Σκοτώθηκε ο Νότης Μαυρουδης

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έφυγε από τη ζωή ο Νότης Μαυρουδής, γνωστός μουσικοσυνθέτης, κιθαρίστας και ραδιοφωνικός παραγωγός, ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο νωρίς σήμερα το βράδυ, ενώ έκανε κάποιες επισκευές στο εξοχικό του στο Πήλιο.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, ο 77χρονος μουσικός, ο οποίος βρισκόταν με τη σύζυγό του Βάσω, στο σπίτι τους στην Κουκουράβα, έπεσε από ύψος τριών μέτρων, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα. Ειδικότερα, όπως αναφέρει το magnesianews.gr, λίγο μετά τις 8.30 το βράδυ, έβαλε ένα ξύλο στα κάγκελα της αυλής του σπιτιού του και πάτησε πάνω, ίσως για να διορθώσει κάτι, αλλά ή έχασε την ισορροπία του είτε ζαλίστηκε και έπεσε στο κενό, ενώ, πέφτοντας, χτύπησε το κεφάλι του με δύναμη σε μια πέτρα.

Το τελευταίο κείμενο του Νοτη Μαυρουδη στο olympia: Υπ(π)οβαθμίσεις – Υπ(π)οτιμήσεις

Η σύζυγός του, μην μπορώντας να πιστέψει τι είχε συμβεί, κάλεσε το ΕΚΑΒ στις 20.45. Κινητή μονάδα με γιατρό έσπευσε στο εξοχικό τους, όπου βρήκε τον άτυχο μουσικοσυνθέτη αιμόφυρτο, διαπιστώνοντας πως είχε ήδη αφήσει την τελευταία του πνοή. Η σορός του μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Βόλου, όπου οι γιατροί απλώς διαπίστωσαν τον θάνατό του.

Την εξαιρετικά δυσάρεστη αυτή είδηση γνωστοποίησε μέσω του λογαριασμού του στο Facebook ο γιος του, γνωστός ηθοποιός Χάρης Μαυρουδής. «Αν κάτι χαρακτήριζε τον πατέρα μας ως άνθρωπο, ήταν η καλοσύνη του, το ήθος και η σεμνότητά του. Με τον ίδιο σεμνό τρόπο σας ανακοινώνουμε τον ξαφνικό θάνατό του. Η πολιτική κηδεία του θα γίνει στο Χαλάνδρι τις επόμενες ημέρες. Η γυναίκα του Βάσω, τα παιδιά του Ροδή και Χάρης και τα εγγόνια του Ιάσονας, Αριάδνη, Έλλη και Οδυσσέας», έγραψε χαρακτηριστικά.

Ποιος ήταν ο Νότης Μαυρουδής

Γεννημένος στην Αθήνα, το 1945, ο Νότης Μαυρουδής υπήρξε συνθέτης, στιχουργός, κιθαρίστας, αρθρογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός. Δημιουργούσε μουσική, έπαιζε κιθάρα και έκανε δισκογραφία από το 1964.

Ο Νότης Μαυρουδής πέρασε τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του μέσα στη φυλακή, καθώς η μητέρα του ήταν πολιτική κρατούμενη, μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Το 1958 άρχισε μαθήματα κλασικής κιθάρας στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών από όπου αποφοίτησε με άριστα το 1969.

Το 1970 μετακόμισε στην Ιταλία, όπου του ανατέθηκε η έδρα κλασικής κιθάρας στη Scuola Ciciva di Milano, στην οποία δίδαξε ως το 1975. Το 1970 επίσης παρακολούθησε τα μαθήματα της Ακαδημίας Santiago de Compostella στην Ισπανία με τον Jose Tomas.

Το 1975 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα και από αυτή τη χρονιά δίδαξε κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο. Τα έτη 1975, 1977 και 1979 έδωσε ρεσιτάλ στο Φεστιβάλ Κλασικής Κιθάρας του Esztergom της Ουγγαρίας. Το 1978 πήρε μέρος στο διεθνές Φεστιβάλ Πολιτικού Τραγουδιού στο Ανατολικό Βερολίνο και στο 11ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στην Αβάνα της Κούβας.

Ως συνθέτης και σολίστ έχει δώσει πολλά ρεσιτάλ σε Ελλάδα, Ιταλία, Φινλανδία, Ελβετία, Γερμανία, Ουγγαρία, Αυστρία και Κούβα, μεταξύ άλλων. Ως καθηγητής στο Εθνικό Ωδείο Αθήνας είχε μαθητές αρκετούς δημοφιλείς καλλιτέχνες, όπως οι Μανώλης Ανδρουλιδάκης, Σωκράτης Μάλαμας, Παναγιώτης Μάργαρης, Γιώργος Μελάς, Λάμπρος Ντούσικος, Δημήτρης Σωτηρόπουλος, κ.ά.

Από το 1994 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού και από το 1995 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής στο διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας (από το 1999 τη θέση κατέχει ο Αλέξανδρος Μυράτ).

Το 1965 κατέκτησε το Α’ βραβείο στο 4ο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, με το τραγούδι «Ήταν μεγάλη η νύχτα», σε στίχους Γιάννη Κακουλίδη και ερμηνεία Σούλας Μπιρμπίλη.

Το 1969 τιμήθηκε με το Α’ βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό κιθάρας στο Μιλάνο και το βραβείο του ιταλικού μουσικού Τύπου «Mario de Luigi», ενώ το 1990 βραβεύεται στον διεθνή διαγωνισμό παιδικού τραγουδιού στη Λισαβόνα.

Την ίδια χρονιά η πρεσβεία της Βραζιλίας στην Ελλάδα του απένειμε το βραβείο «Heitor Villa-Lobos» για την προσφορά του στη διάδοση του έργου του Βραζιλιάνου συνθέτη στην Ελλάδα. Επίσης, το τραγούδι του «Ο παλιάτσος», με την παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου, πήρε το Α’ βραβείο στον 12ο διεθνή Διαγωνισμό Παιδικών Χορωδιών στη Λισαβόνα.

Το 2005 και 2006 του απονέμεται το βραβείο «Αρίων» για τους δίσκους «Cafe de l’ art – Cinema» και «Cafe de l’ art Τσιτσάνης – Βαμβακάρης».

Ο Νότης Μαυρουδής μπήκε στη δισκογραφία το 1964 με τα τραγούδια «Άκρη δεν έχει ο ουρανός» και «Τα γιορτινά σου φόρεσε», σε στίχους του Γιάννη Κακουλίδη με ερμηνευτή τον Γιώργο Ζωγράφο. Το 1966 έγραψε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Το 1999 κυκλοφορεί ο δίσκος Λούνα Πάρκ, με την Παιδική Χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου και συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα.

Το 2002 γράφει τραγούδια για γυναικείες φωνές, στον δίσκο «Στην ηχώ του έρωτα», στον οποίον συμμετέχουν μεγάλα ονόματα όπως η Χάρις Αλεξίου, η Γλυκερία, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Έλλη Πασπαλά. Το 2006 γράφουν με τον Ηλία Κατσούλη τραγούδια που «αφηγούνται» τις ιστορίες μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών (Γρ. Μπιθικώτσης, Στ. Χασκήλ, Ρόζα Εσκενάζυ, Μαρίνα Νίνου, Φλέρυ Νταντωνάκη, Σωτηρία Μπέλλου κ.ά.) και κυκλοφορούν στον δίσκο Carte Postale.

Ο Νότης Μαυρουδής συνεργάστηκε με σπουδαίους ποιητές όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιάννης Κακουλίδης, ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο Άκος Δασκαλόπουλος, Μάνος Χατζιδάκις και τραγουδιστές όπως Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Γιώργος Ζωγράφος, Αρλέτα, Πόπη Αστεριάδη, Ελένη Βιτάλη, Γιώργος Μουφλουζέλης, Γιάννης Σαμσιάρης, Νένα Βενετσάνου, Πέτρος Πανδής, Κώστας Θωμαΐδης, Σταμάτης Κραουνάκης, Τάνια Τσανακλίδου, Μανώλης Μητσιάς, Χάρις Αλεξίου, Γιώργος Νταλάρας, Γλυκερία, Παντελής Θαλασσινός, Έλλη Πασπαλά, Αναστασία Μουτσάτσου κ.ά..

Ως ερμηνευτή τον συναντάμε σε ένα μόνο τραγούδι, στο «Πόλη Κωνσταντινούπολη» από τον δίσκο «Εάλω η Πόλις», όπου οι συνθέτες ερμηνεύουν τα τραγούδια τους, καθώς επίσης και με δεύτερες φωνές σε πέντε τραγούδια στον δίσκο «Μικρές νυχτερινές μουσικές».

Από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης, κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Περί ελληνικού τραγουδιού το ανάγνωσμα» με ένα ένθετο cd στο οπισθόφυλλο «Με δανεικά ιδανικά» που περιλαμβάνει επτά νέα τραγούδια του.

*Με πληροφορίες από wikipedia.gr

  • Δείτε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε μόλις τέσσερις ημέρες πριν από το θάνατό του στην ΕΡΤ, στην εκπομπή «Στούντιο 4»:

  • Ακούστε ένα αφιέρωμα στις μουσικές του:

ΔΗΜΟΦΙΛΗ