Του Πέτρου Αγρέβη – Χασάπη
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατέθεσε τα μεσάνυχτα στη Βουλή τηγνωστή πλέον με αρ. 1153 Τροπολογία. Σύμφωνα με το μοναδικό άρθρο αυτής της τροπολογίας, επιβάλλεται υποχρεωτικόςεμβολιασμός κατά του Covid-19 σε όλα τα φυσικά πρόσωπα που έχουν κατοικία ή συνήθη διαμονή εντός της Ελληνικής Επικράτειας και έχουν γεννηθεί έως και την 31-12-1961. Τα ανωτέρω πρόσωπα θα πρέπει να έχουν λάβει την πρώτη ή την μοναδική δόση του εμβολίου έως την 16η Ιανουαρίου 2022, όταν δηλαδή θα έχουν κλείσει ήδη την ηλικία των 60 ετών, εκτός εάν έχουν νοσήσει σε διάστημα μικρότερο των 180 ημερών ή έχουν αποδεδειγμένους λόγους υγείας που εμποδίζουν τον εμβολιασμό. Σε διαφορετική περίπτωση επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο 100 ευρώ για κάθε μήνα που δεν θα γίνεται εμβολιασμός και το οποίο πρόστιμο θα βεβαιώνεται μέσω της ΑΑΔΕ.
Το τελευταίο σημαίνει ότι σε περίπτωση άρνησης ή αδυναμίας καταβολής των ποσών που θα συσσωρευθούν, θα επακολουθήσει κατάσχεση και πλειστηριασμός, ακόμα ενδεχομένως και της πρώτης κατοικίας του δυστυχούς πολίτη.
Εναντίον αυτής της διάταξης, το κόμμα της Ελληνικής Λύσης κατέθεσε ένσταση αντισυνταγματικότητας. Η ένσταση αυτή κατατέθηκε αιφνιδιαστικά, πιάνοντας τα υπόλοιπα κόμματα, που υπέθεταν ότι θα περάσουν μια ήρεμη ψηφοφορία, κυριολεκτικά «στον ύπνο».
Συγκεκριμένα, η ανωτέρω ένσταση υποστήριξε το οφθαλμοφανές, ότι δηλαδή η τροπολογία του κ. Μητσοτάκη προσκρούει στα άρθρα, 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος, καθόσον από τοσυνδυασμό των άρθρων αυτών προκύπτει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαθέτει το σώμα του ελεύθερα και να μην επιτρέπει επεμβάσεις στο σώμα του χωρίς τη θέλησή του. Επομένως το κράτος δεν μπορεί να επιβάλλει τον εμβολιασμό δια της βίας ή με την απειλή ποινικών ή διοικητικών κυρώσεων και ειδικά διοικητικού προστίμου που ισοδυναμεί με ποινική τιμωρία.
Το αντισυνταγματικό αυτό άρθρο, το οποίο διέπεται από πνεύμα ακραίου νεοφιλελευθερισμού, έρχεται λοιπόν σε πλήρη αντίθεση και με τα ανωτέρω άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος που αναφέρονται στην αξία του ανθρώπου και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας.
Τα ίδια φυσικά πηγάζουν και α) από το διεθνές δίκαιο, β) από το άρθρο 8 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, το οποίο λέει ότι «Παν πρόσωπο δικαιούται εις τον σεβασμόν της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του», αλλά και γ) από το με αρ. 2361(2021) Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου στο άρθρο 7.3.1 ζητά από τα κράτη μέλη: «να διασφαλίσουν ότι οι πολίτες ενημερώνονται ότι ο εμβολιασμός ΔΕΝ είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν θα υποστεί πίεση με πολιτικά, κοινωνικά ή άλλα μέσα για να εμβολιαστεί, εάν δεν το επιθυμεί».
Πέρα από τα ανωτέρω, η τροπολογία αυτή έρχεται σε αντίθεση με την συνταγματική αρχή της ισότητας. Η επιβολή ενός οριζόντιου ενιαίου διοικητικού προστίμου 100 ευρώ σε πλούσιους και φτωχούς άνω των 60 ετών, είναι εντελώς άδικο και προφανώς αντισυνταγματικό μέτρο. Είναι άδικο για παράδειγμα, να επιβάλλεται το ίδιο ποσό σε έναν συνταξιούχο των 400 ευρώ και σε έναν ευκατάστατο εισοδηματία των 10.000 ευρώ το μήνα. Είναι προφανές ότι τον πρώτο θα τον εξοντώσει.
Όπως είπα και πιο πάνω, τα συστημικά κόμματα αιφνιδιάστηκαν και δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν στην ανωτέρω ένσταση αντισυνταγματικότητας. Έτσι είδαμε, μέσα στον πανικό τους, το γνωστό φαινόμενο του «στρίβειν δια του αρραβώνος». Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ, μη μπορώντας πολιτικά να καταψηφίσει, αλλά και μη θέλοντας να συρθεί και να υπερψηφίσει την ένσταση της Ελληνικής Λύσης, επέλεξε το παρών. Το ίδιο επέλεξε και το ΜΕΡΑ25, αν και συμφώνησε ότι η τροπολογία είναι αντισυνταγματική! Το ΚΚΕ, μη μπορώντας να πάρει θέση, επέλεξε την εύκολη λύση της αποχώρησης από την ψηφοφορία. Μόνο το ΚΙΝΑΛ στήριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με μισόλογα όμως κι αυτό περί αντισυνταγματικότητας, δείχνοντας ότι θα είναι φυσικά ο μελλοντικός συγκυβερνήτης της ΝΔ.
Ο απόλυτος αιφνιδιασμός λοιπόν, ο πανικός, αλλά και η έκθεση, όλων αυτών των συστημικών κομμάτων απέναντι στον ελληνικό λαό, σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία για τους πολίτες και αποκάλυψε τη θέση αυτών των κομμάτων απέναντι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό και στην οικονομική επιβάρυνση των αρνούμενων πολιτών.
Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι ίσως το μοναδικό κράτος στο κόσμο του οποίου η σάπια ελίτ δεν επιτρέπει την δημιουργία ενιαίας δικαστικής αρχής ελέγχου της αντισυνταγματικότητας των νόμων, δηλαδή τη δημιουργία ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου. Ο έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων στην Ελλάδα είναι χαοτικός και οδηγεί σε μη έλεγχο. Έτσι η κάθε κυβέρνηση μαζί με την οικονομική ολιγαρχία που ελέγχει και στηρίζει αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα, κυβερνούν ελέω Θεού και εκμεταλλεύονται την ελληνική κοινωνία.
