Ο Δημήτρης Ιατρόπουλος και η Μαγδαληνή του!

«Στα 1976,εδώ και 45 χρόνια τώρα δηλαδή, ο Γιάννης Πουλόπουλος αποφάσισε να φύγει από την «ΛΥΡΑ» και να μεταφερθεί στη «ΜΙΝΩΣ». Και επειδή έπρεπε η συνεργασία του να ξεκινήσει με κάτι αυστηρά ποιοτικό, συμφωνήσαμε ο Μάκης Μάτσας, ο Γιώργος Κατσαρός κι εγώ, να δουλέψουμε πάνω σε τραγούδια που θα εκφράζανε βαθύτερα κοινωνικά ζητήματα. Όταν ήρθε η σειρά μου να προτείνω, τους δήλωσα ότι έχω έτοιμο ένα έργο με τίτλο: «Τα τραγούδια της ξενιτιάς» βγαλμένο βιωματικά από τις εμπειρίες μου ως μετανάστη στα τέλη της δεκαετίας του 60,όταν γυρίζοντας όλη την τότε Ευρώπη με Ωτοστόπ, δούλευα εδώ κι εκεί για να τα φέρω βόλτα..

Ο Κατσαρός πήρε το έργο κι έκανε μια θαυμάσια μουσική δουλειά επάνω του, κι ο Γιάννης το ερμήνευσε συναρπαστικά.

Όμως τα τραγούδια ήταν 10 και εκείνη την εποχή όλοι οι δίσκοι είχαν 12.

Τότε αποφάσισα να δώσω και δύο ακόμη τραγούδια πάνω στην καταστροφή της Σμύρνης. Το ένα ήταν για την Ίμβρο και την Τένεδο, τα δυό ελληνικά νησιά που κατέχει η Τουρκία και το άλλο για μιαν «Αγία Πόρνη» όπως την ονόμασα εγώ, τη Μαγδαληνή και την ιστορία της, γραμμένη σε μια μπαλάντα που ο Γιάννης απέδωσε συγκλονιστικά.

Είναι ένα τραγούδι «εκτός σειράς» άγνωστο στους πολλούς, όμως είναι και  ένα από τα ιδιαίτερα τραγούδια στη μεγάλη καριέρα του Γιάννη, του Γιώργου Κατσαρού και στην δικιά μου..

Σας δίνω και τους στίχους όπως κυκλοφορούν σε ενημερωτικές σελίδες του Διαδικτύου..

Και, καλή Ελληνική Λαμπρή νάχετε όλες και όλοι..

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

Στίχοι:  Δημήτρης Ιατρόπουλος

Μουσική:  Γιώργος Κατσαρός

Ερμηνεία: Γιάννης Πουλόπουλος​

*Σε γνώρισα στο Κορδελιό                                                             Δευτέρα με λιακάδα

Μια Μεγαλοβδομάδα                                                                       Μάρτη στα Εικοσιδυό..

Βολτάραμε φιλί-φιλί                                                              Κι ευώδιαζες μπαχάρι

Κι έμοιαζες με φεγγάρι                                                                            Κι ατίθασο πουλί..

Σε μια λινή κουβέρτα μπαλωμένη

Μαγδαληνή, Μαγδαληνή,

Σαρανταφιλημένη..

*Μπήκανε νύχτα τα θεριά                                                             Σου σκίσανε τα ρούχα

Και το σταυρό που σού `χα

Φορέσει μια βραδιά..

Σαν το αδέσποτο σκυλί                                                                      Σε δέρναν στις κλειδώσεις

Κι εσύ για να γλιτώσεις

Τους χάριζες φιλί..

Σε μια λινή κουβέρτα μπαλωμένη

Μαγδαληνή, Μαγδαληνή,

Σαρανταφιλημένη.

*Σαν τέλειωσε η Καταστροφή

Σε βρήκανε σφαγμένη

Μια ομορφιά χυμένη

Στου δρόμου την στροφή..

Τώρα οι Ρωμιοί σε προσκυνάν

Που σ’ είχαν για ντροπή τους

Και μέσα στην σιωπή τους

Συγγνώμη σου ζητάν..

Σε μια λινή κουβέρτα μπαλωμένη

Μαγδαληνή, Μαγδαληνή,

Σαρανταπονεμένη..