Ο Κλέων Ρίζος Ραγκαβής (10 Οκτωβρίου 1842 – 20 Ιανουαρίου 1917) ήταν Έλληνας λόγιος, θεατρικός συγγραφέας και διπλωμάτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Οκτωβρίου 1842. Πατέρας του ήταν ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής.
Αφού σπούδασε Νομική και Πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια στο Μόναχο και στη Χαϊδελβέργη, επιστρέφοντας στην Ελλάδα διορίστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών, και αργότερα σε ελληνικές πρεσβείες στο εξωτερικό όπως γραμματέας στη Πόλη του Μεξικού (1867-1871), στη Κοπεγχάγη (1871-1873), καθώς και στη Μόσχα. Αργότερα τοποθετήθηκε γενικός πρόξενος στη Σόφια (1873-1879), διπλωματικός πράκτορας στο Κάιρο (1880-1882) οπότε και στη συνέχεια τοποθετήθηκε πρέσβης στη Σόφια, Μόσχα και Κοπεγχάγη.
Την περίοδο που ήταν φοιτητής και ενώ ο πατέρας του ήταν υπουργός Εξωτερικών, ο Κλέων Ραγκαβής είχε πρωτοστατήσει στις ταραχές που ξέσπασαν στο πεδίο του Άρεως, στην Αθήνα, τον Μάιο του 1859, στα λεγόμενα σκιαδικά όπως έμειναν ευρύτερα γνωστά στην ιστορία.
Πρωτοεμφανίσθηκε στα γράμματα και την ποίηση το 1850, στον ετήσιο ποιητικό διαγωνισμό που είχε καθιερώσει ο Αμβρόσιος Ράλλης. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μία ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Άλγη» καθώς και τα θεατρικά έργα: «Ιουλιανός ο παραβάτης», «Οι Ίσαυροι», «Ηράκλειος», «Η Δούκισσα των Αθηνών» κ.ά..
Λογοτεχνικά ήταν γνήσια ρομαντικός, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στις δραματικές συγκρούσεις χαρακτήρων των ιστορικών του έργων.
Ιουλιανός ο Παραβάτης
Το έργο του Ιουλιανός ο παραβάτης, αρχικώς σχεδιασμένο το 1862, είχε υποβληθεί στον ποιητικό διαγωνισμό του 1865 και εκδοθεί τελικά το 1877. Είχε προκαλέσει ιδιαίτερες αντιδράσεις ακόμα και στην ελληνική Βουλή, θεωρώντας κάποια σημεία του ως αντιχριστιανικές θέσεις: ζητήθηκε η απόλυση του Ραγκαβή από τη διπλωματική υπηρεσία όπου υπηρετούσε στη Ρουμανία, ενώ αντέδρασε και η Ιερά Σύνοδος. Τέλος το έργο κατασχέθηκε.
Υπήρξε δε υπέρμαχος, όχι της απλής, αλλά της αρχαΐζουσας καθαρεύουσας. Προσπάθησε να συνεχίσει την Φαναριώτικη λογοτεχνία χωρίς όμως επιτυχία. Με τον Κλέωνα Ραγκαβή έκλεισε και ο κύκλος των ποιητών της λεγόμενης «Αθηναϊκής Σχολής».
Ο Κλέων Ραγκαβής απεβίωσε στην Νίκαια της Γαλλίας στις 20 Ιανουαρίου του 1917.
Ιδιαίτερη αναφορά
Από Εγκυκλοπαίδεια Δομή:
«Πρωτοστάτησε στις αντιμοναρχικές εκδηλώσεις (Σκιαδικά) που έγιναν στην Αθήνα το 1859. Ονομάσθηκαν σκιαδικά από τα σκιάδια (καπέλα ψάθινα εγχώριας παραγωγής) που φορούσαν οι φοιτητές στην πορεία τους από το Ζάπειο μέχρι το Πεδίο του Άρεως εκδηλώνοντας έτσι την αντίθεσή τους στους εμπόρους εισαγωγής ευρωπαϊκών. Οι συγκρούσεις γενικεύτηκαν, όταν επετέθηκαν και φιλοβασιλικοί νέοι κατά την εποχή του Όθωνα».
Εργογραφία
Ποίηση
Άλγη. Λειψία, (1893)
Θέατρο
Ιουλιανός ο παραβάτης, 1877 Ανθολόγηση νεοελληνικών κειμένων.
Θεοδώρα· Ποίημα δραματικόν εις μέρη πέντε μετά σημειώσεων. Λειψία, τυπ.Δρουγουλίνου, 1884.
Το πυρ υπό την αιθάλην· Κωμωδία εις μέρη δύο. Λειψία, τυπ. Δρουγουλίνου, 1885.
Οι Ίσαυροι. 1885.
Ηράκλειος· Δράμα εις μέρη πέντε μετά σημειώσεων. 1885.
Η Δούκισσα των Αθηνών. 1905.
Βραβεύσεις
Έργα του που βραβεύτηκαν είναι:
Χαράλδος ο Ηγεμών των Βαγιάρων, στον διαγωνισμό της Εστίας
Η δούκισσα των Αθηνών, στον Διαγωνισμό Δραματικής της Δ’ Ολυμπιάδας, 1888