Σήμερα λήγει η προετοιμασία για τήν ανάδειξη του νέου Προέδρου στο πολύπαθο ΚΙΝΑΛ. Εύλογες απορίες προκαλεί το ότι ουδείς εκ των δύο διεκδικητών φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι έχει ήδη καταψηφιστεί από τα ποσοστά πού έλαβαν είς έκαστος στόν πρώτο γύρο των εκλογών,οποία ποσοστά τους κατέταξαν σε μία θλιβερή μειοψηφία του συνόλου στή γνήσια αυτή διαδικασία του πρώτου γύρου εκλογής που είναι και η μόνη γνήσια /αντιπροσωπευτική. Συνεπώς δύο χαμένοι την Κυριακή τί άραγε να πανηγυρίσουν ο καθείς εξ αυτών των δύο που θα αναδειχθεί νικητής;Για ποίαν νίκη θριαμβική θα
γιορτάσουν;
Ο ένας εξ αυτών 70ρης πλέον όταν εισήλθε, ελέω πατρός, στην πολιτική «αγωνιζόταν» να πάρουν οι τότε νέοι τις τύχες τους στα χέρια τους! Σήμερα;Οι πολύ λίγοι όπως έδειξε ο φακός πού ανέμεναν την σειρά τους για να ψηφίσουν τήν περασμένη Κυριακή, με το ζόρι στεκόντουσαν στα πόδια τους.
Ο έτερος των διεκδικητών
όντας εξοβελισμένος εις τας Βρυξέλλες από την προηγούμενη ηγεσία αποφύγας ούτω την βάσανον ενος προεκλογικού τρεξίματος με αβέβαιον το αποτέλεσμα, επανέφερε κάμψη να διεκδικήσει προσφορά εδώ αποκαμωθείς να προσφέρει στας Ευρώπας.
Τέλος ο μέχρι τούδε βαλές της προηγούμενης ηγεσίας πατώσας πρωί πρωί,αρνήθηκε καί να δηλώσει πριμοδότηση των προτιμήσεων που ο λαός του απένειμε. Σάν κάποιον άλλο που το έπραξε νομίζοντας ότι έτσι χρήζει τον αυριανό νικητή,αποκομίζοντας μεθαύριο τα επιχείρια που τόσο πολύ θα τα χρειαστεί!
Κατόπιν όλων των ανωτέρω αλλά και άλλων.
Πάρα πολλών άλλων. Πάρα πολύ πολλών άλλων, τι παραπάνω να διανοηθεί σημερινός τυχόν Ελλην (αυτή τη φορά) Σαίξπηρ να προσθέσει στην παρλάτα ενός σημερινού ψηφοφόρου Άμλετ;