ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΒΟΝΙΦΑΤΙΟΣ & ΑΓΛΑΪΑ η Ρωμαία
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΗΛΙΑΣ, ΠΡΟΒΟΣ & ΑΡΗΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΙΜΟΘΕΟΣ & ΠΟΛΥΕΥΚΤΟΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΤΥΧΙΟΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 200 ΑΝΔΡΕΣ και 70 ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΕΝΤΙΟΣ επίσκοπος Αιθιοπίας
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΡΥΦΩΝ
Ο ΟΣΙΟΣ ΗΛΙΟΥ Μουρόμας ό Θαυματουργός “η εν τω Σπηλαίω” (Ρώσος)
Αναλυτικά
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΒΟΝΙΦΑΤΙΟΣ & ΑΓΛΑΪΑ η Ρωμαία
Έζησαν τον 3ο μ.Χ. αιώνα.
Η Αγλαΐα ανήκε στην τάξη των ευγενών και πλούσιων Ρωμαίων γυναικών και ήταν πάντα πρόθυμη στις ελεημοσύνες και στις διάφορες αγαθοεργίες. Ο δε Βονιφάτιος ήταν γραμματέας της περιουσίας της Αγλαΐας και επόπτης των κτημάτων της.
Όπως η κυρία του, ήταν και αυτός εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος. Διαχειριζόταν την περιουσία της Αγλαΐας με πολλή τιμιότητα, και απέναντι στους υπηρέτες ήταν ευγενέστατος.
Αλλά η ανεξέλεγκτη καλοζωία έπνιξε την πνευματικότητα του Βονιφατίου και της Αγλαΐας. Άναψε την εύφλεκτη νεότητά τους και παρασύρθηκαν από τις ένοχες σαρκικές ηδονές.
Ευτυχώς όμως, ο έλεγχος των συνειδήσεών τους ήταν αυτός που τελικά επικράτησε.
Αμάρτησαν. Έκλαψαν και οι δύο πικρά. Θα τους δεχόταν άραγε και πάλι ο Θεός σαν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας του;
Γιατί όχι;
Άλλωστε, ο Ίδιος είπε:
“Χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ενί αμαρτωλώ μετανοοϋντι”. Ευαγγέλιο Λουκά, ιέ’ 10.
Δηλαδή, χαρά γίνεται στους ουρανούς, με την παρουσία αγγέλων του Θεού, που συμμετέχουν στη χαρά αυτή, για έναν αμαρτωλό που μετανοεί.
Με πολλή συντριβή λοιπόν, οι δύο μετανοούντες εξομολογήθηκαν το ηθικό τους ολίσθημα σε πνευματικό ιερέα και η ηθική τους επιστροφή και αναγέννηση ήταν πλέον γεγονός.
Έτσι αργότερα ο μεν Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικά για την πίστη στην Ταρσό της Κιλικίας, η δε Αγλαΐα, αφού πούλησε τα υπάρχοντά της, αφιέρωσε τη ζωή της στην ανακούφιση των φτωχών και των πασχόντων.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαθε.
Μαρτύρων την εύκλειαν, ιχνηλατήσας θερμώς, Χριστόν ωμολόγησας, επί απίστων οτερρώς, σοφέ Βονιφάτιε’ όθεν καθάπερ πλούτον, αδαπάνητον Μάρτυς, δέδωκάς σου το σώμα, τη σεμνή Αγλαΐα’ εξ ου τω κοσμώ πηγάζει, ρώσις και έλεος.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΗΛΙΑΣ, ΠΡΟΒΟΣ & ΑΡΗΣ
Όλοι κατάγονταν από την Αίγυπτο και εμπνεόμενοι από τη θερμή τους πίστη, πήγαιναν σε διάφορες πόλεις και υπηρετούσαν τους διωκόμενους χριστιανούς.
Στην Ασκαλώνα συνελήφθησαν, επέμεναν στην ομολογία του Ιησού Χριστού και καταδικάστηκαν σε θάνατο από τον κριτή Φιρμιλιανό.
Και ο μεν Ηλίας και Πρόβος αποκεφαλίστηκαν,
ο δε Άρης παρέδωσε την αγία του ψυχή μέσα στις φλόγες.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΙΜΟΘΕΟΣ & ΠΟΛΥΕΥΚΤΟΣ
Και οι δύο πέθαναν αφού τους έριξαν μέσα στη φωτιά.
Ο μεν Τιμόθεος στην Αφρική,
ο δε Πολύευκτος στην Καισαρεία, διότι κατηχούσαν και βάπτιζαν ειδωλολάτρες.
Παρ’ όλο που κατά την θανατική εκτέλεση ήταν παρόντες και οι δικοί τους και έκλαιγαν τσιρίζοντας, αυτοί ατρόμητοι με τη θεία χάρη, τους παρηγορούσαν.
Μπήκαν δε μέσα στις φλόγες, διατηρώντας την ευψυχία τους και ψάλλοντες ύμνους προς τον Κύριο.
(Ορισμένοι Συναξαριστές, λανθασμένα αναφέρουν την ημέρα αυτή και δεύτερο Άγιο Πολύευκτο, που όμως πρόκειται για τον ίδιο με τον πιο πάνω Άγιο).
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΤΥΧΙΟΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 200 ΑΝΔΡΕΣ και 70 ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Όλοι μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΕΝΤΙΟΣ επίσκοπος Αιθιοπίας
Έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από τα Μεδιόλανα.
Οι γονείς του ονομάζονταν Αγάπιος και Θεοδότη και ήταν πολύ ευσεβείς.
Ο Γρηγέντιος από πολύ μικρός διακρινόταν για την ευγλωττία του και για την μεγάλη αρετή του. Για να καταρτίσει τον εαυτό του περισσότερο πνευματικό, έκανε ταξίδι στην Ανατολή, που τότε ήταν το μεγαλύτερο θεολογικό και πνευματικό κέντρο.
Κατόπιν πήγε στην Κωνσταντινούπολη και έγινε γνωστός του τότε αυτοκράτορα Ιουστίνου και στον Πατριάρχη.
Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια επί Πατριάρχου Προτερίου, ο οποίος και τον χειροτόνησε πρεσβύτερο.
Τα δε Ιερατικά του καθήκοντα, ο Γρηγέντιος, εκτελούσε άριστα.
Όταν χήρεψε η επισκοπή Αιθιοπίας, ο βασιλιάς Ελεσβαάν ζήτησε από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας να του στείλει επίσκοπο μορφωμένο και ενάρετο.
Τότε ο Πατριάρχης εξέλεξε τον Γρηγέντιο, ο οποίος επετέλεσε την αποστολή του με πολύ ζήλο και μεγάλη καρποφορία.
Στον τόπο αυτό ήταν πολλοί Εβραίοι και ήταν φανατικά προσκολλημένοι στη θεωρία τους. Ένας μάλιστα δεινός συζητητής απ’ αυτούς, ήταν και ο Ραβίνος Ερβάς.
Αλλ’ ο Γρηγέντιος, με τα σοφά επιχειρήματά του, την αγαθότητά του και με τη θεία χάρη, κατόρθωσε να φέρει στους κόλπους της Εκκλησίας τους περισσότερους Εβραίους του τόπου και τον ίδιο τον Ερβά, που βαπτίστηκε παρουσία του βασιλιά και μετονομάστηκε Λέων και τιμήθηκε με το αξίωμα του Πατρικίου.
Ο διάδοχος του Ελεσβαάν γιος του Έρδιδος, συνέχισε την ίδια πολιτική ευλάβειας προς τον Γρηγέντιο.
Ο Γρηγέντιος πέθανε ειρηνικά στις 19 Δεκεμβρίου 552 και τη στέρησή του, θρήνησε πολύς κόσμος.
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΡΥΦΩΝ
Μαρτύρησε δια απαγχονισμού πάνω από μια Ιτιά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΗΛΙΟΥ Μουρόμας ο Θαυματουργός “ο εν τω Σπηλαίω” (Ρώσος)