Γεννήθηκα στην Αθήνα,
στους Αμπελόκηπους. Κατάγομαι
από μία φτωχή αριστερή οικογένεια.
Ο μπαμπάς ήταν δοσατζής.
Πουλούσε είδη προικός με δόσεις.
Η μαμά ήταν νοικοκυρά.
Όταν ήμουν στο τρίτο έτος
στο Πανεπιστήμιο, έγινε ένας
διαγωνισμός για την Εθνική Τράπεζα.
Πήρα μέρος. Με προσέλαβαν και με
έβαλαν στη Διοίκηση της Τράπεζας.
Μια μέρα, εκεί που έγραφα,
άρχισε να πρήζεται το χέρι μου.
Αλλεργία στη συγκεκριμένη δουλειά
μού είπε ο γιατρός. Παραιτήθηκα.
Μουσικές Ταξιαρχίες…
Τότε ήταν η μόδα του γκρουπ,
όχι της σόλο καριέρας.
Πρωτοπαίξαμε στο Skylab το 1980.
Ξεκινήσαμε να κάνουμε τρεις παραστάσεις
και φτάσαμε τις τριακόσιες ογδόντα –
χωρίς ρεπό.
Ο ”Δράκουλας των Εξαρχείων”
θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ καλύτερος.
Ωστόσο αυτή η ταινία έγινε καλτ.
Ήμουν στην Αντίπαρο κι έρχονταν
Σουηδές να με αγκαλιάσουν.
Παίζεται στη Σουηδία, στην τηλεόραση,
ως καλτ ευρωπαικός κινηματογράφος.
Ο Πανούσης της σκηνής δεν έχει
καμία σχέση με τον Τζίμη της ζωής.
Κατ’ αρχάς στη ζωή μου δε βρίζω.
Σε γενικές γραμμές είμαι πολύ ήσυχος.
Δεν είμαι το επίκεντρο της παρέας.
Έγινα αυτό που έγινα τυχαία,
μέσα από την ανάγκη που ένιωθα
να μεταμορφώνομαι.
Τζίμης Πανούσης
Σαν σήμερα, το 2018, έφυγε από τη ζωή.
Πηγές: lifo. gr – ethnos.gr