Μεγάλη εορτή η 8η Μαΐου στην Σύμης. Εξ ίσου σημαντική για τα Δωδεκάνησα καθ’ ολοκληρίαν. Επιβεβλημένη η παρουσία τις Προέδρου της Δημοκρατίας στις επετειακές εκδηλώσεις. Όχι μόνον για το παρελθόν. Αλλά και για το παρόν και για το μέλλον. Θα επεριμέναμε λοιπόν να ακούσουμε από την κ. Σακελλαροπούλου να επικεντρώνεται στην ανάγκη να υπογραμμίσει προς τους ακριτικούς πληθυσμούς των νησιών τα οποία επεσκέφθη (Χάλκη, Τήλο και Σύμη) ότι τελούν υπό την σκέπη της πατρίδος που απορρίπτει όλες τις εκδηλώσεις των αρπακτικών διαθέσεων της Τουρκίας. Δεν αρκεί ένα ξερό: «η Πολιτεία είναι κοντά τους» ούτε αρκεί μια αναφορά στις «προοπτικές και το όραμά τους» στα φωτοβολταϊκά πάρκα και τα κέντρα «κυκλικής καινοτομίας» τα οποία επεσκέφθη η Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην Χάλκη.
Οι ακρίτες της Δωδεκανήσου, όπως και όλων των νησιών του Αιγαίου γνωρίζουν από πού προέρχεται η απειλή. Γνωρίζουν τις αξιώσεις της Τουρκίας για αποστρατιωτικοποίηση, που αν υλοποιηθεί θα τους αφήσει έρμαιο στις διαθέσεις της. Θα επερίμεναν λοιπόν να ακούσουν από την Ανωτάτη Πολιτειακή παράγοντα της χώρας, να βρει λίγο χρόνο ανάμεσα στα φωτοβολταϊκά και τις ανακυκλώσεις,να μιλήσει για τα σοβαρά ζητήματα της εθνικής κυριαρχίας. Όμως η κ. Σακελλαροπούλου αρκέσθηκε στα τετριμμένα: «Κατά την επίσκεψή μου στη Χάλκη και την Τήλο είχα τη χαρά να συνομιλήσω με τους ακρίτες των νησιών μας, να δω από κοντά τις προοπτικές και το όραμά τους για ένα πιο αισιόδοξο και βιώσιμο μέλλον και να τους διαβεβαιώσω ότι η Πολιτεία είναι κοντά τους. Η σταθερή και δημιουργική παρουσία τους εδώ, σε αυτή τη γεμάτη από την ελληνική ψυχή γωνιά του Αιγαίου, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, αποτελεί παράδειγμα πατριωτισμού και μήνυμα εθνικής αυτοπεποίθησης και υπερηφάνειας».
Αλλά και εν συνεχεία, στην Σύμη όπου παρέστη στις εκδηλώσεις της επετείου της παραδόσεως των Γερμανών κατακτητών, η Πρόεδρος, δεν βρήκε ούτε μία λέξη να πει για τους σημερινούς επιδόξους κατακτητές, η αντιμετώπισις των οποίων είναι καθημερινή υπόθεσις για τους πιλότους μας. Ολίγες ξερές αναφορές στο παρελθόν και ολίγες αοριστίες για «αγώνες και θυσίες» και τα προεδρικά καθήκοντα εξεπληρώθησαν: «Η 8η Μαΐου 1945, ημέρα κατά την οποία υπεγράφη στη Σύμη το πρωτόκολλο παράδοσης των Γερμανών στους Συμμάχους, είναι η αφετηρία της ενσωμάτωσης των νησιών της Δωδεκανήσου στον εθνικό κορμό. Οι αγώνες και οι θυσίες των Δωδεκανησίων για ένωση με τη μητέρα πατρίδα αποτελούν διαχρονική πηγή έμπνευσης και εξακολουθούν να μας καθοδηγούν στην αδιαπραγμάτευτη προάσπιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας». Ήταν όμως αυτό αρκετό για τους κατοίκους της Σύμης, ήταν αυτό που περίμεναν να ακούσουν από την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας;
Η «Εστία» είχε την ελπίδα ότι η Πρόεδρος θα έθετε τα ζητήματα, τουλάχιστον στην χθεσινή συνέντευξή της στην ΕΡΤ, αλλά εις μάτην! Ούτε εκεί. Φωταγωγήθηκε χθες, επ’ ευκαιρία της Ημέρας της Ευρώπης, το Προεδρικό Μέγαρο, στα χρώματα της ουκρανικής σημαίας. Στο μπλε και το κίτρινο. Χρειάζεται να καθιερώσουμε κάποια Ημέρα της Ελλάδος για να το δούμε να φωταγωγείται στα κυανόλευκα ελληνικά χρώματα; Θα ήταν βεβαίως πλεονασμός να φωταγωγείται έτσι καθημερινώς. Το να έχουμε όμως την αξίωση, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας να απευθύνει εθνικό λόγο,ανάλογο της δικής της θέσεως και της ιστορίας της χώρας, ούτε υπερβολή είναι, ούτε εξωπραγματική απαίτησις. Δεν είναι απλώς μέρος των ευθυνών της Προέδρου. Είναι η πρωταρχική της ευθύνη να διερμηνεύει το εθνικό αίσθημα των Ελλήνων, όπως έκαναν όλοι οι προκάτοχοί της. Από τον Κωνσταντίνο Τσάτσο και τον Μιχαήλ Στασινόπουλο, μέχρι Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο και τον Προκόπιο Παυλόπουλο.