Έλληνες ή Ελληνέζοι;

Γράφει ο Δ. Βουλγαρίδης

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές κόμματα και ΜΜΕ, προσπαθούν να μας βοηθήσουν για να αντιληφθούμε ένα κόσμο που φυσιολογικά δεν θα μπορούσαμε ούτε καν να φανταστούμε ότι υπάρχει. Πραγματικά θα ήταν πολύ δύσκολο, να φανταστούμε ότι υπάρχουν τόσο ανιδιοτελείς πολιτικοί, που μετά από ύβρεις αλλά ακόμα και προπηλακισμούς, αυτοί χωρίς κανένα προσωπικό όφελος, θα εξακολουθούν να θέλουν να…
σώσουν το λαό και τη χώρα …τόσο πατριώτες, που για το συμφέρον της χώρας και μόνο, θα αγωνίζονταν να πείσουν τον λαό, να μη κάνει καμία τρέλα (και δεν τους ψηφίσει) …τόσο αλτρουιστές, που θα έφταναν στο σημείο να διαπληκτίζονται ακόμα και μεταξύ τους, για το ποιος θα μας σώσει καλύτερα; Όμως, για κακή τους τύχη, σπάνια πια υπάρχουν τόσο αφελείς ιθαγενείς, που να εξακολουθούν να πιστεύουν τα παραπάνω. Γιατί πόσο αφελής πρέπει να είναι κανείς, για να πιστέψει ότι σ’ ένα πολιτικό σύστημα που η διαφθορά είχε υπερβεί κάθε φαντασία, οι διαφθορείς δεν έχουν εξασφαλίσει στοιχεία για να εκβιάζουν τους διεφθαρμένους; Πόσο ιθαγενής… για να μη σκεφτεί, ποιοι ήταν αυτοί που μοίραζαν τις γενναίες μίζες και ποιοι είναι αυτοί που σήμερα μας πιέζουν να πάρουμε τις “γενναίες” αποφάσεις; Πόσο τυφλός… για να μην έχει δει τον τρόπο που φυγαδεύτηκαν όλοι οι διαφθορείς, που έδρασαν στη χώρα ως πράκτορες; Πόσο αμνήμων… για να μη θυμάται ότι η ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει το 2004 στον Κυπριακό λαό, σχετικά με την αποδοχή του σχεδίου Ανάν, είναι παρόμοια με τη σημερινή δική μας πιεστική και εκβιαστική κατάσταση; Πόσο ηλίθιος… για να μη βλέπει, ότι οι ίδιοι άνθρωποι, με τα ίδια περίπου επιχειρήματα και απειλές, που τότε υποστήριζαν το σχέδιο Ανάν, είναι σήμερα οι υποστηρικτές του μνημονίου και των πολιτικών του; Μάλιστα, όλοι οι υποταγμένοι στα μνημόνια και πιθανότατα εκβιαζόμενοι από τις δυνάμεις κατοχής, προσπαθούν να βρουν – επιεικώς – αφελείς για να τους πείσουν, ότι είναι καλύτερη η σιγουριά της υποταγής, από την ανασφάλεια της ελευθερίας… ότι για να απαλλαχτούμε από τους τοκογλύφους, πρέπει να υποταχθούμε στο σχέδιο σωτηρίας που μας επέβαλαν οι τοκογλύφοι …ότι για να προκόψει η χώρα, πρέπει να μετατραπεί σε χώρο …ότι για να μην πεινάσουμε, πρέπει πρώτα να λιποθυμήσουν τα παιδιά μας από την ασιτία …ότι για να μη χάσουμε την συμπάθεια της Ευρώπης, πρέπει να χάσουμε την αξιοπρέπεια, το σπίτι και την πατρίδα μας… ότι για να λεγόμαστε ευρωπαίοι, πρέπει από Έλληνες να γίνουμε Ελληνέζοι. Όμως δυστυχώς οι αποφάσεις των “αφελών” συμπολιτών μας επηρεάζουν εκτός από τη δική τους ζωή, και τη ζωή όλων μας. Το ζήτημα μας αφορά άμεσα, γιατί μοιραζόμαστε την ίδια πατρίδα, με αφελείς, ανενημέρωτους και παραπληροφορημένους συμπολίτες μας. Τελικά μας αφορά όλους, όταν κάποιοι συμπολίτες μας πέφτουν θύματα προπαγάνδας ή συναισθηματικής καθήλωσης. Αν μελετήσουμε τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, θα παρατηρήσουμε ότι παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις, μεταξύ αυτών που διεξάγονται στο Internet και αυτών που διεξάγουν οι εταιρείες, σε “τυχαίο” δείγμα πολιτών. Οι εκδοχές γι’ αυτό μπορεί να είναι πολλές. Όμως σίγουρα, μία ερμηνεία είναι ότι στο Internet οι πολίτες ενημερώνονται από ένα ελεύθερο μέσο πληροφόρησης. Φυσικά και εκεί μπορεί να υπάρχουν προπαγανδιστικές απόψεις, αλλά είναι σίγουρο ότι υπάρχουν όλες οι απόψεις. Έτσι ο πολίτης μπορεί να σκεφτεί και να αποκτήσει μια πιο ξεκάθαρη άποψη, γνωρίζοντας όλες τις πληροφορίες και διαβάζοντας όλες τις γνώμες. Αυτό λοιπόν που οφείλουν και πρέπει να κάνουν όλοι οι πολίτες, που μέσω Internet έχουν μία καλύτερη πληροφόρηση, είναι να προσπαθήσουν να μεταφέρουν γνώσεις, πληροφορίες και κείμενα στους υπόλοιπους συμπολίτες τους. Οι νεοταξίτικες κατοχικές δυνάμεις προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες με προπαγάνδα. Όσοι το έχουν καταλάβει και αντιστέκονται στην επίθεση που δέχεται η πατρίδα μας, ας προσπαθήσουν να ενημερώσουν τους συμπολίτες τους, με στοιχεία και ελεύθερες απόψεις που δεν περνάνε στα καταληφθέντα ΜΜΕ. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι και στην προηγούμενη κατοχή (1941-1944) που γνώρισε η πατρίδα μας, οι κατοχικές δυνάμεις το πρώτο που κατέλαβαν ήταν ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών, το ΜΜΕ της εποχής. Επίσης, ας διευκρινίσουμε στους δικαίως αηδιασμένους από το πολιτικό μας σύστημα, τι σημαίνει αποχή και ποιους ευνοεί. Ας τους εξηγήσουμε ότι όταν “κρατάμε μούτρα” στο πολιτικό σύστημα, στην ουσία επιτρέπουμε να αποφασίζουν για εμάς οι κομματικοί στρατοί. Ας τους επισημάνουμε ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης δεν αφορούν μόνο αυτούς που ψηφίσουν, ούτε αυτοί που δεν ψηφίζουν απαλλάσσονται από χαράτσια, ανεργία, ανέχεια, δουλοποίηση. Δυστυχώς υπάρχουν συμπολίτες μας που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα, ότι όλοι αυτοί που τους έκαναν να αποστρέφονται τις εκλογές, ευνοούνται και ενισχύονται με την αποχή …ότι τελικά κάνουν το χατίρι σε αυτούς που απεχθάνονται, οι οποίοι καλλιεργούν την ιδέα της “παραλίας” στους δυσαρεστημένους πολίτες, για να μη τους έχουν μέσα στα πόδια τους. Βέβαια κάποιοι συμπολίτες μας θέτουν το ζήτημα ό
τι η χώρα αντιμετωπίζει πρόβλημα δημοκρατίας και ως εκ τούτου εκφράζουν αντιρρήσεις στη συμμετοχή σε διαδικασίες εξαπάτησης. Επίσης εκφράζουν προβληματισμό αν οι εκλογές μπορούν να δώσουν λύση στο σοβαρό πρόβλημα της δημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας και του εκδημοκρατισμού του πολιτικού συστήματος. Έχουν δίκιο και είναι βέβαιο ότι οι εκλογές, από μόνες τους, δεν αποτελούν την ουσιαστική λύση του προβλήματός δημοκρατίας που έχουμε στη χώρα. Ωστόσο, ενώ οι εκλογές δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα και ούτε καν να σταματήσουν την αντιδημοκρατική συμπεριφορά των κομμάτων, μπορούν όμως, τα αποτελέσματά τους, να επιδεινώσουν την ήδη τραγική θέση του λαού. Ας αναλογιστεί λοιπόν ο καθένας την επόμενη μέρα των εκλογών, με τα μνημονιακά κόμματα να διαθέτουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία και νομιμοποίηση μέσω εκλογών. Πρέπει να το καταλάβουμε όλοι… σε ότι αφορά το νομικό μέρος, η χώρα θα κυβερνηθεί με το οποιοδήποτε ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές. Σε ότι δε αφορά το ηθικό μέρος, για το πολιτικό μας σύστημα, δεν υπάρχει ηθικό μέρος. Όσο μεγάλο και αν είναι το ποσοστό της αποχής, ίσως τη βραδιά των εκλογών να εκφραστούν – δήθεν – κάποιοι προβληματισμοί και την άλλη μέρα το μόνο που θα απομείνει θα είναι τα ποσοστά – επί των ψηφισάντων – και η κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων. Εξαιτίας του προβλήματος ελλείμματος δημοκρατίας (έλλειψη πολιτικής παιδείας, απουσία θεσμών συμμετοχής των πολιτών στην άσκηση της εξουσίας, παντελής απουσία ελέγχειν και ευθύνειν, κ.λπ.) σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης, καταντήσαμε σήμερα να βρεθούμε υπό κατοχή. Θεωρώ όμως ότι ο πρώτος στόχος, με τα “δημοκρατικά” μέσα που διαθέτουμε – αυτή τη στιγμή – είναι να σταματήσουμε την νεοταξίτικη επέλαση στην πατρίδα μας, που χρησιμοποιεί ως προγεφύρωμα τα μνημονιακά κόμματα. Η προτεραιότητα είναι αναγκαστική, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία σε χώρα υπό κατοχή …γιατί η δημοκρατία εφαρμόζεται σε χώρες και όχι σε χώρους. Σαφώς η δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας, με πραγματική συμμετοχή των πολιτών, παραμείνει ζητούμενο, που πρέπει να αγωνιστούμε για να το πετύχουμε, αφού όμως πρώτα αποτρέψουμε το ξεπούλημα της χώρας μας, σε κάθε αρπαχτικό του πλανήτη… αφού ξαναποκτήσουμε την εθνική κυριαρχία μας… αφού αγωνιστούμε να παραμείνουμε Έλληνες και δεν τους κάνουμε το χατίρι να γίνουμε Ελληνέζοι. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ενημερώσουμε και να απελευθερώσουμε κάθε γνωστό, φίλο, γείτονα, συγγενή, από τη συναισθηματική καθήλωση και την αιχμαλωσία της προπαγάνδας. Μπορεί τα ΜΜΕ να έχουν την δύναμη της μαζικής προπαγάνδας, όμως ο καθένας μας έχει τη δύναμη της αμεσότητας και όλοι μαζί τη δύναμη της μαζικότητας. Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στο μέτωπο του παγκόσμιου πολέμου, που έχουν κηρύξει οι Νεοταξίτες, εναντίον λαών και χωρών. Δεν είναι μόνο η πρώτη χώρα της ευρωζώνης, στην οποία μπήκε το ΔΝΤ με δικαιώματα κατοχικής δύναμης, αλλά και η πρώτη χώρα από όλες τις “ελεύθερες και δημοκρατικές” χώρες του ανεπτυγμένου δυτικού κόσμου. Αν το πείραμα πετύχει… αν κλείσουν το μέτωπο στην Ελλάδα, σειρά έχει ολόκληρος ο υπερχρεωμένος πλανήτης. Ίσως δεν είναι υπερβολή ότι από τις “Θερμοπύλες”, που πρέπει να στήσουν για άλλη μια φορά οι Έλληνες, εξαρτάται η πορεία όλου του κόσμου. Μας κατηγόρησαν, μας λοιδόρησαν, μας απείλησαν, μας προκάλεσαν …μας ζήτησαν κυριολεκτικά “γη και ύδωρ”, όμως έφτασε επιτέλους η ώρα να απαντήσουμε, σε ποιους δείχνει το δάκτυλό της η Αφροδίτη.

Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις