Του Πασχάλη Τσολάκη.
Κύριε πρόεδρε του ΣΥΡΙΖΑ
Μια δυνατή ρήση – μήνυμα, σε σποτ των γιατρών χωρίς σύνορα έγραφε: Καταπολεμάμε όλες τις ασθένειες, ακόμα και αυτόν την αδικίας. Σαφές και αλληγορικό μήνυμα για την ποιότητα της δημοκρατίας, κυρίως πολύ επίκαιρο σε «χαλεπούς» καιρούς σαν τους σημερινούς.
Ο πρωθυπουργός είπε ότι θα επιστρέψει πίσω την ελευθερία. Αλήθεια ποια ελευθερία; Αυτήν που είχε χθες ο πολίτης; Αν κάποιος αστυνομικός χωρίς στολή ζητούσε τα στοιχεία ενός πολίτη, δεν του τα έδινε αν δεν έδειχνε πρώτα την αστυνομική του ταυτότητα. Σήμερα ο πολίτης δίνει τα στοιχεία του, ταυτότητα και ιατρική πράξη σε κάθε παρκαδόρο, μπάρ γούμαν, πορτιέρη και πάει λέγοντας. Πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος αυτές οι «υποχρεωτικές» πρακτικές, ή όποιες άλλες επινοήσει κάποια εξουσία στο μέλλον, να εφαρμόζονται πλέον συστηματικά με αιτιολογία κάποιον νέο κίνδυνο!
Γνωρίζετε για τις υπεύθυνες δηλώσεις, τους «Δηλωσίες» και τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Γνωρίζετε το σκεπτικό αλλά και την δικαιολογία που επικαλούνταν η εξουσία. Για την προστασία του έθνους και του πολιτεύματος. Τα μνημόνια εφαρμόστηκαν με την αιτιολογία του κινδύνου χρεωκοπίας της χώρας. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζετε άριστα και στις δύο περιπτώσεις.
Αν σε όλες τις χώρες υπήρχε δημοκρατία δεν θα πέθαιναν χιλιάδες παιδιά από ασιτία και έλλειψη πόσιμου. Αυτή η δημοκρατία, που εδώ γεννήθηκε και που η αριστερά στη δική της ορολογία την ονομάζει πολύ ορθά συμμετοχική δημοκρατία, είστε πεπεισμένος ότι δεν κινδυνεύει; Έχετε πεισθεί ότι τα μέτρα στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη είναι αυστηρώς υγειονομικά μέτρα;
Δεν ανησυχείτε που ήδη σε κράτη της Ευρώπης η τήρηση εφαρμογής του εμβολιαστικού προγράμματος και τήρησης των μέτρων ανατέθηκε σε στρατηγούς; Με το παράδειγμα του ΚΟΚ, Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, σας απάντησε ο πρωθυπουργός. Μήπως αύριο με ένα άλλο ΚΚΕ, Κώδικα Κοινωνικής Εναρμόνισης, μπαίνουμε σε επικίνδυνες ατραπούς.
Αναφέρομαι για τον κίνδυνο που διατρέχει η δημοκρατία από τους «ιούς», σε εισαγωγικά.
Κλείνοντας να σας επισημάνω ότι η δημοκρατία όπου περιορίστηκε, ανεστάλη ή κατεστάλη, δεν έγινε από τα λαό, αλλά από τις ίδιες τις εξουσίες με πρόσχημα πάντα την προστασία του λαού.
Κύριε Πρόεδρε, ως υπέρμαχος της Δημοκρατίας, των προσωπικών δεδομένων, των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και προστατέψτε τη δημοκρατία για να μην επαληθευθεί η φράση του ποιητή.
«Στο πιο σημαντικό σενάριο της ζωής μου σε έβαλα πρωταγωνίστρια αλλά εσύ φάνηκες πολύ μικρή για έναν τόσο μεγάλο ρόλο!»