Αριστομένης Προβελέγγιος – Πέτα, Ψυχή μου

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αριστομένης Προβελέγγιος (1850 – 1936) – Έλληνας πολιτικός, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από τη Σίφνο. Σπούδασε στην φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Γερμανία στα πανεπιστήμια του Μονάχου, της Λειψίας και της Ιένας. Ασχολήθηκε με την πολιτική και εξελέγη βουλευτής. Έγραψε λυρικά και δραματικά ποιήματα και έγραφε στην καθαρεύουσα. Βραβεύτηκε με το Αριστείο γραμμάτων και τεχνών.

Πέτα, ψυχή μου, πέτα!
τὴν γῆν ἀποχαιρέτα.
Μὴ τρέμῃς, μὴ σκιασθῇς,
Σ’ αἰώνιο σκοτάδι,
σ’ ἀνυπαρξίας ᾌδη
δὲν θενὰ βυθισθῇς.
Οὔτε σὲ σφαῖρες ξένες,
ἔρημες, νεκρωμένες,
δὲν θενὰ πλανηθῇς.
Ψυχή μου, μὴ δειλιάζῃς.
Σύ, ποὺ σὲ μιὰ στιγμὴ
τὸ Σύμπαν ἀγκαλιάζεις
καὶ τολμηρὴ στὸ θεῖο
βαθύνεις μεγαλεῖο,
δὲν πλάσθηκες θνητή.

Ἄνοιξε τὸ φτερό σου
τ’ ἄϋλο κι’ ἀνυψώσου
ἐλεύθερη, γοργή,
φαιδρή, σὰν ἥλιου ἀχτίδα,
στὴν πρώτη σου πατρίδα,
στὴ θεία σου πηγή.
Ἐκεῖ τὰ ὀνείρατά σου,
ἐκεῖ τὰ ἰνδάλματά σου
θὰ σὲ προϋπαντήσουν.
Θ’ ἁπλώσουνε τὰ χέρια
κι’ ἀνάμεσ’ ἀπ’ τ’ ἀστέρια
θὰ σὲ καθοδηγήσουν.

Χαρούμενη ἀνυψώσου.
Ἐκεῖ θὰ λάμψη ἐμπρός σου
μ’ ἀφάνταστη μαγεία
ὅ,τι στὴ γῆ ποθοῦσες,
κ’ ἐμάντευες, ζητοῦσες
μέσ’ στὴ Δημιουργία.

[wikisource.org]

ΔΗΜΟΦΙΛΗ