Ποιος ήταν ο Λευκός Θάνατος

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Φινλανδός ελεύθερος σκοπευτής, που διακρίθηκε στον Ρωσοφινλανδικό Πόλεμο (1939-1940) και κατέχει το απόλυτο ρεκόρ της ειδικότητάς του με 505 επιβεβαιωμένους θανάτους. Υπήρξε ο φόβος και ο τρόμος του Κόκκινου Στρατού, που του κόλλησε το παρατσούκλι «Λευκός Θάνατος».

Ο λόγος για τον Σίμο Χέιχε (Simo Häyhä) γεννήθηκε στην κωμόπολη Ραουτγέρβι, κοντά στα Ρωσο-Φινλανδικά σύνορα, στις 17 Δεκεμβρίου 1905. Αρχικά απασχολήθηκε σε αγροτικές εργασίες και τις ελεύθερες ώρες του άρεσε να κυνηγά ελάφια. Στα 20 χρόνια του κατατάχτηκε στην Εθνοφυλακή και γρήγορα ξεχώρισε για τις σκοπευτικές του επιδόσεις.

Όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στη Φινλανδία στις 30 Νοεμβρίου 1939, ως απόρροια του συμφώνου Ρίμπεντροπ – Μολότοφ (23 Αυγούστου 1939) και κατά παράβαση των διμερών συμφωνιών, ο Χέιχε υπηρέτησε ως ελεύθερος σκοπευτής και αμέσως απέδειξε τις αναμφισβήτητες ικανότητές του. Μέσα σε λιγότερο από 100 μέρες έστειλε στον άλλο κόσμο 505 Ρώσους στρατιώτες, προκαλώντας χάος στον Κόκκινο Στρατό.

Ο μόνος του εξοπλισμός ήταν ένα ρωσικό όπλο τύπου Μόσιν – Νάγκαντ, χωρίς μάλιστα σκοπευτική, διόπτρα και η λευκή στολή παραλλαγής που τον έκανε ένα με το χιόνι. Το έργο του διευκολύνθηκε αφάνταστα από το γεγονός ότι οι Ρώσοι στρατιώτες μάχονταν χωρίς στολές παραλλαγής και δεν ήταν δύσκολο να τους διακρίνει μέσα στο κατάλευκο από το χιόνι τοπίο – σαν τη μύγα μέσα στο γάλα – το έμπειρο μάτι του Χέιχε.

Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η ταυτότητά του, οι Σοβιετικοί έκαναν το παν για να τον εξοντώσουν, με επίλεκτους δικούς τους ελεύθερους σκοπευτές και βολές πυροβολικού. Και σχεδόν τα κατάφεραν, όταν στις 6 Μαρτίου 1940, μία εκρηκτική σφαίρα τον βρήκε στο αριστερό μέρος του σαγονιού και «του εξαφάνισε το μισό πρόσωπο», όπως είπε ένας από τους συναδέλφους του που τον πρωτοαντίκρυσε.

Ο Χέιχε δεν πέθανε και ανέκτησε πλήρως τις αισθήσεις του στις 13 Μαρτίου 1940, την ημέρα που έληξε ο ρωσοφινλανδικός πόλεμος με τη Συνθήκη της Μόσχας. Λίγες ημέρες αργότερα προήχθη από υποδεκανέας σε ανθυπολοχαγό, με διαταγή του στρατάρχη Μανερχάιμ.

Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χέιχε, που λατρευόταν ως εθνικός ήρωας, δούλεψε ως ελαφοκυνηγός και εκτροφέας σκύλων, ενώ συνέχισε την αποθεραπεία του, που ήταν ιδιαίτερα επίπονη, αλλά τελικά επιτυχημένη.

Όταν τον ρωτούσαν πώς μπορεί κάποιος να γίνει καλός σκοπευτής απαντούσε μονολεκτικά: «Εξάσκηση». Συχνά δεχόταν το ερώτημα αν είχε τύψεις για τους τόσους πολλούς θανάτους που προκάλεσε, αυτός απαντούσε ξερά: «Απλά έκανα το καθήκον μου».

Ο Σίμο Χέιχε πέθανε σε βαθιά γεράματα την 1η Απριλίου 2002, σε ηλικία 96 ετών.

sansimera

ΔΗΜΟΦΙΛΗ