Στον τόπο που γεννήθηκε η έννοια της εκπαίδευσης, στον τόπο που γεννήθηκε το σχολείο, εξακολουθούμε με κρατική εντολή πλέον, να κρατάμε τα σχολεία κλειστά. Το κλείσιμο σχολείων που στην Ελλάδα είναι πλέον συνήθεια, έξω θεωρείται πράξη αδιανόητη.
Δείτε την προσέγγιση της Αθηνάς Αντωνιάδου
Η ντροπή σε μια εικόνα…
Το σχολείο βρίσκεται στη μέση ενός ναρκοπεδίου που καθαρίστηκε εν μέρει για να επιτρέψει στους μαθητές της Υεμένης να επιστρέψουν. Οι μαθητές, καθισμένοι στο πάτωμα, ακολουθούν προσεκτικά. Κρατούν σημειώσεις προσεκτικά στα βιβλία ασκήσεων τους.
Μόλις τελειώσει το μάθημα, γλιστρούν κάτω από μια καταρρέουσα οροφή που χρησιμεύει ως σκάλα από την τάξη μέχρι το ισόγειο.”Θα συνεχίσουμε,παρά τον μεγάλο κίνδυνο,εάν μπορούμε να αποτρέψουμε μια χαμένη γενιά μαθητών που δεν θα έχουν εκπαίδευση”,είπε ο γενναίος δάσκαλος!
Ας κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αποτρέψουμε τις επόμενες γενιές από τον χαμό, τον αφελληνισμό. Διότι έλλειψη εκπαίδευσης είναι έλλειψη ελληνικής παιδείας.