Σα με διαβάζεις να μαι εκεί ποθώ.
Σε κάθε αναπνοή τα μάτια μου να αναζητάς.
Να μ’ ακουμπάς σ’ όλους τους στίχους.
Να προσπαθείς πίσω
απ’ τις σπάσεις του προσώπου μου να μπεις.
Να καίγεσαι να μ’ ερμηνεύσεις.
Να με ρωτάς πως ένιωθα
τις λέξεις σα ζωγράφιζα.
Χρώματα οι λέξεις μεταφέρουν.
Τα ακροδάχτυλά σου να κινώ
στης νόησης τους δαιδαλώδεις δρόμους.
Να ξενυχτας όπως και εγώ
στην εύρεση των τόνων.
Είναι ζωή οι τόνοι.
Κάθε τους φόρτωμα πνοή.
Τα πρωινά μαζί να βγαίνουμε
στης θάλασσας την άκρη.
Εσύ να παίζεις σα παιδί
και εγώ ο αιώνιος έφηβος
τη γη να σου χαρίζω.
Και όταν Κόρη αισθανθείς,
να ’ρθεις να με φιλήσεις.
Το σκίρτημα του έρωτα
και οι δυο να αφουγκραστούμε.
Ένωση να ναι θεϊκή
το πρώτο σμίξιμό μας.
Τα μάτια σου σαν κουραστούν
και θέλεις να με κλείσεις,
κρύψε με σε παρακαλω
κάτω απ’ το μαξιλάρι.
Α. Δ. ΓΑΚΗΣ