Η στρατιωτικά συντεταγμένη Ελληνική Χωροφυλακή ενοποιήθηκε με την Αστυνομία πόλεων, οποία αστυνομία αστυνόμευε μόνον τρείς εξ αυτών, και κατα παράβαση του όρου πόλεων, της ανατέθηκε αστυνόμευση και μίας νήσου η Κέρκυρα. Και μέχρι εκεί διότι εκρίθη……κλπ.
Η συνένωση όμως αυτή με την απορρόφηση της τεράστιας χωροφυλακής από την μικρή αστυνομία λοιπόν,των δυο αυτών σωμάτων ασφαλείας, που αποφασίστηκε και εξετελέσθη ανάποδα από αυτό που έπρεπε να γίνει, αφού δεν τους άρεσε να παραμείνουν ως είχον,από κάποιους, λόγω και της «μαύρης» κληρονομιάς που άφησαν οι χουντικοί ..τότε που έγινε η πράξη ενσωμάτωσης έχει συνέπειες.
Τουτέστιν στα νησιά του Αιγαίου τελούμενα υπό την προστασία της Χωροφυλακής, επικουρούμενης της ασφάλειας αυτών και από στρατιώτες εκτελούντων την κληρωτή τους θητεία ντυμένοι Χωροφύλακες, αυτά λοιπόν τα νησιά έχασαν από την ασφάλειά τους όχι
μόνον του «ιν ντιζγκάιζ» στρατού αλλά καί του απογυμνωμένου πλέον από το ντουφέκι που κατείχε,χωροφύλακα.
Πάλι καλά που τούς επετράπη να κρατούν πιστόλια φέροντα αριθμό σφαιρών πλέον των έξη. Παρ όλον ότι οι απέναντι των νησιών διά δημοσιογραφικών,ακόμα τότε,ερωτήσεων είχαν κάνει γνωστές τις μελλούμενες αρπαχτές γειτόνων. Και ο πάντα γελασμένος Έλληνας, είτε αγνοών ή διαφωνών σιωπηλώς, το αποδέχτηκε.
Έτσι αφέθηκαν τα ακριτικά μας νησιά του Αιγαίου παντελώς ανυπεράσπιστα, πράγμα που υποχρέωσε μετέπειτα ηγεσία και αμέσως μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, πάντα αμυντικά να τα εξοπλίσει επισήμως φθάνοντας έτσι σήμερα στο να είναι το τελευταίο χαρτί στο χέρι τους, και γι αυτό γαντζωμένοι πάνω σ αυτό επιχειρηματολογούν.
Για την ώρα, αφού σε συνδυασμό με τα ψαροκάικα ίσως κάτι να τους βγεί. Αυτό ελπίζουν.