Ακούγονται πολλά για συμβαίνοντα στο Προεδρικό Μέγαρο της Ελλάδας, από την πρώτη κιόλας μέρα της εγκατάστασης της τελευταίας ενοίκου του εν
λόγω Οίκου. Και λίγα είναι.
Η πρόεδρος της Δημοκρατίας μας δεν έχει ούτε και υπέχει αμαρτίας τίνος ούσα κατα το Σύνταγμα περιορισμένης ευθύνης Πρόεδρος.
Η ευθύνη βαρύνει πλήρως τον επιλογέα της. Όλα όσα έγιναν και γίνονται μα καί θα ακολουθήσουν,είναι συνταγματικώς νομότυπα, τελεία. Για όποιες παρατυπίες ο λαός οφείλει να απευθυνθεί στους εκλεκτούς του που με την ψήφο τους σφράγισαν την (ορθή;) κρίση του επιλογέα.
Και αυτοί με την σειρά τους τον επιλογέα. Τουτέστιν όποιος δυσανασχετεί με τα του Μεγάρου μπορεί και δύναται να απευθυνθεί στον ψηφισμένο του ερωτώντας αυτόν δια το διατί. Άλλωστε οι κυβερνώντες δεν διακρίνουν παρεκτροπές εκτέλεσης καθηκόντων!
Τώρα πως ο επί των εξωτερικών Υπουργός διέκρινε και κατήγγειλε, αυτό που διέκρινε και κατήγγειλε ήδη οδεύει προς τον ιστορικό του μέλλοντος. Σιγά που θα ασχοληθει κανείς!!
Γεγονός πάντως παραμένει το γεγονός πως όταν απευθύνεσαι σε έξωθεν βοήθεια που τόσο ανάγκη σήμερα έχεις, ο έξω ελεήμων δεν κοιτά μόνον την ανάγκη πού έχεις, αλλά και άν αξίζεις αυτής.
Και η βαθμολογία μας εκεί
….που να στα λέω!!