Ανάλυση απο το @antiwar
Η ρωσική εισβολή ξεκίνησε σχεδόν κατά μήκος όλων των ρωσο-ουκρανικών συνόρων, κατά μήκος της γραμμής επαφής στο Ντονμπας, καθώς και σε μέρος των συνόρων Ουκρανίας-Λευκορωσίας. Οι ρωσικές χερσαίες δυνάμεις, κάπου 250.000 στην αρχή του πολέμου, διασκορπίστηκαν στα σύνορα, το συνολικό μήκος των οποίων ήταν πάνω από 2500 χιλιόμετρα. Απέναντί τους ο μκρότερος ουκρανικός στρατός, περίπου 200.000, φτωχά εξοπλισμένος και συγκεντρωμένος σε ορισμένα καίρια σημεία, με εξαίρεση το Ντονμπάς, όπου η γραμμή επαφής/αντιπαράθεσης ήταν περίπου 300 χιλιόμετρα.
Στα πρώτα στάδια του πολέμου ο ουκρανικός στρατός αντιστάθμισε το ρωσικό πλεονέκτημα στο πυροβολικό προσθέτοντας drones, κυρίως εμπορικά, στο παλιό, ακόμα σοβιετικό πυροβολικό. Χρησιμοποίησε εμεταξύ άλλων το Starlink για επικοινωνίες και προσδιορισμό στόχων. Δηλαδή, μετέτρεψε τα παλιά του όπλα σε σχεδόν υψηλής ακρίβειας. Η παράδοση του Starlink στην Ουκρανία επέτρεψε στον ουκρανικό στρατό να είναι σχετικά ανεξάρτητος από τις επιπτώσεις του ρωσικού ηλεκτρονικού πολέμου και να έχει αξιόπιστες επικοινωνίες στις μονάδες του.
Η άρνηση της μαζικής χρήσης πυροβολικού από την ουκρανική πλευρά εξηγείται: ο ουκρανικός στρατός έχει λίγα πυρομαχικά. Οι ΗΠΑ δίνουν τώρα προτεραιότητα στο να βοηθήσουν τους Ουκρανούς να αλλάξουν τον τρόπο που πολεμούν. Συνιστάται να βασίζονται όχι τόσο στον βομβαρδισμό πυροβολικού, όσο στους ελιγμούς των στρατευμάτων.
Η Δύση δεν μπορεί ή δεν θέλει) να αναπληρώσει γρήγορα τα αποθέματα όπλων της στην Ουκρανία. Ως εκ τούτου, οι εκπαιδευτές του ΝΑΤΟ άρχισαν να εκπαιδεύουν τον ουκρανικό στρατό σε τακτικές χρησιμοποιώντας λιγότερα βλήματα πυροβολικού. Επιπλέον, η μείωση των αποθεμάτων πυρομαχικών δεν περιορίζεται στο πυροβολικό. Σε συναντήσεις στο Πεντάγωνο, Αμερικανοί αξιωματούχοι ενημέρωσαν τους εκπροσώπους του Κιέβου ότι δεν είχαν αρκετά τακτικά πυραυλικά συστήματα στις αποθήκες τους που θα μπορούσαν να παραδοθούν στον ουκρανικό στρατό.
Ο ουκρανικός στρατός επεξεργάστηκε τακτικές και την στρατηγική του πολύ πριν από την έναρξη της ρωσικής εισβολής. Μελέτησε κυρίως τη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων σε αστικά περιβάλλοντα και με την χρήση πυροβολικού και αντιαρματικών πυρών. Οι μάχες υψηλής έντασης έχουν φέρει τα πάνω κάτω για τους δυτικούς εκπαιδευτές. Ξαφνικά, έγινε σαφές ότι η Δύση δεν είχε αρκετά βλήματα για τα πυροβόλοα. Οι στρατηγοί του ΝΑΤΟ, ακόμη και στους εφιάλτες τους δεν φαντάζονταν ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να εξελιχθεί με χαρακώματα, παρατεταμένος, με μεγάλη κατανάλωση πυρομαχικών πυροβολικού και μέγιστη πίεση στην επιμελητεία.
Προκειμένου ένας πυροβολητής να πετύχει με τον στόχο με ένα βλήμα, χρειάζεται πολλή πρακτική εξάσκηση. Και πώς να την αποκτήσει, από την στιγμή που πρέπει να κάνει μέγιστη οικονομία στα πυρομαχικά του? Για να υπάρχουν ακριβείς και ταχείς ελιγμοί στο πεδίο της μάχης, χρειάζεται η συνοχή των μονάδων μάχης. Και πώς να την αποκτήσουν, χωρίς μακρές και μαζικές ασκήσεις νωρίτερα?
Οι Ρώσοι πυροβολητές έμαθαν στο μεσοδιάστημα να είναι σε θέση να τοποθετήσουν ένα βλήμα ακριβώς σε μια τάφρο. Η ικανότητα ήρθε κατά τη διάρκεια εχθροπραξιών, υήρχαν πολλά πυροβόλα και πολλά πυρομαχικά. Κάποτε έμαθαν να στοχεύουν με υψηλή ακρίβεια. Τώρα, έχουν και την ικανότητα της ποσόστητας, αλλά και της ακρίβειας.
Τα ρωσικά χτυπήματα στις ουκρανικές ενεργειακές εγκαταστάσεις που ξεκίνησαν μαζικά απο το περασμένο φθινόπωρο, συνεχίζονται. Τον αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή του άμαχου πληθυσμού και τα θύματα μεταξύ των αμάχων δεν τα υπολογίζουν οι Ρώσοι. Είναι και ένας ψυχολογικός πόλεμος διαρκείας κατά του άμαχου πληθυσμού. Αλλά ταυτόχρονα, στερούν επίσης από τον ουκρανικό στρατό την ηλεκτρική ενέργεια. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν προβλήματα με το Διαδίκτυο, τις επικοινωνίες, τη φόρτιση των drones και τον έλεγχό τους, την κίνηση ηλεκτρικών μηχανών και την προμήθεια εξοπλισμού και πυρομαχικών.
Η μέχρι εμπειρία έχει δείξει ότι οι ρωσικοό βομβαρδισμοί στο σιδηρόδρομο είναι αναποτελεσματικοί. Οι όποιες ζημιές πρέπει να επικευάζονται πολύ γρήγορα. Επιπλέον, ο στρατιωτικός εξοπλισμός του ουκρανικού στρατού μεταφέρεται και οδικώς. Οι βοβμαρδισμοί στις σιδηροδρομικές διασταυρώσεις είναι πιο ευαίσθητες, ωστόσο αναποτελεσματικές, όπως οι Ουκρανοί έχουν μάθει να τις αποκαθιστούν γρήγορα. Οι βομβαρδισμοί στον σιδηρόδρομο, από αυτά που γνωρίζουμε από τον Β’ ΠΠ είναι αποτελεσματικοί μόνο αν είνα συνεχείς επιθέσεις, και όχι σποραδικές.
Σύμφωνα με στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, η καταστροφή των γεφυρών θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερο αποτέλεσμα. Αλλά οι γέφυρες καταστρέφονται με αερομεταφερόμενες βόμβες και πυροβολικό, πολύ δύσκολα, πρακτικά καθόλου, οι ζημιές επισκευάζονται. Οι γέφυρες καταστρέφονται σίγουρα με μαζικό αεροπορικό βομβαρδισμό, ή με σαμποτάζ, δηλαδή με μεγάλο όγκο εκρηκτικών στα στηρίγματα. Τακτικές επιθέσεις σε μια γέφυρα καθιστούν δύσκολη τη μετακίνηση, αλλά δεν τη διακόπτουν. Επιπλέον, ακόμη και μια ημικατεστραμμένη γέφυρα μπορεί να αποκατασταθεί σχετικά γρήγορα.
Ένας καλός στόχος είναι τα αποθέματα καυσίμων, τα οποία, παρεμπιπτόντως, απαιτούνται όχι μόνο για τις μεταφορές αλλά και για τις ηλεκτρικές γεννήτριες. Οι ρωσικές επιθέσεις σε αποθήκες πυρομαχικών είναι επίσης αποτελεσματικές. Αλλά είναι δύσκολο να εντοπιστούν: χρειάζονται καλές πληροφορίες και πράκτορες.
Απαιτείται μεγάλος αριθμός ανθρώπων, οχημάτων και άλλων πόρων για την παρακολούθηση. Γενικά, όπως σημειώνουν οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες, η συλλογή και ανάλυση πληροφοριών είναι ιδιαίτερα σημαντική. Δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί επαρκώς από τη ρωσική πλευρά ή δεν δίνει προς το παρόν το επιθυμητό αποτέλεσμα για τους Ρώσους.
Ο ρωσικός πύραυλος Caliber μπορεί να χτυπήσει ένα κουτί από σπίρτα – αλλά πρέπει πρώτα να μάθει πού βρίσκεται αυτό το σπιρτόκουτο, για να οριστούν οι ακριβείς συντεταγμένες. Είναι πολύ πιο εύκολο να βομβαριδστεί ένας στατικός στόχος, παρά ένας κινούμενος. Μια εγκατάσταση αποθήκευσης πετρελαίου, η οποία δεν μπορεί να πάει πουθενά, είναι ευκολότερο να χτυπηθεί, παρά τα κινητό πυροβολικό του αντιπάλου.
Ο ρωσικός στρατός έβγαλε πολλά συμπεράσματα από αυτό που συνέβη το 2022. Λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες της διαστημικής υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ, ο ρωσικός στρατός έχει ενισχύσει το καμουφλάζ, την αναγνώριση και τη συγκεκαλυμμένη διοίκηση και έλεγχο. Μέχρι στιγμής έχει εγκαταλείψει τη χρήση βαθιάς κάλυψης και ελιγμών σε επιχειρησιακό-τακτικό βάθος (έως 60 – 70 χλμ.), έχοντας πλεονέκτημα στο πυροβολικό και τα τεθωρακισμένα οχήματα, προτιμοά τις θέσεις μάχης, ελπίζοντας να φθείρει τον ουκρανικό στρατό.
Μετά το σαμποτάζ που πραγματοποίησαν οι Ουκρανοί στις 8 Οκτωβρίου 2022 στη γέφυρα της Κριμαίας και μετά τις επιθέσεις της Ουκρανίας σε σημαντικούς στόχους στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο ρωσικός στρατός άρχισε να χρησιμοποιεί ενεργά επιθετικά drones και πυραύλους μεσαίου και μικρότερου βεληνεκούς εναντίον κρίσιμων στόχων στην Ουκρανία. Η αρχική έλλειψη drones καμικάζι εξαλείφεται σταδιακά λόγω των εγχώριων εξελίξεων, οι οποίες προηγουμένως περιόριζαν τη χρήση των UAV από τη Ρωσία.
Ένας νέος αποτελεσματικός τύπος όπλου είναι οι δορυφορικά καθοδηγούμενες βόμβες ολίσθησης. Ο κύριος φορέας αυτών είναι το τακτικό βομβαρδιστικό Su-34. Πlέον τις βλέπουμε όλο και πιο συχνά στα ΜΚΔ, στις φωτογραφίες με τα συντρίμμια αυτών. Το Su-34 μπορεί αυτή τη στιγμή να εξαπολύει αυτές τις βόμβες ενώ βρίσκεται δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την ζώνη καταστροφής της ουκρανικής αεράμυνας, γράφουν οι ειδικοί τελευταία.
Συνεχείς εργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη και σε άλλους τομείς. Έτσι, οι ρωσικές αρχές έχουν αυξήσει την παραγωγή οπλικών συστημάων και πυρομαχικών. Τα εργοστάσιά τους παράγουν αυτή την στιγμή όπλα και πυρομαχικά σε 3 βάρδιες. Οι Ρώσοι αν δεν το έχουν κάνει μέχρι στιγμής, σύντομα θα έχουν αναπληρώσει όλες τις απώλειές τους σε υλικό, ενώ συνεχίζουν και με την επιστράτευση.