Εορτάζοντες την 27ην του μηνός Μαΐου

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΛΑΔΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΕΒΙΩΤΗΣ (ή Εύβίοτος)

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΥΠΙΟΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Ρώσος

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ

Αναλυτικά:

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΛΑΔΙΟΣ
Ό Άγιος Ελλάδιος έζησε την εποχή των σκληρών διωγμών κατά της Εκκλησίας. Τη ζωή του σαν λαϊκού, χαρακτήριζε ή μεγάλη σωφροσύνη, γι’ αυτό και κλήθηκε στο αξίωμα του επισκόπου. Από τη θέση αύτή, ο Ελλάδιος διακρίθηκε για τη σοφία με την οποία τακτοποιούσε τα διάφορα ζητήματα. Και επειδή ή θεία σοφία “διατείνει από πέρατος εις πέρας εύρώστως και διοικεί τα πάντα χρηστώς”1, δηλαδή, επεκτείνει με δύναμη την κυριαρχία της από το ένα άκρο του κόσμου ως το άλλο, και διοικεί τα πάντα με ευεργετική καλοσύνη και αγαθότητα, έτσι και ο Ελλάδιος, πού είχε το χάρισμα αυτό, διοικούσε τις ψυχές του ποιμνίου του. Κατόρθωσε και έφερε πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη. Ή δράση του αυτή, όμως, προκάλεσε τον ειδωλολάτρη άρχοντα, πού τον συνέλαβε και πρότεινε στον Ελλάδιο να αρνηθεί το Χριστό, προκειμένου να σώσει το κεφάλι του. Με αγανάκτηση ο Ελλάδιος δήλωσε ότι είναι ατιμία να προτείνουν σε ένα χριστιανό επίσκοπο τέτοιους τρόπους σωτηρίας. Τότε έσχισαν τις σάρκες του με σιδερένια νύχια, αλλά θεία χάριτι θεραπεύθηκε αμέσως. Τελικά, μετά από συνεχείς ραβδισμούς τον σκότωσαν, και έτσι πήρε το αθάνατο στεφάνι του μαρτυρίου. 1. Σοφία Σολομώντος, η’ 1.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Φερωνύμως έδέξω ως θείον έλαιον, ιερουργίας την χάριν, τη επινεύσει Χριστού, και ίέρευσας σοφώς Πάτερ Έλλάδιε, και Μαρτύρων κοινωνός, δι’ αγώνων ιερών, γενόμενος Ίεράρχα, καθικετεύεις άπαύστως, έλεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ
Ήταν Ιερέας στην εκκλησία των Σάρδεων. Κατά τα παραγγέλματα του απ. Παύλου ήταν πράος, ειρηνικός, επιεικής, φιλόξενος, αφιλοχρήματος, διδακτικός, και έτρεμε μήπως από αμέλεια του χανόταν ή και στιγμιαία σκανδαλιζόταν έστω και μόνο μία ψυχή. Όταν συνελήφθη, διατάχθηκε να αρνηθεί τον Ιησού. Αυτός μίλησε στον ειδωλολάτρη άρχοντα σαν ήρωας, επιθυμώντας να βαδίσει στο μαρτύριο και όχι να τ’ αποφύγει. ο έπαρχος Ουαλεριανός τον βασάνισε σκληρά, και τελικά τον αποκεφάλισε κοντά στον ποταμό Έρμο, όπου βρισκόταν ή επισκοπή Σατάλων.

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΕΒΙΩΤΗΣ (ή Εύβίοτος)
Μαρτύρησε δια πυρός.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΥΠΙΟΣ
Μαρτύρησε αφού συνέτριψαν το κεφάλι του με ογκόλιθο.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Ρώσος
Καταγόταν από την Ρωσία. Αίχμαλωτίστηκε το 1730 από τους Τατάρους, οι όποιοι τον πούλησαν σαν δούλο σ’ ένα Τούρκο στο Προκόπι της Καισαρείας. ο Τούρκος αυτός, προσπάθησε ποικιλοτρόπως να έξωμόσει τον Ιωάννη, ο όποιος όμως έμεινε ακλόνητος στη χριστιανική του πίστη. Μετά από πολλές θλίψεις και ταλαιπωρίες, πού αναγράφονται λεπτομερώς στην εκτενέστερη βιογραφία του, κατόρθωσε να ελευθερωθεί από τον ασεβή δεσπότη του και αποσύρθηκε σε ερημικό μέρος ασκούμενος. Έτσι θεάρεστα και με αυστηρή άσκηση αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά, προβλέποντας μάλιστα – με τη χάρη του Θεού – και τον θάνατο του (27 Μαΐου 1730). Ακολουθία του εκδόθηκε στην Αθήνα το 1849 και 1897, και στην Κων/πολη 1899. Σήμερα είναι γνωστό σ’ όλη την Ελλάδα, ότι στο Νέο Προκόπι Ευβοίας, βρίσκεται αποθησαυρισμένο το σκήνωμα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου (τοποθετήθηκε το 1925) και έγινε γνωστό από τα πολλά θαύματα πού έγιναν εκεί. Έτσι πλήθος κόσμου συρρέει κατά την ήμερα της πανήγυρης του στις 27 Μαΐου, αλλά και κάθε μέρα.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Εκ γης ο καλέσας σε, προς ουράνιους Μονάς, τηρεί και μετά θάνατον άδιαλώβητον το σκήνος Σου Όσιε, Σύ γαρ εν τη Ασία ως αιχμάλωτος ήχθης, ένθα και ώκειώθης τω Χριστώ Ιωάννη. Αυτόν ουν ικέτευε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ
Κτήτωρ Ί. Μονής Ευαγγελισμού, Ρώσος (+ 16ος αϊ.)

ΔΗΜΟΦΙΛΗ