Το κλίμα έχει ξεφύγει πολύ μακριά από την επιστήμη και την αντικειμενικότητα και έχει πλησιάσει επικίνδυνα τον έλεγχο της κοινής γνώμης.
Γραφει ο Θανάσης Τσεκούρας απο το ieidiseis.gr
Ο μεγάλος Ερνεστ Χεμιγουέη είχε δώσει μια κυνική συμβουλή: «Είναι καλύτερο να μην έχεις ιδεολογία από το να μην έχεις δουλειά». Τη συμβουλή την ακολουθούν δεκαετίες αργότερα αρκετοί (προφανώς, όχι όλοι) από τους Ελληνες δημοσκόπους. Απλώς, αλλάξτε τη λέξη ιδεολογία, με κάτι άλλο. Παραδείγματος χάριν, αξιοπιστία. Και γι΄αυτό έχουν δουλειά. Καλύτερα, δουλειές.
Η ολίγον βάναυση εισαγωγή οφείλεται στο γεγονός ότι μετά την τραγωδία των Τεμπών και τα πρωτοφανή συλλαλητήρια σχεδόν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, έρχεται η ώρα των δημοσκόπων και των δημοσκοπήσεων.
Για να γνωρίζουν όλοι τι πρόκειται να αντικρίσουν επί της οθόνης, έκρινα σκόπιμο να μεταφέρω αυτούσιους ορισμένους μόλις χθεσινούς διαλόγους με κάποιους από τους δημοσκόπους που αναμένεται προσεχώς να εκτεθούν σε μια δύσκολη εργολαβία. Να μειώσουν όσο γίνεται την κυβερνητική ζημιά, να ισοπεδώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και να προσφέρουν το αφήγημα της ανάταξης στον Κ. Μητσοτάκη και το κυβερνών κόμμα.
Ονόματα δεν αναφέρω για ευνόητους λόγους. Πάμε λοιπόν.
«Τι βλέπεις;». Στεναγμός και αναφιλητά η πρώτη αντίδραση.
«Κοίταξε η ζημιά είναι μεγάλη. Η ΝΔ χάνει 5 μονάδες και ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει 2. Ασε που ενισχύεται η «αντιπολιτική» ψήφος, ο Κασιδιάρης κλπ».
«Τι θα βγάλεις;».
«Ε κοίταξε θα το μαζέψω λίγο. 3 μονάδες κάτω τη ΝΔ και λίγο πάνω, μισή μονάδα τον ΣΥΡΙΖΑ». Αυτός είναι ο πρώτος διάλογος.
Πάμε στον δεύτερο δημοσκόπο. «Η ΝΔ εμφανίζει καθίζηση, πάνω από 6 μονάδες η πτώση και ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει. Στο πρώτο δείγμα που επεξεργάσθηκα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οριακά μπροστά. Περίπου 29 με 28. Ο Μητσοτάκης χάνει 10 μονάδες σε πρωθυπουργική ικανότητα και για πρώτη φορά προηγείται στην καταλληλότητα ο «Κανένας».
«Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Τι θα κάνεις;»
«Μάλλον τίποτα. Δεν με παίρνει να τα βγάλω. Καταλαβαίνεις τι θα γίνει».
Όλα αυτά, επαναλαμβάνω, είναι χθεσινοί διάλογοι από το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ και στηρίζονται στην προσωπική αξιοπιστία μου. Κοινώς, όποιος θέλει τα πιστεύει, όποιος θέλει εύκολα μπορεί να τα απαξιώσει.
Περιγράφουν ένα κλίμα, μέσα στο οποίο διεκπεραιώνονται οι δημοσκοπήσεις τα τελευταία χρόνια. Ενα κλίμα που έχει ξεφύγει πολύ μακριά από την επιστήμη και την αντικειμενικότητα και έχει πλησιάσει επικίνδυνα τον έλεγχο και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Δεν θα ήταν υπερβολή να περιγράψουμε ένα νέο «τρίγωνο της αμαρτίας», που έχει διαμορφωθεί την περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Στην πρώτη κορυφή του τριγώνου βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου. Στη δεύτερη, τα φιλικά ΜΜΕ και στην τρίτη, οι δημοσκοπήσεις.
Στις καλές περιόδους για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, το «τρίγωνο της αμαρτίας» αναλαμβάνει την αποθέωση. Το προβάδισμα της ΝΔ γίνεται θηριώδες, ο Πρωθυπουργός «ιεροποιείται» και η αντιπολίτευση λοιδορείται.
Στις δύσκολες εποχές, η δουλειά αλλάζει. Η ζημιά για τη ΝΔ «σχετικοποιείται», η πτώση είναι πάντοτε ανατάξιμη με τις κατάλληλες, πάντοτε ιδιοφυείς και αποτελεσματικές πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κερδίζει ποτέ τίποτα.
Όμως το «τρίγωνο της αμαρτίας» προσφέρεται και για μια πρόσθετη ανάγνωση. Τις «αιμομικτικές» σχέσεις που έχουν αποκτήσει οι τρείς κορυφές του τριγώνου.
Να τις ξεδιαλύνουμε. Η μια εταιρεία δημοσκοπήσεων εξαγοράσθηκε από τον Ομιλο Βαρδινογιάννη, που ελέγχει επίσης τον Star και τον Alpha, δυο κανάλια δηλαδή που στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική. Η άλλη εταιρεία δημοσκοπήσεων κάνει σχεδόν αποκλειστικά τις δημοσκοπήσεις για λογαριασμό του Πρωθυπουργού και της ΝΔ. Η τρίτη έχει ως τον μεγαλύτερο πελάτη το MEGA και την Alter Ego του Βαγγέλη Μαρινάκη. Και η τέταρτη, τον ΣΚΑΙ του Αλαφούζου.
Για να μιλήσουμε λοιπόν με όρους αγοράς, το μεγαλύτερο μερίδιο του κύκλου εργασιών των εταιρειών δημοσκοπήσεων εξαρτάται απόλυτα από την κυβέρνηση, τους κρατικούς οργανισμούς και τα συγκροτήματα των ΜΜΕ που στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική. Πολύ δύσκολα μπορεί να βρεθεί καταλληλότερος ορισμός για την τέλεια διαπλοκή.
Ας κρατήσουμε λοιπόν στο μυαλό μας αυτό το ζοφερό bachground, όταν το βράδυ βλέπουμε στην τηλεόραση τις «πίτες» και τις «κολόνες» του επιφανούς δημοσκόπου. Σαν βοήθημα,για να ξεπεράσουμε τη μελαγχολία, ας θυμηθούμε, όπως αρχίσαμε, μια δεύτερη συμβουλή από τον Ερνεστ Χεμινγουέη: « Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που μπορεί να γελάει, αν και έχει τους λιγότερους λόγους για να το κάνει».