Όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι, οι υπουργοί αρχίζουν να κελαηδάνε.
Η Νίκη Κεραμέως πριν από λίγο μιλώντας στο Open και την εκπομπή «τώρα μαζί», παραδέχθηκε πως πλήθος επιστημόνων ταυτίζει την έκρηξη της βίας στα σχολεία με τα παρατεταμένα καθολικά κλεισίματα λόγω κορονοϊού.
Φυσικά και έχει δίκιο. Αυτό όμως που είναι απαράδεκτο ήταν η φίμωση των ίδιων επιστημόνων που τώρα επικαλούνται. Όταν κάποιος επιστήμονας εξέφραζε την αντίθεσή του για τα περιοριστικά μέτρα κατά του κορονοϊού, επισημαίνοντας ότι θα έχουν κοινωνικές παρενέργειες, αντιμετώπισε την χλεύη, την απαξίωση και την συκοφαντία από τους ίδιους τους υπουργούς που σήμερα τους επικαλούνται.
Όταν λοιπόν επιβάλλεις πολιτική Τσαουσέσκου σε μία Δυτική κοινωνία, είναι λογικό να υπάρχουν σοβαρές συνέπειες. Ουδείς φυσικά αμφιβάλλει ότι οι περιορισμοί ήταν απαραίτητοι για τον έλεγχο της πανδημίας. Αυτό όμως που είναι απολύτως καταδικαστέο, είναι το οργουελικού τοπίο που δημιουργήθηκε με την φίμωση της αντίθετης επιστημονικής άποψης, που παραπέμπει σε μεσαίωνα.
Η μεθοδολογία αυτή μάλιστα προσλαμβάνει τις διαστάσεις εγκλήματος, διότι πολλές από τις ενέργειες λογοκρισίας και φίμωσης δεν έγιναν για την προστασία του συνόλου, αλλά για την κερδοσκοπία εταιρειών και συγκεκριμένων συμφερόντων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συζήτηση για την προέλευση του κορονοϊού. Επί δύο σχεδόν χρόνια όποιος τολμούσε να ταυτίσει το ξέσπασμα του κορονοϊού με το εργαστήριο στην Γιουχάν, εξαφανιζόταν κυριολεκτικά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σήμερα το συγκεκριμένο ενδεχόμενο μοιάζει να είναι και το πιθανότερο. Επί δύο χρόνια όμως κάποιοι προσπάθησαν να συγκαλύψουν αυτό το έγκλημα το οποίο κόστισε εκατομμύρια ζωές παγκοσμίως. Οπωσδήποτε η ενέργεια αυτή δεν έγινε με ευγενή κίνητρα.
Η ίδια ακριβώς μεθοδολογία εφαρμόζεται και για τα γεγονότα στην Ουκρανία. Όπου και εκεί έχουμε μία φίμωση οργουελικού τύπου, για να επιβληθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο ενημέρωσης. Και αυτό είναι εξίσου εγκληματικό, διότι απλούστατα είναι αντιδημοκρατικό και προσβάλλει ολόκληρο τον δυτικό πολιτισμό.