Ο Κώδικας Βέζα (Λατ. Codex Bezae) ή Κώδικας του Βέζα είναι ένας μεσαιωνικός χειρόγραφος κώδικας που περιέχει τα τέσσερα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης.
Συμβολίζεται με το D ή το 05, ενώ φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ (Κέιμπριτζ, Ηνωμένο Βασίλειο), όπου καταγράφεται ως Nn. II 41. Το όνομά του προέρχεται από τον Θεόδωρο Βέζα, Γάλλο προτεστάντη θεολόγο του Μεσαίωνα, που έφερε το χειρόγραφο στη βιβλιοθήκη του Κέιμπριτζ.
Ο κώδικας είναι γραμμένος σε κεφαλαιογράμματη τετραγωνισμένη ελληνική γραφή και χρονολογείται στα μέσα του 5ου αιώνα. Η διάσταση της κάθε σελίδας είναι 26×21.5 εκατοστά. Το υλικό των φύλλων είναι εξαιρετικής ποιότητας περγαμηνή (vellum). Το κείμενο της Καινής Διαθήκης καλύπτει 415 φύλλα.