«Η ανάδειξη μιας δύναμης πιο κοντά στη Μόσχα είναι ένας αυξανόμενος κίνδυνος στις βουλγαρικές εκλογές που λαμβάνουν χώρα σήμερα στη Βουλγαρία», γράφει η γαλλική εφημερίδα ‘Les Echos’.
Θα αποκτήσουν επιτέλους σταθερή κυβέρνηση τα 6,5 εκατομμύρια Βούλγαροι; Όλα δημιουργούν φόβους ότι οι βουλευτικές εκλογές αυτή την Κυριακή δεν θα οδηγήσουν σε διέξοδο από την πολιτική κρίση στην οποία βυθίζεται η φτωχότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2021. Οι ψηφοφόροι καλούνται στις κάλπες για πέμπτη φορά μέσα σε δύο χρόνια.
Μετά τις τελευταίες εκλογές, τον Οκτώβριο , δεν μπόρεσε να σχηματιστεί κυβέρνηση συνασπισμού, με αποτέλεσμα τη διάλυση της Βουλής. Αλλά οι δημοσκοπήσεις υποδηλώνουν ένα status quo, με ένα κοινοβούλιο να κατακερματίζεται και πάλι στα άκρα μετά τις εκλογές.
Δύο κόμματα με επικεφαλής πρώην πρωθυπουργούς προηγούνται, με περίπου 25% των προθέσεων ψήφου το καθένα: «Συνεχίζουμε την αλλαγή», με επικεφαλής τον Κίριλ Πέτκοφ, και το GERB, με επικεφαλής τον Μπόικο Μπορίσοφ.
Εκτεταμένη διαφθορά
Είναι αδιανόητο σε αυτή τη φάση ότι θα μπορούσαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους, καθώς ο φιλοευρωπαίος και φιλελεύθερος Πέτκοφ , στην εξουσία για λίγους μήνες το 2021-2022, έχει οικοδομήσει την επιτυχία του στην αντίθεσή του στον Μπορίσοφ, τον οποίο κατηγορεί ότι δημιούργησε ένα μεγάλο σύστημα πατρωνίας.
Ο Μπορίσοφ ήταν πρωθυπουργός σχεδόν συνεχώς από το 2009 έως το 2021.
«Το κόμμα του, το GERB, λαϊκιστικό, είναι επίσημα κεντροδεξιό και φιλοδυτικό, αλλά πάνω απ’ όλα ενσαρκώνει εκτεταμένο πελατειακό σύστημα και διαφθορά στη χώρα, αποκρυπτογραφεί ο Nadège Ragaru, διευθυντής έρευνας στο Sciences Po.
Οι δεσμοί της με τη Ρωσία είναι ελάχιστα ευανάγνωστοι, αλλά φαίνεται να στηρίζονται σε κοινά οικονομικά συμφέροντα».
Φιλορωσική ακροδεξιά
Πίσω από αυτά τα δύο μεγάλα μπλοκ, το ακροδεξιό κόμμα της Αναγέννησης, ευρωφοβικό και ανοιχτά φιλορωσικό έχει αυξηθεί στην εξουσία τα τελευταία χρόνια.
Του πιστώνεται περίπου το 13% των ψήφων στις δημοσκοπήσεις, στο ίδιο επίπεδο με το DPS που υπερασπίζεται τα συμφέροντα της τουρκικής και της μουσουλμανικής μειονότητας.
Θα μπορούσε να προκύψει κυβερνητικός συνασπισμός σε αυτή τη διαμόρφωση;
Το Σύνταγμα προβλέπει ότι το κόμμα που θα αναδειχθεί στην κορυφή το βράδυ της Κυριακής θα προσπαθήσει να σχηματίσει έναν.
«Στη Βουλγαρία δεν πρέπει να σκεφτόμαστε δεξιά ή αριστερά, μπορούν να σχηματιστούν συμμαχίες σε άλλες συγκλίσεις», συνεχίζει ο ερευνητής.
Πάνω από 3,5 εκατομμύρια του εκλογικού σώματος αδιαφορεί για τις εκλογές
Ο κίνδυνος, πιστεύει, θα ήταν η ίδρυση μιας κυβέρνησης πιο κοντά στα ρωσικά συμφέροντα, ακόμα κι αν αυτή η γραμμή δεν εμφανιζόταν απαραίτητα ανοιχτά.
Το πολιτικό αδιέξοδο στη Βουλγαρία επιδεινώνεται από μια ισχυρή αποχή -πάνω από 60% κατά την τελευταία ψηφοφορία του Οκτωβρίου, που σημαίνει ότι πάνω από 3,5 εκατομμύρια ψηφοφόροι δεν συμμετέχουν στις εκλογές ως ένδειξη κούρασης και ακραίας δυσπιστίας των ψηφοφόρων έναντι της πολιτικής τάξης.
Εν αναμονή λύσης, είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ρουμέν Ράντεφ, που τα πάει καλά.Το Σύνταγμα θεωρητικά του δίνει πολύ περιορισμένες εξουσίες, αλλά ο αρχηγός του κράτους έχει πλέον καθοριστικό ρόλο, γιατί είναι αυτός που διορίζει οι λεγόμενες «τεχνικές» κυβερνήσεις, σχεδόν συνεχώς για δύο χρόνια. «Βρισκόμαστε μάρτυρες μιας προεδρικής προεδρίας του καθεστώτος, το κέντρο της εξουσίας έχει μεταφερθεί de facto στον αρχηγό του κράτους», εξηγεί ο Nadège Ragaru.
—