- του Μανώλη Κοττάκη
Το βασικό διακύβευμα για την ελληνική εξωτερική πολιτική μετά τις εκλογές είναι η πάση θυσία διατήρηση του status qvo του Αιγαίου. Η επιβεβαίωση της αιώνιας κυριαρχίας μας στο Αρχιπέλαγος. Η εμπέδωση της αντιλήψεως ότι η μοναδική αξιόπιστη θαλάσσια δύναμη στην περιοχή είναι η Ελλάς. Δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα αυτή την φορά. Η Τουρκία διεκδικεί θαλασσίους διαδρόμους στην καρδιά του πελάγους μας στις πλάτες της άμυνας των νησιών του Βορείου Αιγαίου με την μορφή αθημένων «διεθνών υδάτων».Με τον οριστικό περιορισμό μας στα 6 μίλια. Η Τουρκία επίσης διεκδικεί από την Ελλάδα τον έλεγχο των περιοχών στις οποίες οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και το Λιμενικό ασκούν το κυριαρχικό δικαίωμα της έρευνας και διασώσεως. Η Τουρκία με την γαλάζια πατρίδα και τις γκρίζες ζώνες αμφισβητεί ευθέως την ελληνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και το Λιβυκό πέλαγος.
Το αντιλαμβανόμαστε όλοι αυτό; Έχουμε επίγνωση του μετεκλογικού διακυβεύματος; Φαίνεται πως όχι. Υπάρχουν δυστυχώς πολιτευόμενοι που είτε αγνοούν αυτά τα δεδομένα είτε ακόμη χειρότερα τα γνωρίζουν αλλά επιμένουν να ψηφοθηρούν λαϊκίζοντας ασυστόλως προσπερνώντας το γεγονός ότι πλήττουν ευθέως το εθνικό συμφέρον.
Η περίπτωση του ναυαγίου της Πύλου, στο Ιόνιο όπου οι Τούρκοι αναζητούν διεθνή ύδατα για τα πολεμικά τους που θα κατευθύνονται στην αλβανική βάση του Αυλώνα, σε μια περιοχή που γειτνιάζει με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα επιδείξεως πολιτικής ανοησίας προς άγραν ψήφων. Τι ακούμε καθημερινώς από τους πολιτευόμενους «πατριώτες» ορισμένων κομμάτων της ανοησίας;
Ακούμε ότι οι αλλοδαποί «είναι πολίτες τρίτης χώρας» και ότι επειδή «τα ύδατα είναι διεθνή» δεν είχαμε καμμιά δουλειά εκεί. Ακούμε επίσης ότι επειδή τα ύδατα είναι διεθνή «δεν έπρεπε να επιχειρήσουμε έρευνα και διάσωση». Ερώτηση: Όσοι τα λένε αυτά σκέφτηκαν καθόλου ότι η άσκηση του δικαιώματος έρευνας και διασώσεως είναι κατ ουσίαν άσκηση κυριαρχίας και κυριαρχικού δικαιώματος της χώρας; Και ότι όποιος αρνείται να το ασκήσει το απεμπολεί; Σκέφτηκαν ότι η έννοια των διεθνών υδάτων σε μια θάλασσα με ελληνικά χωρικά ύδατα είναι αλληλένδετη με την προστασία της εθνικής άμυνας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Σκέφτηκαν ότι βάσει συγκεκριμένου άρθρου του Δικαίου της Θάλασσας το οποίο είναι η κορωνίς της πολιτικής μας, μπορούσε να κάνει στα διεθνή ύδατα νηοψία πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού ; Εάν δεν το σκέφτηκαν, ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας, μήπως και το σκεφτούν.
Εάν υποθέσουμε ότι ένα τουρκικό αλιευτικό στο οποίο επιβαίνουν Τούρκοι στρατιώτες υποδυόμενοι τους μετανάστες κυκλοφορεί σε διεθνή ύδατα εντός του FIR Aθηνών, η θέση των ανόητων πολιτευόμενων που κάνουν εμπόριο μίσους και «πατριωτισμού» θα είναι άραγε ποια; «Δεν μας αφορά το θέμα επειδή πρόκειται για διεθνή ύδατα και για πολίτες τρίτων χωρών», όπως λένε τώρα για την Πύλο; Είστε με τα καλά σας; Εάν οι Τούρκοι στείλουν μια τέτοια βάρκα με 700 μετανάστες σε μια περιοχή του Αιγαίου κρίσιμη για την εθνική μας ασφάλεια που είναι και ταυτόχρονα περιοχή έρευνας και διασώσεως θα πούμε τι; «Είναι πολίτες τρίτων χωρών, είναι διεθνή ύδατα και δεν κάνουμε έρευνα και διάσωση»;
Η εθνική κυριαρχία και ο έλεγχος του από αρχαιοτάτων χρόνων Ελληνικού Αρχιπελάγους είναι πάνω από μια εφήμερη εκλογική αναμέτρηση, Πάνω από μια χούφτα ψήφους. Πάνω από την ποθητή βουλευτική αποζημίωση φιλόδοξων νεαρών πολιτευτών. Πρόκειται για την Ελλάδα στο βάθος του χρόνου. Στην επόμενη στροφή που θα συμβεί ξανά αυτό θα πούμε και ονόματα και θα γίνουμε δυσάρεστοι. Κανείς… σύνδεσμος φιλίας δεν πρόκειται να μας αποθαρρύνει.
Άρθρο του Μανώλη Κοττάκη, Εφημερίδα «Εστία»