Ο Χάρι Μπελαφόντε αποτέλεσε πρωτοπόρο καλλιτέχνη για την εποχή του και αφιέρωσε μεγάλο κομμάτι της ζωής του στη μάχη για τα δικαιώματα της μαύρης κοινότητας. Πέθανε σήμερα στο σπίτι του στο Μανχάταν από καρδιακή ανεπάρκεια.
Ο Μπελαφόντε υπήρξε πολέμιος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Με δημόσιες δηλώσεις του αντιτάχτηκε στο εμπάργκο των ΗΠΑ για την Κούβα, ενώ δήλωσε την αντίθεσή του στην εισβολή των ΗΠΑ στη Γρενάδα. Επανειλημμένα επικρότησε τον Φιντέλ Κάστρο, τον οποίο επισκέφτηκε στην Κούβα.
Σαν τραγουδιστής γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τα τραγούδια «Matilda», «The banana boat song», «Island In the Sun», «Jump in the line», «Angelina».
Με αφορμή την ονομασία βιβλιοθήκης στη Νέα Υόρκη με το όνομά του ο ίδιος είχε δηλώσει τότε: «Την 1η Μαρτίου πριν από 90 χρόνια, γεννήθηκα εκεί. Το Χάρλεμ κατέχει μία πολύ ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και είναι τιμή μου που θα έχω ένα ξεχωριστό μέρος στην περιοχή. Μία βιβλιοθήκη είναι το μέρος, στο οποίο οι άνθρωποι συναντιούνται, μαθαίνουν για τον κόσμο και ανακαλύπτουν νέες ιδέες. Είμαι αισιόδοξος ότι όταν οι άνθρωποι θα έρχονται σε αυτό το κτήριο που θα φέρει τώρα το όνομά μου, θα εμπνέονται για να μάθουν μερικές από τις αγαπημένες αναζητήσεις μου – μουσική, συγγραφή και κοινωνική δικαιοσύνη».
Ο Μπελαφόντε γεννήθηκε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, αλλά πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στην πατρίδα της οικογένειάς του, Τζαμάικα. Ήταν ο πρώτος μαύρος που επιτράπηκε να εμφανιστεί σε πολλά νυχτερινά κέντρα και είχε επίσης φυλετικές αναφορές σε ταινίες, σε μια εποχή που οι διακρίσεις ήταν ισχυρές σε μεγάλο μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στο «Island in the Sun» το 1954, ο χαρακτήρας που ενσάρκωσε είχε σχέση με μια λευκή γυναίκα που υποδύθηκε η Τζοάν Φοντέιν – η ταινία αυτή φέρεται να πυροδότησε απειλές για κάψιμο θεάτρων στον αμερικανικό νότο. Στο «Odds Against Tomorrow» το 1959, υποδύθηκε έναν ληστή τράπεζας με έναν ρατσιστή σύντροφό του.
Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο ως πρεσβευτής καλής θέλησης για τη UNICEF, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά, ενώ το 1987 ίδρυσε ένα ίδρυμα για το AIDS.
Οι πολιτικές ιδέες του Μπελαφόντε μπήκαν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, τον Ιανουάριο του 2006, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Βενεζουέλα, όταν αποκάλεσε τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους ως «τον μεγαλύτερο τρομοκράτη στον κόσμο».
Το 2014 έλαβε ένα Όσκαρ για το ανθρωπιστικό του έργο.
Σε όλη του τη ζωή μιλούσε ανοιχτά για την ισότητα των φυλών και του εισοδήματος και κατόπιν παρότρυνε τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να κάνει περισσότερα για να βοηθήσει τους φτωχούς.
Ήταν εκ των επικεφαλής της «Πορείας των Γυναικών στην Ουάσιγκτον», που πραγματοποιήθηκε την επομένη της ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ ως πρόεδρος τον Ιανουάριο του 2017.
Μια ανθολογία της μουσικής του κυκλοφόρησε με αφορμή τον εορτασμό των 90ων γενεθλίων του την 1η Μαρτίου 2017. Λίγες εβδομάδες πριν από την κυκλοφορία, ο Μπελαφόντε είπε στο περιοδικό Rolling Stone ότι το τραγούδι ήταν ένας τρόπος για να διατρανώσει την αντίθεση του απέναντι στις αδικίες που συμβαίνουν στον κόσμο. «Το τραγούδι μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω πολιτικά σχόλια, να κάνω κοινωνικές δηλώσεις, να μιλήσω για πράγματα που βρήκα ότι ήταν δυσάρεστα – και πράγματα που βρήκα ότι ήταν εμπνευσμένα», είχε αναφέρει.