Ο Μιχαήλ Καταπότης (Λάστρος Λασιθίου, 20 Δεκεμβρίου 1878 – 30 Απριλίου 1947) ήταν Έλληνας γιατρός και λόγιος, που διετέλεσε βουλευτής Λασιθίου.
Φωτογραφία: By Maurice Born – Έργο αυτού που το ανεβάζει, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=68754586
Γεννήθηκε στη Λάστρο το 1878. Ορφανός πατρός από την ηλικία των 4 ετών, τον μεγάλωσε εξ ολοκλήρου η μητέρα του, Μαρία. Ολοκλήρωσε το Γυμνάσιο το 1894, και αφού εργάστηκε ως δάσκαλος στο Ελληνικό Σχολείο Σητείας, σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα ως το 1900.
Έλαβε μέρος στην Επανάσταση της Κρήτης το 1897 και πολύ αργότερα πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 με το βαθμό του Υπιάτρου Υγειονομικού. Από το 1915 ως το 1916 ήταν χειρουργός του μοναδικού στρατιωτικού νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης. Αργότερα πρόσφερε υπηρεσίες και στο 4ο στρατιωτικό νοσοκομείο Αθηνών, όπως και στο υπουργείο Στρατιωτικών.
Ο Μιχαήλ Καταπότης ήταν εκδότης του περιοδικού «Μύσων» από το 1932 ως το 1938, στο οποίο κατά τη δεκαετία του ‘ 30 δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες από το λεπροκομείο της Σπιναλόγκας.
Ο γιος του (από τον πρώτο γάμο του με τη Δέσποινα Ρουσελάκη), Γεώργιος Μ. Καταπότης (1917- 1η Ιουλίου 2011) ήταν ποιητής και διετέλεσε Δήμαρχος Σητείας. Το 1941 παντρεύτηκε την Καλλιόπη Κουρουπάκη (δεύτερος γάμος).
Πολιτική σταδιοδρομία
Το 1906 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στη Σητεία. Έπειτα από τις εκλογές για την Κρητική Συνέλευση, το 1910, εξελέγη βουλευτής Λασιθίου (στην επαρχία Σητείας) με 561 ψήφους. Επίσης, το 1912 εξελέγη μέλος της Επαναστατικής Συνέλευσης των Κρητών.
Ο Μιχαήλ Καταπότης υπηρέτησε ως βουλευτής Λασιθίου από τις 31 Μαΐου 1915 ως τις 29 Οκτωβρίου 1915 και από τις 12 Ιουλίου 1917 ως το 1920 (Κ΄ κοινοβουλευτική περίοδος), στην Γ΄ Εθνοσυνέλευση από το 1920 (εξελέγη στις 22 Φεβρουαρίου 1921) ως το 1922 και από το 1923 ως το 1926, ενώ έκανε και μεταγενέστερη θητεία ως γερουσιαστής (μέχρι το 1936) και ως βουλευτής.Γερουσιαστής εξελέγη το 1931, στην θέση του αποβιώσαντος Νικόλαου Γιαννικάκη.
To 1932 ανέλαβε υπουργός Γενικός Διοικητής Κρήτης.
Για τελευταία φορά κατήλθε ως υποψήφιος στις εκλογές του 1946 με τον Ανεξάρτητο Δημοκρατικό Συνδυασμό αλλά δεν εξελέγη βουλευτής, συγκεντρώνοντας 1.511 ψήφους.
Μετά το θάνατό του τον διαδέχθηκε ως υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα του ο Μιχαήλ Χλουβεράκης, επίσης γιατρός.