Πως πέρασε ο καιρός, έκλεισαν δέκα μήνες απο την τραγικη εκείνη νύχτα ένα τροχαιο με τη μηχανή στοίχισε τη ζωη στον Πανο Νατση. Η σύντροφός του, Διονυσία Γεωργιάδου, πενθεί και προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια της. Έτσι με ένα βίντεο στο Instagram θέλησε να ευχαριστήσει όσους βρίσκονται στο πλευρό της, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής της.
«Σήμερα είμαστε δέκα μήνες χωρίς τον Πάνο, δηλαδή δέκα μήνες πένθους. Ήθελα λοιπόν να σας μιλήσω για το πένθος. Το πένθος είναι σαν μία κινούμενη άμμο από σκ@τά που ανά πάσα ώρα και στιγμή εκεί που περπατάς μπορεί απλά να πέσεις μέσα, αυτό συμβαίνει. Περπατάς και στα καλά καθούμενα βυθίζεσαι σε μια κινούμενη άμμο από σκ@τά και προσπαθείς να πιαστείς από τα κλαδάκια που είναι δίπλα σου, γρήγορα για να βγεις και να σωθείς», είπε αρχικά η Διονυσία Γεωργιάδου.
Και συνέχισε την εξομολόγησή της: «Τα κλαδάκια που είναι δίπλα μας είναι οι φίλοι μας, είναι οι άνθρωποι που μας αγαπάνε και οι άνθρωποι που μας στέκονται. Αυτά τα κλαδάκια όπως, είναι φυσιολογικό, μερικά σπάνε κάποια στιγμή γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν σε βάθος το πόσο δύσκολο αλλά και αλλοπρόσαλλο, αλλόκοτο, τρελό, παρανοϊκό είναι αυτό που βιώνουμε. Κουράζονται και φεύγουν γιατί το πένθος είναι ένας πάρα πολύ μοναχικός δρόμος, έτσι το έχει κάνει η φύση.
Ο Πάνος είχε πει στην αδερφή του όταν είχε χάσει τον άντρα της ότι τα τραύματά μας είναι η προίκα μας στην ψυχή μας. Και σε μένα όταν τον γνώρισα μου είπε ότι εγώ είμαι το δώρο του και αυτός το δικό μου. Αυτό είναι που κρατάω εγώ και αυτό είναι και το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω σήμερα και το μήνυμα που θα ήθελα να καταλάβουν όλοι οι άνθρωποι. Ακόμα και τα πάρα πολύ δύσκολα που περνάμε, είναι κομμάτια της ψυχής μας και του εαυτού μας και πρέπει να τα αγαπάμε κι αυτά και να τα κρατάμε σαν προίκα μας.
Και το σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη σημασία σε αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπάνε. Αυτό είναι το μήνυμα μου για σήμερα και αυτό θα ήθελε και ο Πάνος και οποιοσδήποτε καλός άνθρωπος να περάσει μέσα από τη ζωή. Για όποιον περνάει το ίδιο με μένα, να ξέρει ότι δεν είναι μόνος και ότι θα μπορούσε να επικοινωνήσει με οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο που περνάει κάτι παρόμοιο για να νιώσει ότι τον καταλαβαίνουν.
Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τα κλαδάκια μου, τους φίλους μου δηλαδή που ήταν δίπλα μου γιατί ξέρω ότι ήτανε τρομακτικά δύσκολο, εδώ είναι τρομακτικά δύσκολο για μένα να καταλάβω τον εαυτό μου. Όλο αυτό το διάστημα. Ξυπνάω κάθε μέρα άλλη, τρελή. Το είχα και πριν, αλλά τώρα έχει διογκωθεί κατά 5 εκατομμύρια φορές περισσότερο. Οπότε και τους ανθρώπους τους έχω βασανίσει πάρα πολύ οπότε θα ήθελα να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Αυτά από εμένα και καλή σας ημέρα», κατέληξε η Διονυσία Γεωργιάδου. Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις