Δεν είναι περίεργο ότι αιώνες τώρα επιστήμονες κ.ά. χρησιμοποιούν όρους όπως φυσικό, παραφυσικό, αφύσικο, φυσιολογικό, μη φυσιολογικό σχετικά με τη συμπεριφορά ατόμων;
Με άλλα λόγια, οτιδήποτε δεν ανήκει στη μεγάλη πλειοψηφία (λες και είναι θέμα εκλογών) χαρακτηρίζεται αφύσικο ή μη φυσιολογικό. Όμως, η ίδια η φύση συμπεριλαμβάνει τα πάντα και στο ζωικό και φυτικό βασίλεια. Πόσα εκατομμύρια διαφορετικά είδη υπάρχουν και στα δυο;
Αν το ερμηνεύουν με κοινωνικά κριτήρια, της ωφελιμότητας ή μη προς το ευρύ σύνολο, υπάρχει μια λογική εξήγηση. Αν όχι, τότε μιλάμε για ολοκληρωτισμό, φασισμό, ρατσισμό. Αντίθετα, θα μπορούσαν να ονομάζουν τη διαφορετικότητα-όταν αυτή προκαλεί κοινωνικά προβλήματα- βλαπτική, διχαστική αντικοινωνική. Όμως, η φύση, η δημιουργός και των ανθρώπων, έχει τους δικούς της κανόνες άσχετα αν εναρμονίζονται ή όχι με τους κοινωνικούς, και όπου και όταν παραβιάζονται οι συνέπειες είναι δραματικές ή τραγικές.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περιπτώσεις (σπάνιες) να γεννιούνται βρέφη με δυο κεφάλια, δυο καρδιές, παρθενογένεσης, ομοφυλοφιλίας, αυτισμού, ναρκισσισμού, κτηνοβασίας, εξάρτησης από ναρκωτικά κ.λπ. Δεν είναι δημιουργήματα της φύσης; Ασφαλώς! Και μετά, βέβαια, ο καίριος ρόλος του περιβάλλοντος!
Ωστόσο, όπως προ-είπαμε, επικράτησε η αρχή της πλειοψηφίας, που εξυπηρετεί κοινωνικούς σκοπούς επειδή ορισμένες ιδιαιτερότητες μπορεί να έχουν βλαπτικό βιολογικό ή/και κοινωνικό χαρακτήρα όπως ορισμένα ζώα, π.χ. σκορπιοί, φίδια, κροκόδειλοι κ.ά., καθώς και φυτά, π.χ. δηλητηριώδη φυτά, θάμνοι, μανιτάρια κ.ά. Ακόμη στη φύση υπάρχουν βλαβερά φαινόμενα όπως ηφαίστεια, σεισμοί, πλημμύρες, τυφώνες, καταιγίδες, κ.λπ. Το ίδιο ισχύει και για άτομα που γεννιούνται με ιδιαιτερότητες όπως προαναφέραμε. Βέβαια, ορισμένα θεραπεύονται με τη δέουσα ιατρική παρέμβαση, άλλα, όμως, όχι ικανοποιητικά με τα γνωστά αρνητικά αποτελέσματα. Κορωνίδα, πάντως, της ερμηνείας όλων αυτών των τάσεων, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, αποτελεί το σοφότατο αρχαίο γνωμικό : «Συνήθεια, ΄Εξη, Δευτέρα Φύση»! (Εθισμός!) Εξάλλου, η λαϊκή μας παροιμία είναι εύγλωττη: «Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις». Επίσης, το βιολογικό-ιατρικό αξίωμα : «Η ζωή παντός οργάνου η κίνηση αυτού». Ο εγκέφαλος αποτελείται από κύτταρα, και ανάλογα με την αξιοποίησή τους, μπορεί να ελέγχει σωστά το πνεύμα και το σώμα και την εξέλιξή τους.
Ο όρος «φυσιολογικός» υπήρξε επινόηση του ανθρώπου, που, υποτίθεται, άρχει της φύσης μολονότι τούτο συνεχώς διαψεύδεται. Προφανώς, ο άνθρωπος λόγω εγωϊσμού, αλαζονείας, για τα οποία ευθύνεται και η θρησκεία που τον χαρακτηρίζει «τέκνο» του Θεού και «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του», νομίζει ότι μπορεί να ελέγχει και τη φύση, όμως- τι τραγωδία- δεν μπορεί να ελέγξει ούτε τον εαυτόν σε πολλές περιπτώσεις, π.χ. ζηλοφθονία, βία, πόλεμοι, εγκλήματα, ναρκωτικά, σεξουαλικά πάθη κ.λπ. Και ας μη λησμονούμε το σοφό αρχαίο γνωμικό του μεγάλου Σοφοκλή : «Πολλά τα δεινά, κουδέν ανθρώπου δεινότερο πέλει».
Οπωσδήποτε, ορισμένα πάθη, όπως προειπώθηκε, οφείλονται στο περιβάλλον, την αγωγή, την παιδεία, στο κοινωνικό σύστημα αναξιοκρατίας, διακρίσεων, αποκλεισμού κ.λπ.
Συνεπώς, γιατί αντί των παραπάνω διαφιλονικούμενων όρων να μην υιοθετήσουμε τον όρο ΠΟΛΥΦΥΣΙΚΟΤΗΤΑ που περιλαμβάνει ολόκληρο το φάσμα της δημιουργίας των πάντων; Αρκεί, βέβαια, όσον αφορά τους ανθρώπους, όσοι ανήκουν σε ιδιαιτερότητες, στη μειοψηφία, αυτή να μην προσπαθεί να τις επιβάλλει με όποιο τρόπο στην πλειοψηφία γιατί τότε θα μιλάμε για έμμεσο ή άμεσο εξαναγκασμό, φασισμό. Και είναι γνωστό ότι τέτοια άτομα χρησιμοποιούνται από κυκλώματα εξουσίας για ανήθικες ή παράνομες ενέργειες.
Δεν θα ήταν προτιμότερο, για να συμβάλλουμε στην κοινωνική αρμονία, να υιοθετήσουμε, όπως επισημάνθηκε, τον όρο πολυφυσικότητα (ή πολλαπλοφυσικότητα και ποικιλοφυσικότητα) και όσα άτομα δεν ανήκουν στην πλειοψηφία αντί να ονομάζονται παραφυσικά ή μη φυσιολογικά, να ονομάζονται διαφοροφυσικά, ιδιαιτεροφυσικά;
Εκφράζω τον παραπάνω προβληματισμό μου με δέος γιατί οι γνώσεις μου στο αντικείμενο αυτό βασίζονται μόνον στα μαθήματα βιολογίας, φυσικής, κοινωνιολογίας, που διδάχτηκα στα Αμερικανικά Πανεπιστήμια που φοίτησα, καθώς και σε μελέτες, παρατηρήσεις και προσωπικές εμπειρίες. Και, τέλος, στη Μούσα μου! Και «Γηράσκω αεί διδασκόμενος». Οι Ειδικοί έχουν το λόγο!
Π.Ι.Καραφωτιάς