Mια συνεντευξη με τον αείμνηστο Τονυ Μαρούδα απο το καλοκαίρι του 1980 στο εξοχικό του στην Ακράτα για τον Ραδιοφωνικο Σταθμό της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου στο Παπαδιονυσιου Αχιλλέα.
ΕΡ: Τόνυ πες μας για το ξεκίνημά σου στο τραγούδι
Ήθελα να σου πω ότι όχι το ξεκίνημά μου στο τραγούδι αλλά το ντεστίνο μου. Έχεις υπόψη σου ότι κάθε άνθρωπος έχει το ντεστίνο του γι’ αυτό και οι Ιταλοί έχουν βγάλει την όπερα ”φόρτσε ντελ στίκολ” η δύναμη του πεπρωμένου. Ο πατέρας σου σε υπολογίζει να γίνεις γιατρός, αστυνόμος, στρατηγός και ξαφνικά εσύ βγαίνεις τραγουδιστής, να πούμε είναι το μοιραίο σου. Έτσι κι εγώ, γι άλλο πράγμα με προόριζε η μητέρα μου, ήθελε να κάνω ηλεκτρολογικές σπουδές κι εγώ πήγαινα με τους κανταδόρους τα βράδια και τραγούδαγα και ξαφνικά μια μέρα των ημερών έγινα επαγγελματίας στην Αθήνα βέβαια γιατί η Πάτρα τότε δεν έδινε τέτοιες ευκαιρίες. Τότε που έφυγα εγώ ήμουν μικρός, δεν είχε καμία εκδήλωση.
ΕΡ: Πως έγινε το ξεκίνημα, οι διάφορες συνεργασίες
Το ξεκίνημα έγινε σε ένα πλοίο με ένα φίλο Πατρινό… Ανδρέα ο οποίος είναι λαϊκός τραγουδιστής. Ξεκινήσαμε να κερδίσουμε την Αθήνα όμως είχαμε άγνοια φοβερή, δεν ξέραμε τι θα πει Αθήνα. Στην Αθήνα βρήκαμε πάρα πολλές δυσκολίες και είμαστε άφτιαχτοι ακόμα μέχρι να μπω στο νόημα πέρασαν δυο χρόνια και πέρασα μεγάλες ταλαιπωρίες. Μπήκα καμιά φορά στο κύκλωμα και από τότε ορθοπόδησα όμως μετά τον πόλεμο όταν γνώρισα τον … τον μεγάλο αυτό συνθέτη ο οποίος έχει μια γκάμα καταπληκτική από τραγούδια δεν έχει ένα ύφος, ένα μοτίβο αλλά καλεί όλα τα μοτίβα, ελληνικά, ρεμπέτικα, ρομάντζες όλα τα έφτιαχνε ο άνθρωπος και ήταν όλα ωραία. Εμένα με συμπαθούσε πολύ και μου έδωσε το τραγούδι του ”λίγες καρδιές αγαπούνε” και από εκεί ξεκινάει μια ιστορία από ένα τραγούδι. Εάν αυτό το τραγούδι έπεφτε στο κενό μπορεί να μην υπήρχα σήμερα.
ΕΡ: Άλλες συνεργασίες σου;
Με όλους της εποχής εκείνης και με πολλά τραγούδια. Είπα του … πολλά τραγούδια να σου πω μερικές από τις επιτυχίες του .. ”λίγες καρδιές αγαπούνε”, ”Αυτά τα μάτια κάπου τα έχω ξαναδεί”, ”Κάνε λιγάκι υπομονή”, ”Στο μικρό μουράγιο”, ”Άρχισαν τα όργανα”, ”Ντάκα ντούκ το καμπανάκι” και πολλά άλλα. Μετά τραγούδησα του Μουζάκη πολλά τραγούδια όπως το ”Αναπνοή μου”, ”Εγώ θα σ’ αγαπώ και μη σε νοιάζει”, ”άλλος την βρίσκει στο κρασί κι άλλος στα λουλούδια” κι άλλα πολλά. Είπα του Μωράκη μετά ”Τίποτα δεν μας χωρίζει” και άλλα πολλά πράγματα. Είπα του Θεοφανίδη ”Κόσμος παει κι έρχεται”, είπα του Γιαννίδη ”Πες μου που πως και πότε”, ”Τόσο καιρό που ήσουνα”, κάθε συνθέτη που έβγαινε, μετά ήταν ο Καπνίσης πιο μοντέρνος ”Γελάς και τα’ άστρα θωρείς”, ”ένας έρωτας παράξενος”, αυτά ήταν την εποχή εκείνη και ο Μαρκέας που τον ξέχασα.
ΕΡ: Δώσατε συναυλίες τότε, στο εξωτερικό τραγουδήσατε
Συναυλίες τότε δεν κάναμε στο εξωτερικό, δεν ήταν της μόδας τότε ή μάλλον δεν είμαστε εμείς ικανοί να δίνουμε συναυλίες τότε στο εξωτερικό. Μια συναυλία θέλει να έχεις από πίσω μεγάλες ορχήστρες, χορωδίες, εμείς τότε πηγαίναμε μόνοι και με τους εκεί μουσικούς κάναμε την σύμπραξη αλλά έλαβα μέρος στο φεστιβάλ της Ουνέσκο στο Παρίσι ως πρώτος τραγουδιστής της Ελλάδος , τραγούδησα στο Κάϊρο και στην Αλεξάνδρεια, στην Τουρκία, 3 χρόνια συνέχεια στην Αμερική, Καναδά, Κύπρο όπου υπήρχε άξονας για μας τότε.
ΕΡ: Θα ήθελα να μου θυμηθείς τις καλές και τις κακές στιγμές της καριέρας σου
Μια απ’ τις καλές στιγμές της καριέρας μου ήταν στο Κάρνεκι Χολ το οποίο είναι μεγάλο θέατρο που δίνουν συναυλίες μεγάλες βεντέτες του σινεμά, του τραγουδιού, του βιολιού του οργάνου είναι ένα τεράστιο κτίριο που δίνουν όλοι συναυλίες, εκεί έκανα ένα κονσέρτο τραγουδιστικό στην σύμπραξη του Γούναρη του Νίκου και άλλων καλλιτεχνών και επίσης ένα ωραίο στιγμιότυπο της ζωής μου ήταν με τη Σοφία Λόρεν που τραγούδησα το ”Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη” και ακόμα παίζεται στην Αμερική, ύστερα τραγούδησα με τον Λογοθετίδη στο Τσικίτα το ”άρχισαν τα όργανα ” και το ”μικρό μουράγιο”. Αυτές είναι οι κινηματογραφικές επιτυχίες, άλλες οι δισκογραφικές οι σκέτες.
ΕΡ: Θα ήθελα να μου θυμηθείς για να μάθουμε κι εμείς οι νεότεροι τους καλούς τραγουδιστές και τους καλούς συνθέτες της εποχής εκείνης
Καλοί συνθέτες της εποχής εκείνης που ήταν στην πρώτη γραμμή πάνω από όλα βάζω τον .. Κρέων Τριανταφύλλου λεγόταν. Αυτός είχε ένα μικρό που δεν έπαιρνε πάνω από του άτομα και δεν γέμιζε ποτέ ήταν η μόνη που κυριαρχούσε στη σκηνή περισσότερο και είχε και μικροταλέντα αλλά έγραψε τα ωραιότερα τραγούδια. Αυτός που έγραψε το ”Ζητάνε να σας πω”, ”Μαραμένα τα γιούλια” το ”Να την κάνει ή να μην ζει” και πολλά, πάρα πολλά και κωμικά και σατυρικά. Μετά ακολούθησε ο Χαιρόπουλος ο οποίος ήταν νεαρός τότε με δική του γραμμή που έγραψε το ”Έλα για απόψε”, το ”Δεν πειράζει” κι όλα αυτά τα τραγούδια τα ωραία.
ΕΡ: Από τραγουδιστές;
Οι τραγουδιστές εκείνη την εποχή ήταν ο Μανιατάκης που ήταν και στο θέατρο. Δεν ήταν και πολλοί τραγουδιστές, τραγουδιστές που φάνηκαν την εποχή εκείνη ήταν ο Γούναρης, ύστερα εγώ κάναμε και συνεργασία με τον Γούναρη ήταν το ντουέτο …, το Τρίο Κιθάρα ήταν η Κάκια .., η Δανάη η Στρατηγοπούλου, η Νίκη Ζαχά η οποία εξελίχθηκε και σαν συνθέτη, έχει γράψει πολύ ωραία τραγούδια.
ΕΡ: Από τους σημερινούς συνθέτες και τραγουδιστές ποιοι νομίζεις ότι προσφέρουν στο χώρο του τραγουδιού;
Ο καθένας προσφέρει με τον τρόπο του ανάλογα δηλαδή, ο Θεοδωράκης έχει πάρει αυτό το μοτίβο το σημαντικό του Πολυτεχνείου για να .., να κάνουμε εκείνο , να φτιάξουμε κ.λ.π. ο Χατζηδάκης είναι πιο συναισθηματικός, το ”Κάπου υπάρχει η αγάπη μου” ήταν ωραίο τραγούδι και άλλα τέτοια πολλά.. μετά από ένα διάστημα σταμάτησε να γράφει, είπε μάλιστα ότι δεν θα ξαναγράψει και δεν ξαναέγραψε. Ο Σπανός είναι ένας από τους πολύ ωραίους συνθέτες, τα τραγούδια του Σπανού είναι όλα ωραία, ο Χατζηνάσιος περίφημος, εκτός από μουσικός και πιανίστας είναι ωραίος συνθέτης είναι βέβαια και άλλοι τους οποίους εγώ δεν έχω γνωρίσει ούτε κι έχω συνεργασθεί, ο Άκης Πάνου στο λαϊκό, βγαίνουν πολλοί..
ΕΡ: Μια σύγκριση της διασκεδάσεως της εποχής εκείνης με την σημερινή.
Οι πελάτες της εποχής εκείνης, οι ακροατές ακούγανε, μάλιστα θυμάμαι το εξής περιστατικό. Το 1947-50 όλα τα σπίτια είχαν πιάνο. Όταν λέμε όλα με κάποια τάξη, δεν μιλάμε για την τελευταία τάξη, είχαν το πιανάκι τους και αγοράζανε τα τεμάχια τα δικά μας, τα γράφαμε σε τεμάχια μουσικά και τα έπαιζαν στα σπίτια οι κοπελίτσες, τώρα δεν υπάρχουν αυτά, έχουν σβήσει και ούτε τεμάχια εκδίδουνε τώρα, τώρα υπάρχει το μαγνητόφωνο, παίρνουν την ταινία και τελείωσε. Θέλω να πω ότι ο κόσμος τότε ήταν πιο ακροαματικός.. τώρα δεν ξέρει γιατί πηγαίνει στο κέντρο για να γλεντήσει. Από επίδειξη πλούτου παει, μάλλον να κάνει την φιγούρα του, να πετάξει πιάτα και όταν δεν έχει πιάτα το μαγαζί να πετάξει λουλούδια και πληρώνει ένα μεγάλο λογαριασμό αλλά όταν φεύγει πιστεύω ότι δεν του μένει καμία γεύση.
ΕΡ: Τι προβλήματα αντιμετωπίζει ένας καλλιτέχνης και μάλιστα στο ξεκίνημά του.
Το πρόβλημα των καλλιτεχνών είναι ένα και μοναδικό. Τα καινούργια τραγούδια που θα.. θα αγαπηθούν από τον κόσμο. Αυτό είναι το βαρόμετρο της υποθέσεως. Μπορεί να τραγουδάει περίφημα αλλά αν τα τραγούδια του δεν έχουν απήχηση να αγοραστούν, να τραγουδηθούν διότι όταν εγώ τραγούδαγα στο Άλσος το ”.. φθάνει μόνος” ο κόσμος έφευγε τότε και μέχρι να φθάσει την … με τα τραγούδια, τραγουδούσαν το ρεφρέν.
ΕΡ: Θέλετε να πείτε ότι σήμερα δεν υπάρχουν τραγούδια όπως την παλιά εποχή;
Υπάρχουν, βγαίνουνε καλά τραγούδια και κανένα τέτοιο αλλά πολλά σβήνουν γρήγορα. Η ηλικία τους είναι 3 μηνών. Ενώ τα τραγούδια που σου λεω εγώ, δεν είμαι εγωιστής, εκτός των πραγμάτων σας λεω εγώ τραγουδάω καινούργια τραγούδια, το δικό μου ρεπερτόριο τραγουδάω και ο κόσμος έχει συμμετοχή μαζί μου …. Την διάρκεια και μείνανε..
ΕΡ: Σήμερα μένουν πολύ λίγα τραγούδια
Γιατί καβαλάει το ένα το άλλο βγαίνουν πληθώρα διότι οι .. έχουν βρει διάφορα … να εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις . Τι θέλει δίσκο; φέρε το εκατομμύριο και σου κάνω δίσκο, βρες το και φέρ’ το. Το παει ένας δυστυχής ή το είχε στην πάντα και το παει νομίζοντας ότι έτσι θα γίνει το αστέρι ή υπάρχουν κοπέλες που έχουν που τους βοηθάνε από κοντά, ο δίσκος βέβαια δεν ακούγεται ποτέ κι όλα αυτά.
ΕΡ: Νομίζω ότι έχουν και οι εταιρείες δίκιο. Δεν λένε ότι δεν μπορούμε να βγάλουμε σε κάποιον δίσκο, να χαλάσουμε χρήματα χωρίς να είμαστε σίγουροι εκ των προτέρων ότι θα έχει επιτυχία.
Ναι σωστά, όταν, τίθεται επιχείρηση στη μέση είναι σωστό να κάνει ότι μπορεί η επιχείρηση για να σταθεί. Δεν θα κοιτάζει η .. ή η Κολούμπια αν το τραγούδι είναι συναισθηματικό ή αρέσει σ’ αυτόν, θα κοιτάξει αν θα αρέσει στον κόσμο..
ΕΡ: Άμα δει ότι ένας τραγουδιστής πιάνει του βγάζει ένα δίσκο από μόνη της, άμα δει ότι δεν πιάνει δεν μπορεί να τον πληρώνει.
ΕΡ: Ασφαλώς
ΕΡ: Επίσης πιστεύουμε ότι τα μεγάλα μαγαζιά είναι ασύμφορα για την μεσαία τάξη, πληρώνει πολλά και χωρίς να διασκεδάζει.
Δεν μπορεί να παει εκεί πολύ συχνά ο κόσμος αυτός γι’ αυτό ευτυχώς που έχουν βγει τα αναψυκτήρια και το ένα και το άλλο που είναι πολύ προσιτές οι τιμές. Αλλά στα κέντρα αυτά τα νυχτερινά είναι αδύνατον γιατί θες 4000 δρχ το κεφάλι χωρίς να κουνηθείς γιατί άμα κουνηθείς και λίγο πάμε πολύ ψηλά μετά. Άμα είναι μια οικογένεια 6 άτομα θες 25.000 και κάτι πουρμπουάρ κι άλλα θέλει 30.000. το 30.000 δεν μπορείς κάθε μέρα να το δίνεις..
ΕΡ: Υπάρχουν τρόποι κατά τη γνώμη σου που αυτά τα υψηλά ποσά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί ώστε να μπορεί ο κόσμος να διασκεδάζει και κάπως φτηνότερα;
Αν οι καλλιτέχνες είχαν λίγο φιλότιμο και κατεβάζανε τα μεροκάματά τους. Αν ο καθένας παίρνει 150.000 την ημέρα αυτός μόνος και θέλει άλλες 600.000 για τους υπόλοιπους συν ορχήστρα, μπαλέτα κ.λ.π. πως θα κάνει και το μαγαζί.
ΕΡ: Πολλοί λένε ότι αυτοί φέρνουν τον κόσμο στο μαγαζί και … του δικού τους μεροκάματου ο μαγαζάτορας θα βάλει τις τιμές αυτές.
Όποιος το λεει αυτό αν πεθάνει αυτός ο κόσμος θα πηγαίνει για κάποιον άλλο μετά, ουδείς αναντικατάστατος. Πέθανε ο Μαρούδας, αύριο το βράδυ θα παει ο κόσμος να ακούσει τον άλλο. Ο κόσμος δεν σταματάει να χαίρεται, να κλείσει το σπίτι του γιατί πέθανε ο τραγουδιστής; Πρέπει να κατεβάζουνε τα μεροκάματα για να μπορούν οι καταστηματάρχες να τα πληρώνουν γιατί πολλά δεν τα πληρώνουν, πάρε δυο και περίμενε. Προσιτά, ανθρώπινα και να τα παίρνουν και συνέχεια και διάρκεια..
ΕΡ: Γίνεται συμβόλαιο με έναν καλό τραγουδιστή στην αρχή της σεζόν το οποίο ο τραγουδιστής λεει ότι θέλω τόσα την ημέρα για όλη τη σεζόν.
Ναι γίνεται
ΕΡ: Κι αν το μαγαζί έχει αποτυχία τι γίνεται;
Είναι δυο πράγματα που συμβαίνουν τώρα, μια ότι αυτός έχει βάλει την ταμπέλα του έξω και δυσκολεύεται να πει φεύγω γιατί θα τον πιάσουν οι εφημερίδες και ο κόσμος και θα πουν ότι έφυγε γιατί δεν δούλευε και αυτός δεν θέλει να ακουστεί αυτό και πίνει το πικρό ποτήρι και κάθεται εκεί αμισθί και περιμένει πότε θα έρθει κανένα Σάββατο να πάρει τίποτα ή Απόκριες.
ΕΡ: Δεν μπορεί ένας καταστηματάρχης να τα δώσει έχει δεν έχει κόσμο διότι αν δεν έχει από πού θα τα δώσει;
Είναι μερικά μαγαζιά που είναι στάνταρ επιχειρήσεις, δουλεύουν οπωσδήποτε, ο Διογένης, η Φαντασία
ΕΡ: …. Τραγουδιστή
Δεν θα πάρει τον Πάριο, θα πάρει τον Νικολάου, κάποιον θα πάρει οπότε θα δουλέψει, πάντοτε δουλεύουν.
ΕΡ: Κάποια συζήτηση που είχα με έναν τραγουδιστή μεγάλο όνομα μου είπε ότι σκέπτονται να ρίξουν τα μεροκάματα διότι ίσως βλέπουν ότι δεν πηγαίνει ο κόσμος
Πρέπει να το κάνουν αυτό διότι αν δεν το κάνουν θα πάθουμε αυτό που έπαθε η Ιταλία. Όταν πήγα στην Ιταλία με την γυναίκα μου να διασκεδάσω ζήτησα να παω σε μια ταβέρνα που να έχει τροβαδούρους και μου είπαν δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα εδώ, υπάρχουν ντίσκο και ένα καμπαρέ. Σε καμπαρέ δεν θέλω να παω, σε ντίσκο δυσκολεύομαι να κουνηθώ και πήγαμε σε ένα μαγαζάκι και φάγαμε ολόκληρο Μιλάνο και δεν είχε κάντρο με κιθάρα μέσα..
ΕΡ: Για τις συναυλίες τι γνώμη έχετε;
Εγώ είμαι υπέρ των συναυλιών διότι είναι μια ευκαιρία που δίνεται στο κοινό το επαρχιακό να μπορεί να βλέπει αυτούς τους αστέρες με ένα μικρό εισιτήριο και αυτοί παράλληλα κάνουν ένα λανσάρισμα των δίσκων τους διότι μόλις φύγουν θα πάνε να πάρουν και κανένα δίσκο.
ΕΡ: Υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα. Ότι τώρα με τους μεγάλους δίσκους που έχουν 12 τραγούδια και από αυτά αξίζουν τα 2 τα λανσάρουν αγοράζει κανείς το δίσκο τα βλέπει αυτά και μετά δεν είναι εύκολο να ξαναπάρει και πιστεύω ότι αυτός είναι ένας λόγος που έχουν μειωθεί οι πωλήσεις των δίσκων…
Ο δίσκος έχει πέσει διότι έγινε πληθωρισμός, δεν προλαβαίνει ο κόσμος να καταναλώσει όλα αυτά τα πράγματα.. δεν μπορεί ένας τραγουδιστής να βγάζει 30 τραγούδια και να έχει αξίωση να τα πάρει όλα αυτά ο κόσμος. Είναι το κατά κεφαλήν που λέμε. Το πορτοφόλι δεν είναι μόνο για το τραγούδι, πρέπει να πάρουν το ψωμί και το βούτυρο.
ΕΡ: Θα ήθελα να ρωτήσω αν το χειμώνα έχεις υπόψη σου να τραγουδήσεις στην Αθήνα.
Πάντα τραγουδάω το χειμώνα σε όχι μεγάλα σχήματα και μόνο για το χόμπι μου , δυο… μήνες οπωσδήποτε κάπου θα είμαι. Εφέτος έχω την εντύπωση ότι θα είμαι σε κάτι καλό αλλά δεν λεω τίποτα γιατί είμαστε σε συζητήσεις.
ΕΡ: Τι ακριβώς θέλεις να δώσεις μέσα από το τραγούδι σου;
Δεν έχω να δώσω τίποτα μέσα από τα τραγούδια μου, τα .. τραγούδια μου δίνουν.