Άρθρο Jerusalem Post: «Θα ήταν το αποκορύφωμα της ανευθυνότητας να εμπιστευόμαστε την Τουρκία»

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ο αρθρογράφος Robert Ellis γράφει στην Jerusalem Post για τα ελληνοτουρκικά και εξηγεί γιατί ο Ταγίπ Ερντογάν έχει βάλει την Ελλάδα στο στόχαστρό του, κάνοντας αναφορά και στις απειλές του Τούρκου Προέδρου ότι θα χτυπήσει τη χώρα μας με πυραύλους.

Σε πρόσφατη ομιλία του στη Σαμψούντα, ο Ερντογάν μιλούσε για την πρόοδο που έχει σημειώσει η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, η οποία είναι τώρα κατά 80% εγχώρια.

Ο Ερντογάν ανέφερε επίσης ότι η Τουρκία άρχισε να παράγει τους δικούς της πυραύλους, κάτι που ήταν μια αναφορά στον βαλλιστικό πύραυλο μικρού βεληνεκούς Tayfun που δοκιμάστηκε τον Οκτώβριο και ταξίδεψε 350 μίλια. Όπως γράφει η ισραηλινή εφημερίδα, η Αθήνα απέχει 138 μίλια από την πλησιέστερη τουρκική επικράτεια.

Ο Τούρκος Πρόεδρος είχε πει χαρακτηριστικά: «Λες Tayfun , ο Έλληνας φοβάται. Λέει ότι θα χτυπήσει την Αθήνα. Φυσικά και θα γίνει. Αν δεν μείνετε ήρεμοι, αν αγοράζετε πράγματα από την Αμερική για τα νησιά, από εδώ κι από εκεί, μια χώρα όπως η Τουρκία δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Κάτι πρέπει να κάνει».

Σύμφωνα με τον Ellis, η αναφορά έγινε για τα Δωδεκάνησα, τα οποία παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947. Το αντικείμενο της διαμάχης είναι ότι η Ελλάδα ισχυρίζεται πως είναι ένα αρχιπελαγικό κράτος όπως η Ιαπωνία, οι Φιλιππίνες και η Ινδονησία.

Ως εκ τούτου, διεκδικεί τα ύδατα που βρίσκονται έξι ναυτικά μίλια από κάθε νησί, κάτι που δεν επιτρέπει την ύπαρξη τουρκικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο. Η Ελλάδα, σημειώνει η JP, έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Ιόνιο Πέλαγος στα 12 ναυτικά μίλια, αλλά η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει ότι παρόμοια επέκταση στο Αιγαίο θα θεωρηθεί ως casus belli (αιτία πολέμου).

Αντίθετα, γράφει ο Ellis, η Τουρκία θεωρεί την Ελλάδα ως χερσόνησο κράτος και επισημαίνει ότι ορισμένα από αυτά τα νησιά βρίσκονται στην υφαλοκρηπίδα της τουρκικής ηπειρωτικής χώρας, ενώ τα άλλα βρίσκονται κυρίως στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Η απάντηση της Τουρκίας στην Ελλάδα, ήταν η διατύπωση του θαλάσσιου δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» (Mavi Vatan) από δύο ναύαρχους, τον Τζεμ Γκιουρντενίζ και τον Τζιχάτ Γιαϊτζί. Αυτό το δόγμα διεκδικεί μια έκταση 462.000 τ.χλμ. στην ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο και τη Μαύρη Θάλασσα.

Συνεχίζει σχετικά το άρθρο:

«Η ‘Γαλάζια Πατρίδα’ συνδέεται με την επεκτατική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, η οποία οδήγησε σε εκσυγχρονισμό του στόλου της. Η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ, η αρχιτέκτονας του ‘εποικοδομητικού διαλόγου’ και της ‘θετικής ατζέντας’ της ΕΕ έναντι της Τουρκίας, ενέκρινε την ανάπτυξη ενός στόλου σύγχρονων υποβρυχίων μαζί με άλλες συμφωνίες όπλων.

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας αντιτάχθηκε επίσης σε εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, καθώς υποστήριξε ότι θα ήταν ‘στρατηγικά λανθασμένο’ λόγω της ένταξης της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Επιπλέον, η Τουρκία έχει κατασκευάσει το TCG Anadolu, ένα αμφίβιο επιθετικό πλοίο, που έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί εντός των σφαιρών συμφερόντων της Τουρκίας».

Από κει και πέρα, η άλλη αιτία της ελληνοτουρκικής διαμάχης κατά τον αρθρογράφο, είναι η απαίτηση της Τουρκίας να αποστρατιωτικοποιήσει η Ελλάδα 16 από τα 23 νησιά της στο Αιγαίο, κάτι που η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι αποτελεί παραβίαση τόσο της Συνθήκης της Λωζάνης όσο και της Συνθήκης του Παρισιού. Η Ελλάδα με τη σειρά της διεκδικεί το δικαίωμα της αυτοάμυνας σύμφωνα με το άρθρο 51 του Χάρτη του ΟΗΕ.

Η Τουρκία δεσμεύτηκε να «πάει τα πράγματα παραπέρα» και ο Ερντογάν κλιμάκωσε την πρόκληση στη Σαμψούντα. Ωστόσο, γράφει ο Ellis, θα ήταν λάθος να υποτιμήσουμε τις προθέσεις της Τουρκίας. Πριν από δύο χρόνια υπήρξε μια σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για το ελληνικό νησί Καστελλόριζο, στα ανοιχτά της νότιας ακτής της Τουρκίας και μόνο μέσω της επέμβασης του Βερολίνου αποφεύχθηκε ο πόλεμος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πόσο μακριά είναι διατεθειμένος να φτάσει ο Ερντογάν για να εξασφαλίσει την επανεκλογή τόσο του ίδιου, όσο και του κυβερνώντος Κόμματος AK (Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη) στις εκλογές του επόμενου Ιουνίου. Μια καλά δοκιμασμένη μέθοδος είναι να παίξει την κάρτα εθνικής ασφάλειας.

Ο βομβαρδισμός στην Κωνσταντινούπολη τον Νοέμβριο έδωσε στον Τούρκο Πρόεδρο ένα πρόσχημα για να δικαιολογήσει τις αεροπορικές επιδρομές σε θέσεις των Κούρδων στο Ιράκ και τη βόρεια Συρία. Σχεδιάζει επίσης μια τέταρτη εισβολή στη Συρία για να αυξήσει τα ποσοστά αποδοχής του ενόψει των εκλογών του επόμενου έτους.

Ωστόσο, παρά την έκκληση του Ερντογάν στον Βλαντιμίρ Πούτιν να δώσει το «πράσινο φως» στην επιχείρηση, η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα. Δεδομένης της απροθυμίας της Ρωσίας, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ellis, η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ο επόμενος στόχος.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα σχέδια των ΗΠΑ να οριστικοποιήσουν την πώληση 40 μαχητικών αεροσκαφών F-16 και σχεδόν 80 κιτ εκσυγχρονισμού στην Τουρκία, θα ρίξουν λάδι στη φωτιά.

Το 1935, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ θεώρησε ως «την ακμή της ευπιστίας» την εμπιστοσύνη στις διαμαρτυρίες της Γερμανίας για ειρήνη. Στην παρούσα κατάσταση, θα ήταν το αποκορύφωμα της ανευθυνότητας να εμπιστευόμαστε την Τουρκία.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ