Η απουσία της Ελλάδος τόσο από την πενταμερή που υποτίθεται ότι επεισέρχεται στα εσωτερικά θέματα της Λιβύης, όσο και από την διαδικασία εκλογής της μεταβατικής κυβέρνησης που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, συνιστά μία εγκληματική πράξη.
Ο καθορισμός των μελών της μεταβατικής κυβέρνησης που αποτελεί θρίαμβο της Τουρκίας, ο οποίος μάλιστα επετεύχθη σύμφωνα με συγκεκριμένες καταγγελίες μετά από χρηματισμό των εκλεκτόρων της από τούρκικα συμφέροντα, συνιστά Βατερλώ για την Ελλάδα.
Και το ερώτημα είναι αυτονόητο. Πως είναι δυνατόν να παρουσιάζει η κυβέρνηση τον Ερντογάν ως απομονωμένο, όταν ο Ερντογάν έχει κάνει πραγματική απόβαση στην Λιβύη, χωρίς πρακτικά και βάσει του διεθνούς δικαίου να έχει οποιοδήποτε έννομο συμφέρον να το κάνει, ενώ η Ελλάδα που πρακτικά συνορεύει με την Λιβύη απουσιάζει, τότε μιλάμε για πλήρη απομόνωση της Ελλάδας. Όχι της Τουρκίας.
Και το πλέον εγκληματικό είναι ότι η ανοχή της Ελλάδας στην εμπλοκή της Τουρκίας στα τεκταινόμενα στην Λιβύη, συνιστά σιωπηρή αναγνώριση του παράνομου μνημονίου Τουρκίας – Λιβύης. Του λεγόμενου τουρκολιβυκού μνημονίου.
Διότι η μόνη «σύνδεση» που μπορεί να έχει η Τουρκία με την Λιβύη είναι ακριβώς αυτό το παράνομο μνημόνιο. Το οποίο επισήμως η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει. Με την απουσία της όμως και την ανοχή της στην τουρκική εμπλοκή στην Λιβύη, το νομιμοποιεί!
Δεν μπορεί η Ελλάδα να συνορεύει με την Λιβύη αλλά να απέχει από όλες τις εξελίξεις, αντί να είναι η βασική εγγυήτρια δύναμη καθότι μέλος τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ, ενώ η Τουρκία κατακτά την χώρα με χρήμα και τρόμο.
Εδώ δεν μιλάμε για κάποιο πολιτικάντικο παιχνίδι αλλά για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδος. Ας ξυπνήσει η κυβέρνηση πριν είναι αργά και ας απαιτήσει την άσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων της.