ (ή Βερίνη) και ΠΡΟΣΔΟΚΗ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΔΑΚΤΟΣ (ή ΑΔΑΥΚΤΟΣ) & ΚΑΛΛΙΣΘΕΝΗ η θυγατέρα του
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΜΟΥΝ, ο Αιγύπτιος
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΑΥΣΤΟΣ, ΓΑΪΟΣ, ΕΥΣΕΒΙΟΣ και ΧΑΙΡΗΜΩΝ (ή ΧΑΡΗΜΩΝ), οι Διάκονοι
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ο Λαμπαδιστής
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΓΟΥΡΙΑΣ και ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ ”οι εν Κοζάνη” (Ρώσοι)
[Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ “του Ταμασού”]
Ο ΑΓΙΟΣ EDWIN (Άγγλος)
Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ, πρώτος επίσκοπος Αθηνών
Ορισμένοι συναξαριστές αναφέρουν ότι ο Ιερόθεος ήταν αρεοπαγίτης όπως και ο άγιος Διονύσιος. Διδάχτηκε τη χριστιανική πίστη από τον απ. Παύλο, βαπτίσθηκε και χειροτονήθηκε απ’ αυτόν επίσκοπος Αθηνών και κατόπιν εισήγαγε τελειότερα στα δόγματα περί Χριστού τον μαθητή του, Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη. Αλλά ο Μ. Γαλανός στο Συναξαριστή του αναφέρει ότι είναι αδύνατο να διδάχτηκε από τον απ. Παύλο ο Ιερόθεος πρώτος τη χριστιανική πίστη, διότι οι Πράξεις βεβαιώνουν ρητά ότι πρώτος πίστεψε με τη διδασκαλία του απ. Παύλου ο Διονύσιος. Αλλά και αν ακόμη ήταν Αρεοπαγίτης ή ακόμα σπουδαιότερο, πρώτος επίσκοπος της εκκλησίας Αθηνών, ήταν δυνατόν να παραλειφθεί μια τέτοια μεγάλη φυσιογνωμία για να συμπεριληφθεί απλά στη γενική έκφραση “ότι επίστευσαν και έτεροι”; Γι’ αυτό λοιπόν λογικότερο είναι -συνεχίζει ο Μ. Γαλανός- να δεχτούμε ότι μάλλον ο Ιερόθεος πίστεψε κατόπιν του Διονυσίου και απ’ αυτόν διδάχτηκε, αφού έφυγε από την Αθήνα ο Παύλος. Αλλά όπως και αν έχουν τα πράγματα, βέβαιο είναι ότι ο Ιερόθεος ήταν άνδρας μεγάλης κοινωνικής παιδείας, έκανε πρώτος επίσκοπος Αθηνών και εργάστηκε για το ποίμνιό του με πίστη και πολύ ζήλο. Σύμφωνα μάλιστα με κάποια παράδοση, ο Ιερόθεος ήταν παρών και κατά την κοίμηση της Παναγίας στην Ιερουσαλήμ.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Του Παύλου ηλίευσαι, ταις θεηγόροις πλοκαίς, και όλος γεγένησαι, ιερωμένος Θεώ, σοφέ Ιερόθεε’ συ γαρ φιλοσοφίας, ταις άκτίσιν έκλάμπων, ώφθης θεολογίας, ακριβούς ύποφήτης· δι’ ης μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τα κρείττονα.

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Ιερομάρτυρας, από την Καπιτώλιο
Ήταν γέννημα και θρέμμα της πόλης των Καπιτωλίων (αρχαία πόλη της ανατολικής Ιορδανίας, στο δρόμο για τη Δαμασκό), μεγάλος σοφός και πολύ συνετός. Υπήρξε παντρεμένος με τρία παιδιά και κατόπιν έγινε μοναχός. Τιμήθηκε με το αξίωμα της ιεροσύνης από τον Αρχιερέα της Μητρόπολης Βόστρων (αρχαία πόλη της Συρίας στη Χωράν, 80 χλμ. ανατολικά της λίμνης Γενησαρέτ και 90 χλμ. νότια της Δαμασκού). Καταγγέλλεται στον εθνάρχη των Αγαρηνών ότι είναι διδάσκαλος των Χριστιανών. Επειδή ο Πέτρος μπροστά στον Αγαρηνό εθνάρχη ομολόγησε με θάρρος την πίστη του, του έκοψαν τα χέρια και τα πόδια. Κατόπιν του έβγαλαν τα μάτια, τον σταύρωσαν και στο τέλος τον αποκεφάλισαν. Το μαρτυρικό του σώμα, αφού το έκαψαν στη φωτιά, κατόπιν το έριξαν στο ποτάμι.

Η ΑΓΙΑ ΔΟΜΝΙΝΗ και οι θυγατέρες της ΒΕΡΝΙΚΗ (ή Βερίνη) και ΠΡΟΣΔΟΚΗ
Ή Δομνίνη ήταν από την Αντιόχεια. Συνελήφθη μαζί με τις κόρες της, Βερνίκη και Προσδόκη, από τον ειδωλολάτρη άντρα της, διότι πίστευαν στον Χριστό. Στις πιέσεις του, προτίμησαν να πνίγουν και οι τρεις στο ποτάμι, παρά να χάσουν την τιμή και την πίστη τους. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε μερικά λόγια του Ιερού Χρυσοστόμου σε μετάφραση, από τον εγκωμιαστικό λόγο του προς τις Άγιες αυτές. Λέει λοιπόν:  “Ας το ακούσουν και μητέρες και θυγατέρες, και έτσι οι θυγατέρες ας υπακούουν στις μητέρες, οι μητέρες ας παιδεύουν έτσι τις θυγατέρες, έτσι ας αγαπούν τα τέκνα τους. Εισήλθε λοιπόν η μητέρα στο μέσον του πόταμου, έχοντας από το ένα και από το άλλο μέρος τις θυγατέρες της, η μητέρα που είχε ανάμεσα στις απειρόγαμες τον άνδρα, και έτσι τελούνταν εκεί ο γάμος της παρθενίας, με εκείνον που βρισκόταν ανάμεσά τους, και ο βρισκόμενος ανάμεσά τους ήταν ο Χριστός. Σαν ρίζα δένδρου, που έχει δυο βλαστούς φυόμενους από το ένα μέρος και από το άλλο, έτσι και η μακαριά τότε εκείνη εισήρχετο στο ποτάμι έχοντας τις παρθένες αυτές από το ένα και από το άλλο μέρος και παρέδινε αυτές στην ορμή των υδάτων και έτσι πνίγονταν ή καλύτερα δεν πνίγονταν, αλλά βαπτίζονταν βάπτισμα πρωτάκουστο και παράδοξο”1. 1. Ε.Π.Ε., τόμος 37ος.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΔΑΚΤΟΣ (ή ΑΔΑΥΚΤΟΣ) & ΚΑΛΛΙΣΘΕΝΗ, η θυγατέρα του
Ό Αύδακτος ήταν από την Έφεσο και είχε τιμηθεί από τον Μαξιμίνο έπαρχος, διότι ήταν πολύ συνετός και πλούσιος. Επειδή όμως ο Μαξιμίνος ζήτησε την κόρη του Καλλισθένη για γυναίκα του, ο Αύδακτος δεν θέλησε να τη δώσει σ’ έναν ειδωλολάτρη. Γι’ αυτό άρπαξαν τα υπάρχοντά του και τον εξόρισαν στη Μελιτινή, όπου τον αποκεφάλισαν. Η κόρη του, Καλλισθένη, αφού κουρεύτηκε και φόρεσε ανδρικά ρούχα, κρυβόταν κάπου στη Νικομήδεια. Ύστερα από οκτώ χρόνια πήγε στη Θράκη. Εκεί, έμενε κοντά σε μια οικογένεια, που είχε κόρη με άρρωστους τους οφθαλμούς. Η Καλλισθένη τη θεράπευσε και οι γονείς ζητούσαν να την παντρέψουν με τη θεραπευμένη κόρη τους. Τότε η Καλλισθένη φανέρωσε την αλήθεια γι’ αυτή και όλοι μαζί αφού δόξασαν τον Θεό, έφυγε. Τότε γνωρίστηκε με την αδελφή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Κωνστάντια, και κατάφερε όχι μόνο να πάρει πίσω την περιουσία του πατέρα της, αλλά και να μεταφέρει το λείψανο του Άγιου πατέρα της από τη Μελιτινή στην Έφεσο, όπου έκτισε Ναό στο όνομά του και εναπόθεσε το άγιο λείψανό του. Έτσι Αποστολικά αφού έζησε το υπόλοιπο της ζωής της η Καλλισθένη, απεβίωσε ειρηνικά.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΜΟΥΝ, ο Αιγύπτιος
Αιγύπτιος φτωχός και ορφανός, τον όποιον ο θείος του εξανάγκασε να παντρευτεί. Για 18 χρόνια έζησε με τη σύζυγό του με παρθενία και στέρηση. Κατόπιν αποσύρθηκε στην έρημο, όπου τρεφόταν με χόρτα. Στην έρημο γνώρισε και το Μέγα Αντώνιο, ο όποιος εξεπλάγη για την αυστηρή του άσκηση, την οποία πολλοί μιμήθηκαν. Έτσι ασκητικά αφού έζησε και θαύματα αρκετά αφού έκανε, απεβίωσε ειρηνικά.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΑΥΣΤΟΣ, ΓΑΪΟΣ, ΕΥΣΕΒΙΟΣ και ΧΑΙΡΗΜΩΝ (ή ΧΑΡΗΜΩΝ) οι Διάκονοι
Ήταν μαθητές του Αγίου Διονυσίου επισκόπου Αλεξανδρείας (βλέπε βιογραφικό του σημείωμα στις 3 Οκτωβρίου, καθώς και των μαθητών του). Ειδικά ο Εύσέβιος με τον Χαιρήμονα, έθαβαν τα τίμια λείψανα των ‘Αγίων Μαρτύρων. Τελικά και αυτοί, αφού με θάρρος ομολόγησαν τον Χριστό αποκεφαλίστηκαν.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ο Λαμπαδιστής
Καταγόταν από το χωριό Λαμπαδού της Κύπρου, που βρισκόταν κοντά στην κωμόπολη Γαλάτη. Είχε ευσεβείς και πλούσιους γονείς. Τυφλώθηκε, και μαζί με έναν υπηρέτη του, τον Ιωάννη, έφυγε από την πατρική του οικία σε τόπο κατάλληλο για προσευχή και άσκηση. Δώδεκα χρόνια έζησε με αυστηρή άσκηση και προσευχή και τελικά απεβίωσε ειρηνικά. Σήμερα σώζεται Μονή στο όνομά του στην Κύπρο.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΓΟΥΡΙΑΣ και ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ, ”οι εν Κοζάνη” (Ρώσοι)

[Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ “του Ταμασού”]

Ο ΑΓΙΟΣ EDWIN (Άγγλος)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων”, του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ