Οι θεσμοί, που βρίσκονται στα χέρια ανίδεων και ανίκανων να αναλάβουν πρωτοβουλίες, που περιμένουν τα πάντα από μια ανώτερη αρχή, πάγωσαν σαν κουνέλια τις πρώτες ώρες μετά τον σεισμό, γράφει Μεχμέτ Γιλμάζ στην T24.
Δεν θυμάμαι πόσες φορές το έγραψα αυτό: Τα κράτη στην ιστορία δεν κατέρρευσαν σε μια μέρα.
Πρώτον, οι θεσμοί που τους συντηρούν κατέρρευσαν, μια κίνηση ήταν το μόνο που χρειάστηκε για την τελική κατάρρευση!
Άλλοτε ήταν πόλεμος, άλλοτε φυσική καταστροφή.
Αυτό ακριβώς είναι το σημείο στο οποίο η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερνγοτάν- AKP, σέρνει την Τουρκία.
Το μονοπρόσωπο καθεστώς του Ερντογάν κατέρρευσε τους θεσμούς της Τουρκίας.
Πρώτα έκανε τους θεσμούς της Τουρκίας δυσλειτουργικούς, έναν έναν, μαζί με τους Φετουλαχιστές, με τους οποίους «περπάτησε την ίδια απόσταση», και μετά τους ξυλοκόπησαν.
Το μόνο πράγμα που εξετάστηκε σε κάθε στάδιο, από την είσοδο στο δημόσιο αξίωμα μέχρι τις διαδικασίες προαγωγής, ήταν «είμαστε εμείς και κανείς άλλος».
Όταν η αξιοκρατία αντικαταστάθηκε από τον κομματισμό και τον νεποτισμό, ήταν αναπόφευκτο ότι οι θεσμοί θα διαλύονταν ένας προς έναν.
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο τελευταίος σεισμός προκάλεσε πολύ μεγάλες καταστροφές σε μια πολύ ευρεία γεωγραφία.
Φυσικά, δεν κατέστη δυνατό να αποτραπεί ο σεισμός να συμβεί ο ένας μετά τον άλλο και να προκληθούν μεγάλες καταστροφές λόγω της εγγύτητάς του στην επιφάνεια.
Ωστόσο, η AFAD, η οποία δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καταστροφή του Καχραμανμαράς, η οποία επιλέχθηκε ως πιλοτική περιοχή για το «επαρχιακό έργο μείωσης του κινδύνου καταστροφής» τρία χρόνια πριν από τον σεισμό, δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα μετά την καταστροφή.
Οι θεσμοί που βρίσκονταν στα χέρια ανίδεων και ανίκανων να αναλάβουν πρωτοβουλίες, περιμένοντας τα πάντα από ανώτερη αρχή, πάγωσαν σαν κουνέλια τις πρώτες ώρες μετά τον σεισμό.
Δεν κατάφεραν ούτε καν να κρατήσουν ανοιχτούς τους δρόμους για τη βοήθεια που έθεσαν επειγόντως οι πολίτες και οι δήμοι που κινητοποιήθηκαν για την περιοχή του σεισμού.
Η «βαριά χιονόπτωση» δεν δικαιολογεί αυτό το αίσχος. Ο κουφός σουλτάνος άκουσε ότι θα χιονίσει.
Ενώ, ήταν δυνατό να οδηγήσουν τα συνεργεία των αυτοκινητοδρόμων σε αυτούς τους δρόμους πριν και να κρατήσουν τους δρόμους ανοιχτούς παρά τη βροχή.
Για αυτό όμως χρειάζονταν αρμόδιοι υπάλληλοι που θα αναλάμβαναν την πρωτοβουλία, όχι υπηρέτες που διορίστηκαν ως «ένας από εμάς», περιμένοντας εντολές από πάνω για να αναλάβουν δράση.
Γι’ αυτό κατέρρευσε η Γενική Διεύθυνση Αυτοκινητοδρόμων, που ήταν υποδειγματικός θεσμός της Τουρκίας στο παρελθόν.
Προσθέστε σε αυτά μη κυβερνητικές οργανώσεις όπως το AKUT που κατέστρεψαν ως «όχι από εμάς- δεν ήταν, δηλαδή, δικός μας» και θα βρείτε την αιτία της μεγάλης κατάρρευσης που γνώρισε μετά τον σεισμό.
Η μονομανία κατέρρευσε τους θεσμούς της Τουρκίας
Η σκέψη και μόνο προκαλεί φρίκη:
Τι θα γινόταν αν, αμέσως μετά από αυτόν τον δίδυμο σεισμό, γίνονταν και οι σεισμοί της Κωνσταντινούπολης και των Αδάνων, που θα έπρεπε να υποθέσουμε ότι θα μπορούσαν να συμβούν ανά πάσα στιγμή;
Αφού δεν ήταν δυνατό να κλείσουμε ραντεβού με τον σεισμό, δεν θα έπρεπε να κάνουμε τις προετοιμασίες μας σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο;
Η παροιμία «Κρατάς τη δουλειά σου χειμώνα κι αν έρθει καλοκαίρι θα είσαι τυχερός» δεν βγήκε από αυτά τα εδάφη;
10 δευτερόλεπτα σκότους ήταν αρκετά
Ένα πράγμα που μάθαμε από τις εμπειρίες μας τα τελευταία 20 χρόνια είναι ότι το πιο σημαντικό για αυτή την κυβέρνηση είναι η «αντίληψη».
Δεν πειράζει αν καίγεται η χώρα, τους αρκεί η «διαχείριση της αντίληψης».
Στην πραγματικότητα, μετά τον δίδυμο σεισμό με επίκεντρο το Καχραμανμαράς, αυτό ήταν το θέμα που κατέβαλαν τη μεγαλύτερη προσπάθεια.
Λογοκρισία σε έπακρο
Οι υπουργοί που εμφανίστηκαν σε κρατικά και παράπλευρα κανάλια έκαναν ιδιαίτερη προσπάθεια να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι είχαν τον έλεγχο σε όλα.
Ενώ οι άνθρωποι ούρλιαζαν κάτω από τα ερείπια, το μόνο τους μέλημα ήταν να μην το δει ή να το ακούσει ο κόσμος.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, τα θεσμικά όργανα που θα πρέπει να προστατεύουν το δικαίωμα του κοινού να λαμβάνει πληροφορίες από τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς:
Εφημερίδες, ραδιόφωνα, διαδικτυακές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, τηλεοράσεις.
Αλλά το καθεστώς έχει τέτοιο έλεγχο και πίεση στα ΜΜΕ.
Όταν οι απελπισμένοι πολίτες, που είδαν την τηλεοπτική κάμερα και το μικρόφωνο μπροστά τους, άρχισαν να παραπονιούνται, είδαμε ότι οι διευθυντές της HaberTürk και του NTV έκοψαν τη ζωντανή μετάδοση .
Ήταν μια ντροπιαστική στιγμή που θα μείνει για καιρό στη μνήμη μας, όταν ο ρεπόρτερ του Show TV έφυγε τρέχοντας από τον σεισμόπληκτο που ζήτησε βοήθεια, χωρίς να τελειώσει την ομιλία του.
Το γεγονός ότι η ομάδα του TRT στο Αντιγιαμάν περίμενε την ομάδα AFAD να έρθει στα συντρίμμια για να αρχίσει να εκπέμπει ήταν μια άλλη αμηχανία για να ανταγωνιστεί αυτή την αμηχανία.
Παρά όλες αυτές τις προσπάθειες για μπλακάουτ, ήταν ένα σκοτάδι 10 δευτερολέπτων που αποκάλυψε συγκεκριμένα την ανεπάρκεια της βοήθειας και των προσπαθειών έρευνας και διάσωσης στην περιοχή.
Όταν ο Mehmet Akif Ersoy έσβησε τα φώτα της κάμερας για 10 δευτερόλεπτα στη ζωντανή μετάδοση της HaberTürk, όλοι είδαν την αλήθεια στο απόλυτο σκοτάδι του Χατάι: Δεν υπήρχε ούτε μία πηγή φωτός που να δείχνει ότι γίνονταν εργασίες διάσωσης!
Υπάρχει ένα πράγμα που εκείνοι που πραγματοποιούν την επικοινωνία του ΑΚΡ και πιστεύουν ότι μπορούν να σώσουν την κατάσταση με επιχειρήσεις αντίληψης, κάτι έχουν παραμελήσει: Τα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία προσπαθούν να προστατεύσουν την ύπαρξή τους και το δικαίωμα των πολιτών να λαμβάνουν πληροφορίες, παρ’ όλη την πίεση.
Η αστική δημοσιογραφία, που βρίσκει θέση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δυσκολεύει επίσης το καθεστώς να κρύψει τα γεγονότα.
Δεν πρέπει να ξεχνούν ότι η Τουρκία δεν ζει σε απομόνωση
Στις πόλεις και τα χωριά που καταστράφηκαν από τον σεισμό, όλοι έχουμε συγγενείς, συγγενείς, συζύγους, φίλους και ο καθένας μπορεί να μάθει από πρώτο χέρι τι συνέβη στην περιοχή από τους δικούς του συγγενείς.
Προσπαθήστε να αλλάξετε και να διαστρεβλώσετε την αντίληψη όσο θέλετε με τα κανάλια υποστήριξής σας και με τη βοήθεια του TRT, οι εμπειρίες είναι τόσο επίπονες και πραγματικές που δεν μπορείτε να λασπώσετε όσο θέλετε.
—