Η «γιορτή της Δημοκρατίας» οφείλει να είναι μνημόσυνο και απόδοση τιμής για τους πεσόντες μάρτυρες του έθνους. Και όχι το «πανηγύρι των μουρλών».
Οι Τούρκοι αξιωματούχοι όπου βρίσκουν κάμερα μέ μικρόφωνο, στήνονται καί ομιλούν μέ υφάκι ανάλογο τά δύο με τρία τελευταία χρόνια απαιτώντας τήν αποστρατικοποίηση των νησιών μας οποία νησιά οχυρώθηκαν, λόγω καί από τότε, αυτού τού οποίου σύσσωμοι σήμερα πανηγυρίζουν. Πανηγυρίζουν λοιπόν γιά τήν πολεμική νίκη πού πέτυχαν ή μήπως για τό ότι αποβιβάστηκαν στήν Κύπρο καταφέρνοντας νά φθάσουν στήν ακτή απέναντι χωρίς να πνιγούνε στή διαδρομή;
Αυτό γιά νά μήν ξεχνιόμαστε. Καλομαθημένοι λοιπόν από τά τότε, τά ξαναθυμήθηκαν όταν έφθασε τό πρώτο γεοτρύπανο στή Κύπρο καί συνεχίζουν τήν επιθετική πάρλα νομίζοντας ότι ή σημερινή τους στρατιωτική ισχύς θά εκφοβίσει τήν Ελλάδα
καί ένεκα Λωζάννης θά αφοπλισθούν τά νησιά γιά νά βγούν επάνω περπατώντας όπως στήν Κύπρο (καρμπόν μετά τήν απόσυρση της θωρακισμένης μεραρχίας). Τότε ήταν πού άρχισαν καί οι παραβιάσεις στόν αέρα.
Εμείς όμως τώρα τί κάνουμε; Τί πετυχαίνουμε τηρώντας τήν σιωπή των αμνών!
Δεν πρέπει νά τονίζουμε μέ μεγαλύτερη συχνότητα τούς αμυντικούς λόγους πού μας υποχρέωσαν νά οχυρωθούν τά νησιά αναλόγως;
Η διεθνής κοινή γνώμη ακούγοντας κάθε μέρα τούς Τούρκους αφημένους αναπάντητα τί γνώμη θά διαμορφώσει; Μέ τούς Γερμανό-σπανούς απέναντι; Γιά τούς Άγγλους λόγος δέν γίνεται. Σιωπούμε επιδεικτικά τήν στιγμή πού πρέπει νά τούς διαφωτίσουμε γιά τους λόγους πού κάποια στιγμή θά πρέπει νά εξοπλιστούν ακόμη και τά αλιευτικά μας;
Τί θά πρέπει νά κάνουν οι φωστήρες μας στό ΥΠΕΞ έχουν σκεφθεί; Διότι ναί μέν οι σύμμαχοι θά μας συμπαρασταθούν, ελπίζουμε,όμως όχι καί όλοι! Τό Ελληνικότατο «Συν Αθηνά ……..»όλος ο κόσμος τό λαμβάνει στα υπ ´ όψιν πλήν ημών. Θέματα οπως η θητεία οι εξοπλισμοί κλπ μένουν κατά κανόνα πάντα πίσω ενεκα τά ψηφαλάκια.
Όμως τήν απευχώμενη ώρα,σάν αυτή έλθει, καί προστρέξουν οι σύμμαχοι. Αν. Δέν θά πρέπει καί εμείς κάτι νά κάνουμε; ´Η θά παραμείνουμε εξέδρα χτυπώντας παλαμάκια αναφωνώντας «ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΛΟΝΕΛΟ»;
Τέτοια δέν, όμως πρέπει νά είμαστε έτοιμοι γιατί τα πάντα μπορούν νά συμβούν εκεί πού κανείς δέν τό περιμένει. Οπως τότε.
Κανείς δέν περίμενε τόν καταστροφικό εκείνον Ιούλιο τού 74.
Όπως κανένας δέν θυμάται (ή δεν θέλει νά θυμάται) τί ήθελε παρ ολίγον συμβεί πρίν τόν Πρίνο.
Είναι ξεκάθαρο. Παρουσία στρατού δέν υπάρχει κίνδυνος προσβολής από συμμαχικό στρατό. Ας εξέλθουν τού ΝΑΤΟ καί ίδομεν.
Τώρα εδώ εορτάζεται η επάνοδος της Δημοκρατίας στήν Ελλάδα, καί πολύ καλά κάνει καί εορτάζεται διότι είναι καί τό ύπατο τών μνημοσύνων γιά όλους πού χάθηκαν καί νά αποδειχθεί πως η θυσία τους δέν αρχειοθετήθηκε. Θά φανεί στούς πανηγυρικούς, όπως όταν ένας Πρόεδρός μας στό πρόσφατο παρελθόν μέ λίγα χαμηλόφωνα / εκκωφαντικώς τονισμένα λόγια τους τιμούσε.