Αλίκη Βουγιουκλακη: Η εθνικη μας σταρ εφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 23 Ιουλίου 1996

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η Αλίκη-Σταματίνα Βουγιουκλάκη γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1934 στο Μαρούσι Αττικής από τον Ιωάννη Βουγιουκλάκη, δικηγόρο και πρώην Νομάρχη Αρκαδίας (8/1941-6/1943) και την Αιμιλία Κουμουνδούρου.Οι γονείς της παντρέυτηκαν στις 22 Οκτωβρίου 1933 και εννέα μήνες αργότερα γεννιέται η ίδια. Κατάγεται από το χωριό Λάγια της Μάνης. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής ο πατέρας της ήταν νομάρχης, διορισμένος από την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου και δολοφονήθηκε το 1943 από μέλη του ΕΛΑΣ.[1] Ο θάνατος του πατέρα της της στοίχισε πολύ, δεν είχε πλέον την πατρική στοργή [2][3] και η μητέρα της ανέλαβε μόνη της υπό αντίξοες συνθήκες να μεγαλώσει τα τρία παιδιά, την Αλίκη (1934-1996), τον Αντώνη (1936) και τον Τάκη.(1939-2021)[4]

Με πληροφορίες απο το el.wikipedia.org

Καριέρα

Το 1952 έδωσε κρυφά από την οικογένειά της εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια μετά με Λίαν Καλώς,[5] χάνοντας το Αριστείο λόγω της αυστηρής βαθμολόγησης του Δημήτρη Χορν. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της στο θέατρο. Στον πρώτο της θεατρικό ρόλο υποδύθηκε τη Λουιζόν στο έργο Ο κατά φαντασίαν ασθενής του Μολιέρου το 1953, ενώ η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση έγινε στην ταινία Το ποντικάκι το 1954.[6] Κατά τη διάρκεια της φοίτησής της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου συμμετείχε χωρίς επίσημη άδεια της Σχολής στην παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέτα, όπου κλήθηκε να αντικαταστήσει εκτάκτως την Άννα Συνοδινού, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. Ωστόσο, λόγω του ότι φοιτούσε ακόμη συζητήθηκε από τον σύλλογο των διδασκόντων της Σχολής η περίπτωση της αποπομπής της. Ο Καρθαίος είχε ισχυρισθεί πως δέχθηκε την επίσκεψη της θείας του Νίκου Χατζίσκου και του ζήτησε να επιτρέψει ως διευθυντής της Σχολής να παίξει η Βουγιουκλάκη στις παραστάσεις του Εθνικού Κήπου. Ο διευθυντής είπε πως ο κανονισμός της Σχολής δεν το επέτρεπε, κάτι που δεν διαβιβάστηκε σωστά στη Βουγιουκλάκη, η οποία παραπλανήθηκε και χωρίς να αντιμετωπίσει το ζήτημα υπεύθυνα, συμμετείχε στις παραστάσεις. Η Βουγιουκλάκη αιτήθηκε συγχώρεσης από το συμβούλιο των καθηγητών, επικαλούμενη πως και στο παρελθόν είχε αρνηθεί πρόταση συμμετοχής της σε παράσταση του θιάσου της Κοτοπούλη. Τελικά ο Καρθαίος πρότεινε την επιεική κρίση της, κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο Ροντήρης.[7] Σύντομα καθιερώθηκε στο χώρο και λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που απέκτησε στο ευρύ κοινό ονομάστηκε (αρχικά από τον Φιλοποίμενα Φίνο) «Εθνική Σταρ» της Ελλάδας.

Το 1960 κέρδισε το βραβείο ερμηνείας Α’ γυναικείου ρόλου στο 1ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου, ενώ η ίδια ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, όπου άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις. Στο ίδιο φεστιβάλ βραβεύτηκε στο αναδρομικό αφιέρωμα (ρετροσπεκτίβα) η ταινία του 1959 Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, όπου επίσης πρωταγωνιστούσε η Αλίκη.[4]

Το 1961 η Αλίκη Βουγιουκλάκη συγκρότησε τον δικό της θίασο, με τον οποίο ανέβασε εκείνο τον χειμώνα το έργο Ωραία μου κυρία, ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη.[8] Το 1962 ανέβασε το Καίσαρ και Κλεοπάτρα του Μπέρναρντ Σω με γνωστούς συμπρωταγωνιστές και μουσική επιμέλεια του Μάνου Χατζιδάκι, εντούτοις η παράσταση δεν πήγε καλά επηρεασμένη από δυσμενείς κριτικές στον τύπο και κατέβηκε πολύ σύντομα. Ακολούθησαν με μεγαλύτερη επιτυχία τα έργα Χτυποκάρδια στο θρανίο το 1962 (η πασίγνωστη κινηματογραφική μεταφορά έγινε το 1963), Περάστε την πρώτη του μηνός το 1963 κ.ά.

9179A206 2D81 4D93 8457 5FA7E7A73030

4A91B920 5FF6 47B9 A61B 7F4A39ACADFE

Το 1963 θέλοντας να δώσει διεθνή ώθηση στην καριέρα της πρωταγωνίστησε με Βρετανούς συμπρωταγωνιστές στην αγγλόφωνη ταινία Aliki my love (στην Ελλάδα προβλήθηκε το 1964 ως “Αλίκη”), η οποία όμως δεν είχε την προσδοκώμενη επιτυχία. Αργότερα γνωρίστηκε με τον Φιλοποίμενα Φίνο και άρχισε μια μόνιμη συνεργασία με την εταιρία του, τη Φίνος Φιλμ.[6] Μαζί έκαναν μερικές από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου, ανάμεσά τους τις ταινίες: Αστέρω, Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, Μανταλένα, Το κλωτσοσκούφι, Η Αλίκη στο ναυτικό, Η Λίζα και η άλλη, Η ψεύτρα, Το δόλωμα, Η αρχόντισσα κι ο αλήτης, Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά, Η νεράιδα και το παλικάρι, Υπολοχαγός Νατάσσα, Η κόρη του ήλιου, Η Μαρία της Σιωπής, Ένα αστείο κορίτσι, Σ΄αγαπώ κ.ά. Επιπλέον, πρωταγωνίστησε σε δημοφιλείς ταινίες άλλων εταιρειών όπως: Μοντέρνα Σταχτοπούτα, Η Σωφερίνα, Χτυποκάρδια στο θρανίο, Το πιο λαμπρό αστέρι, Η κόρη μου η σοσιαλίστρια, Αχ! Αυτή η γυναίκα μου, Διπλοπενιές κ.α. Οι κινηματογραφικοί της ρόλοι άλλοτε της χαριτωμένης σκανδαλιάρας μαθήτριας, άλλοτε του πλουσιοκόριτσου που επαναστατεί εναντίον του πλούσιου πατέρα της, άλλοτε της φτωχής και ασήμαντης κοπέλας που καταφέρνει να ανέβει κοινωνικά, να επιτύχει και να δοξαστεί, είχαν και συνεχίζουν να έχουν μεγάλη απήχηση στο κοινό, εξασφαλίζοντας στην ηθοποιό σπάνια δημοτικότητα ενώ η ταινία Υπολοχαγός Νατάσα ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου για τρεις δεκαετίες, με τις δύο επόμενες εισπρακτικές κινηματογραφικές επιτυχίες να ανήκουν επίσης στην Αλίκη Βουγιουκλάκη.[4]

4CF63B4D D87E 471C 9B94 01EEB4AD9420

Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε την Αλίκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο, ανεβάζοντας συνολικά πάνω από 53 θεατρικές παραστάσεις. Το 1975 άλλαξε τον μέχρι τότε τρόπο ανεβάσματος των μιούζικαλ, φέρνοντας στην Ελλάδα τα μιούζικαλ-υπερπαραγωγή, με το έργο του Νιλ Σάιμον Καμπίρια. Ανέβασε επίσης με τεράστια επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως τα Καμπαρέ, Ωραία μου κυρία, Εύθυμη Χήρα, Άννυ, Εβίτα, Βίκτωρ-Βικτώρια και τελευταίο το μιούζικαλ Η μελωδία της ευτυχίας.

8171CFC0 9606 4EB3 AF3F 7377D4E1195D

026E97C5 059C 4369 BD53 AC6AFB94B9FA

Προσωπική ζωή

Ο Αλέξης Σολωμός, δάσκαλος της στη Δραματική Σχολή, υπήρξε ο πρώτος της μεγάλος έρωτας. [9]

Γύρω στα 1960, έζησε ένα κρυφό ειδύλλιο με τον διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο.[10]

Στις 18 Ιανουαρίου 1965 παντρεύτηκε τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, συμφοιτητή της στην Δραματική Σχολή, ο οποίος -όπως η ίδια εξομολογήθηκε αργότερα- ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή της. Κουμπάροι ήταν ο Βίκτωρ Μιχαηλίδης, ο Θεοφάνης Δαμασκηνός και ο Δημήτρης Μακρίδης. Το γλέντι που ακολούθησε άφησε εποχή.[11] Οι δυο τους πρωταγωνίστησαν σε πολλά κινηματογραφικά και θεατρικά έργα, από τα πιο εμπορικά και πετυχημένα στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Στις 4 Ιουνίου 1969 γεννήθηκε ο γιος τους, Γιάννης. Στις 5 Ιουλίου 1975 οι δύο ηθοποιοί πήραν διαζύγιο λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων.[5]

Η Αλίκη έκανε έναν δεύτερο γάμο, παντρεύτηκε έπειτα από πέντε χρόνια σχέσης τον Κύπριο επιχειρηματία Γιώργο Ηλιάδη στις 25 Ιανουαρίου 1982, ωστόσο ο γάμος αυτός δεν κράτησε πολύ κι έμεινε μυστικός ακόμα και χρόνια μετά τη λήξη του. Ο γάμος τελέστηκε στο παρεκκλήσι του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών και το αποκάλυψε το 1993 η ίδια σε συνέντευξή της στον Νίκο Χατζηνικολάου στην τηλεοπτική εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω.[5] Στην παράσταση Εβίτα την περίοδο 1981-1982 γνώρισε τον Βλάσση Μπονάτσο, η σχέση με τον οποίο διήρκεσε από τον Απρίλιο του 1982 μέχρι το Δεκέμβριο του 1987, σύμφωνα με τα περιοδικά της εποχής. Τελευταίος σύντροφος της ζωής της για οκτώ χρόνια (1988-1996) ήταν ο ηθοποιός Κώστας Σπυρόπουλος.[5]

Θάνατος

Μετά από δύο μήνες νοσηλείας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη πέθανε στις 23 Ιουλίου 1996 σε ηλικία 62 ετών, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, από καρκίνο στο ήπαρ (επίσημη αιτία θανάτου ήταν το ηπατικό κώμα, στο οποίο είχε περιπέσει τις τελευταίες ώρες[12]). Ακολούθησε διήμερο λαϊκό προσκύνημα της σορού της στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 24 Ιουλίου 1996, εψάλη η νεκρώσιμη ακολουθία στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε την επομένη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της και πλήθους κόσμου, που έδωσε στην κηδεία τη μορφή λαϊκού προσκυνήματος.[13][5][14]

Κριτικές

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν εξαιρετικά δημοφιλής ηθοποιός, κυριολεκτώντας, η δημοφιλέστερη επί ελληνικού εδάφους. Οι ρόλοι της είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό, το οποίο την στήριζε συνεχώς. Η ταινία «Υπολοχαγός Νατάσα» θεωρείται η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στον ελληνικό κινηματογράφο, ενώ η Αλίκη Βουγιουκλάκη πρωταγωνιστούσε επίσης στη δεύτερη και στη τρίτη.[15] Σήμερα θεωρείται μια από τις πιο δημοφιλείς ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου με ταινίες οι οποίες αγαπήθηκαν από τέσσερις διαφορετικές γενιές και συνεχίζουν να αποκτούν νέο κοινό, ακόμα και μετά τον θάνατό της, συνιστώντας παγκόσμιο φαινόμενο. Με την πάροδο των χρόνων η Αλίκη Βουγιουκλάκη ξέφυγε από την σφαίρα του απλού ηθοποιού/καλλιτέχνη και έγινε το σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής. Το 1959 η δημοσιογράφος/χρονογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή» Ελένη Βλάχου της έδωσε το προσωνύμιο «Εθνική Σταρ» της Ελλάδας[16], το οποίο την ακολούθησε έκτοτε.

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έχει χαρακτηριστεί από πολλούς κριτικούς, δημοσιογράφους αλλά και από διεθνείς καταξιωμένους Έλληνες σκηνοθέτες όπως ο Κώστας Γαβράς [17][18] ως ένα πανευρωπαϊκό, αν όχι παγκόσμιο φαινόμενο, διότι καμία άλλη ηθοποιός δεν ήταν τόσο αγαπητή και δημοφιλής στο κοινό μιας χώρας, για τόσο μεγάλη χρονική περίοδο, όσο εκείνη.

Η επιλογή της Αλίκης να υπηρετήσει έως το τέλος της καριέρας της την εικόνα που την καθιέρωσε στο μεγάλο κοινό και να μην δοκιμαστεί έντονα σε ρόλους του “μεγάλου”, κλασικού ρεπερτορίου, ήταν ο κύριος λόγος που αμφισβητήθηκε από το πιο επιλεκτικό και απαιτητικό κοινό, με ακραίες ενίοτε αντιδράσεις, όπως την ισοπεδωτική κριτική για το ανέβασμα της Αντιγόνης στην Επίδαυρο.[19] Διάφοροι κριτικοί είχαν επιφυλάξεις, κυρίως λόγω της ταύτισής της με τους στερεότυπους ρόλους που εισήγαγε και όχι με το ταλέντο ή τον επαγγελματισμό της τα οποία παραδέχονταν.[20]

Στην εκπομπή/ντοκιμαντέρ του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ, «Μεγάλοι Έλληνες» (που βασίστηκε στην αντίστοιχη παραγωγή του αγγλικού τηλεοπτικού σταθμού BBC) και που προβλήθηκε το 2009, η Αλίκη Βουγιουκλάκη συμπεριλήφθηκε στη λίστα των “Μεγάλων Ελλήνων” μετά από ψηφοφορία, καταλαμβάνοντας την 88η θέση.[21]

Τραγούδια

Σημαντικό κεφάλαιο της καριέρας της Αλίκης Βουγιουκλάκη αποτέλεσαν τα τραγούδια που ερμήνευσε ως ηθοποιός, τόσο στις κινηματογραφικές της ταινίες όσο και στις θεατρικές της παραστάσεις. Σημαντικότατοι Έλληνες συνθέτες και στιχουργοί όπως οι Σταύρος Ξαρχάκος, Μίμης Πλέσσας, Μάνος Λοΐζος, Γιάννης Μαρκόπουλος, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Νίκος Γκάτσος, Θάνος Μικρούτσικος, Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Νίκος Μαμαγκάκης, Σταμάτης Κραουνάκης, Λίνα Νικολακοπούλου, Γιώργος Χατζηνάσιος, Γιώργος Κατσαρός, Γιάννης Ξανθούλης κ.ά. με κορωνίδα τον Μάνο Χατζιδάκι, έντυσαν μουσικά/στιχουργικά τα κινηματογραφικά και θεατρικά της έργα.

Ο πρώτος χρυσός δίσκος που δόθηκε στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας ήταν αυτός με τα τραγούδια από την ταινία «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και ερμηνεύτρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Οι 75.000 δίσκοι που πουλήθηκαν αποτέλεσαν ρεκόρ. Στα τραγούδια της εν λόγω ταινίας ανήκουν τα πολύ γνωστά Το γκρίζο γατί (Νιάου, νιάου βρε γατούλα) και Έχω ένα μυστικό» (Μ. Χατζιδάκι – Αλ. Σακελλάριου).
Ο Χατζιδάκις και η Βουγιουκλάκη συνεργάστηκαν και στις ταινίες Το κλωτσοσκούφι (1960), Μανταλένα (1960), Η Αλίκη στο ναυτικό (1961), Η Λίζα και η άλλη (1961), Αλίκη (1963) και Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963). Το τραγούδι Μια περιπέτεια στη Νότιο Καρολίνα (1959) είναι το μοναδικό σόλο τραγούδι της Βουγιουκλάκη, σε μουσική και στίχους του Χατζιδάκι, που δεν έχει κινηματογραφικές ή θεατρικές καταβολές. Με τον Μάνο Χατζιδάκι συνεργάστηκαν δισκογραφικά και το 1970, στο άλμπουμ του συνθέτη Επιστροφή, σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, όπου η Αλίκη πραγματοποιεί έκτακτη συμμετοχή, αφού τα τραγούδια του δίσκου ερμηνεύουν κυρίως ο Γ. Μπιθικώτσης και η Δ. Γαλάνη. Το τραγούδι στο οποίο συμμετέχει η Βουγιουκλάκη φέρει τον τίτλο Το Δεσποινάκι και το ερμηνεύει μαζί με τον Μπιθικώτση. Η τελευταία φορά που συνεργάστηκαν καλλιτεχνικά ήταν στο ανέβασμα της «Λυσιστράτης» το καλοκαίρι του 1986 στην Επίδαυρο.

Αξιοσημείωτα είναι τα τραγούδια Θάλασσα πλατιά (στίχοι Γ. Ρούσου), Μέσα σ’ αυτή τη βάρκα (στίχοι Μάνου Χατζιδάκι), Τράβα μπρος (στίχοι Αλ. Σακελλάριου), Ξημερώνει (στίχοι Βαγγέλη Γκούφα), Θαλασσοπούλια μου (στίχοι Ν. Γκάτσου), Κλωτσοσκούφι (στίχοι Χρ. Γιαννακόπουλος / Αλ. Σακελλάριος) μαζί με τον Μπιθικώτση, Σ’ αγαπώ (στίχοι Αλέκου Σακελλάριου) και Ο αμαξάς (στίχοι Αλ. Σακελλάριου).
Η Βουγιουκλάκη ερμήνευσε τα τραγούδια από τα «Χτυποκάρδια στα θρανία» και στην τουρκική γλώσσα, για την τουρκική εκδοχή της ταινίας.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ερμήνευσε κι ένα πλήθος ακόμα διαχρονικών τραγουδιών όπως: Φως της αυγής (στίχοι Βαγγέλη Γκούφα), Η νύχτα (στίχοι Ν. Γκάτσου), Ο Λευτέρης (Ν. Γκάτσος), Κατερίνα, Ξανθομαλλού, Ήλιος πάνω, ήλιος κάτω (Γ. Μαρκόπουλος – Λ. Παπαδόπουλος), Στον ήλιο του μεσημεριού, Αλητάκι μπατιράκι και Η αγάπη θέλει δύο μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ, Άναψε μέσα μου φωτιά (Ν. Μαμαγκάκη – Ντ. Δημόπουλου), Μου αρέσουνε τ’ αγόρια και Άστο το χεράκι σου (Κώστας Καπνίσης-Α. Σακελλάριος), Νανούρισμα (Μ. Λοΐζος – Λ. Παπαδόπουλος), Χάλι γκάλι, Το φεγγαράκι, Το τιμόνι (Γ. Λαβράνος – Α. Σακελλάριος),Σήκω χόρεψε συρτάκι, Η Κυριακή, Δημήτρη μου, Είναι το στρώμα μου μονό (Γ. Ζαμπέτας), Γείρε στην πέτρα (Γιώργος Κατσαρός – Πυθαγόρας) μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ, Γεννήθηκα στον Πειραιά (Γ. Κατσαρός – Πυθαγόρας), Ποιος, ποιος, ποιος (Γ. Κατσαρός – Πυθαγόρας), Αλίμονο στα νιάτα μου (Ν. Καλλίτσης – Κ. Λιακάκος) μαζί με τον Δ. Παπαμιχαήλ, Όσα δώσεις στην αγάπη (Ν. Καλλίτσης – Κ. Λιακάκος) κ.ά.

Την περίοδο 1974-75 η Αλίκη Βουγιουκλάκη ανέβασε την παράσταση Μαντώ Μαυρογένους του Γ. Ρούσσου, τη μουσική της οποίας υπέγραφε ο Μίκης Θεοδωράκης, όπως και τη μουσική για την παράσταση της “Αντιγόνης” το 1990.
Το 1983-84 η Αλίκη ανέβασε το μιούζικαλ «Βίκτωρ – Βικτώρια» του Σίντσελ. Τη μουσική για την παράσταση έγραψε ο Θάνος Μικρούτσικος.
Το 1989 ανέβασε την παράσταση «Σίρλεϋ Βάλενταϊν», ερμηνεύοντας δύο τραγούδια των Κραουνάκη – Νικολακοπούλου, τα Δεσποινίς Βάλενταϊν και Το σπίτι αυτό. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στο δίσκο Δεν έχω ιδέα των ίδιων δημιουργών, που περιελάμβανε Το τραγούδι της Αλίκης, το οποίο γράφτηκε για εκείνη.

Καλλιτεχνική παρουσία

Κινηματογράφος

ΈτοςΤίτλοςΡόλος
1954Το ποντικάκι (Το κορίτσι με τα λουλούδια)Κρινούλα ή “Ποντικάκι”
1955Ο αγαπητικός της βοσκοπούλαςΚρυστάλλω
1957Το κορίτσι με τα παραμύθια (Το φτωχοκόριτσο)Αγνή
Η Μαρία η ΠενταγιώτισσαΜαρία
1958Χαρούμενοι αλήτεςΑννούλα
Ο Μιμίκος και η ΜαίρηΜαίρη Βέμπερ
Έρωτας στους αμμόλοφους (Το σκιάχτρο)Άννα
Διακοπές στην ΑίγιναΑλίκη
1959Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισοΛίζα Παπασταύρου
Η μουσίτσαΑλίκη Πετροπούλου
Η ζαβολιάρα (Θολά νερά)Λενιώ
Ερωτικές ιστορίες (Το ραντεβού της Κυριακής)Μαρίτσα
ΑστέρωΑστέρω
1960Το κλωτσοσκούφιΜαίρη Γεωργαντά
ΜανταλέναΜανταλένα Χαρίδημου
1961Η Λίζα και η άλληΛίζα Φραγκούδη / Μήτση Γαβριήλογλου
Η Αλίκη στο ναυτικόΑλίκη
1962Το ΤαξίδιΜαρίνα Δανιηλίδου
1963Χτυποκάρδια στο θρανίοΛίζα Πετροβασίλη
Η ψεύτραΜαίρη Δεληπέτρου / Άννα
Αλίκη (Aliki my love)Αλίκη
1964Το δόλωμαΚαίτη
Ο Παράς κι ο φουκαράςΚαμέο – Ο εαυτός της
Η σωφερίναΜαίρη Διαμαντίδου
1965Μοντέρνα σταχτοπούταΚατερίνα Πιερή
1966Η κόρη μου η σοσιαλίστριαΛίζα Δέλβη (Σωτήρης)
ΔιπλοπενιέςΜαρίνα
1967Το πιο λαμπρό αστέριΚατερίνα
Αχ αυτή η γυναίκα μουΝίνα
1968Το κορίτσι του λούνα παρκΜαργαρίτα
Η αρχόντισσα κι ο αλήτηςΡένα Κατσαρού / Πίπης
Η αγάπη μαςΜαρίνα Ραζέλου
1969Η νεράιδα και το παλικάριΚατερινιώ Φουρτουνάκη
Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιάΜυρτώ Θεοδώρου Καρατάσου
1970Υπολοχαγός ΝατάσσαΝατάσσα Αρσένη
Ένα αστείο κορίτσιΧριστίνα
1971Σ’ αγαπώΑγγέλα
Η κόρη του ήλιουΜάγια Βαλή
1972Η Αλίκη δικτάτωρΑλίκη Μπαρούζου
1973Η Μαρία της ΣιωπήςΜαρία Γεραλή
1980Πονηρό θηλυκό… Κατεργάρα γυναίκα!Έλενα Ντάβαρη
1981Κατάσκοπος ΝέλληΝέλλη Βαϊλάνου

Θέατρο

ΈτοςΤίτλοςΣυγγραφέας
1953-54Φουσκοθαλασσιές

Ρωμαίος και Ιουλιέτα

Ο κατά φαντασίαν ασθενής

Δ. Μπόγρη[22]

Σαίξπηρ

Μολιέρου

1955-56Σιμούν

Ηθοποιός Κην

Η πινακοθήκη των ηλιθίων

Αν. Ρ. Λένορμαν

Αλ. Δουμά (πατέρα)

Ν. Τσιφόρου

1956-57Το κοντσέρτο

Η θεατρίνα

Ντούο Σεμπαστιάν

Χ. Μπαρ

Σ. Μομ και Γκ. Μπόλτον

Χ. Λιντσάιο και Ρ. Κρόουζ

1957-58Ο άγονος κήπος

Το δίχτυ της αράχνης

Ε. Μπάνιολντ

Άγκ.Κρίστι

1958-59Ωραία μου κυρίαΤζωρτζ Μπέρναρντ Σω
1959-60Τόπο στα νιάταΛ. Φοντόρ
1960-61Ο πρίγκιψ και η χορεύτρια

Φτωχό σαν σπουργιτάκι

Τ. Ρόμαν

Λ. Φοντόρ

1962-63Οδός ονείρων

Καίσαρ και Κλεοπάτρα

Χτυποκάρδια στο θρανίο

Μάνου Χατζιδάκι

Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω

Αλ.Σακελλάριου

1963-64Μια Κυριακή στη Νέα Υόρκη

Περάστε την πρώτη του μηνός

Ν. Κράσνα

Ισ. Μπέκερτ και Στ. Αντοργιάν

1964-65Κολόμπ

Πειρασμός

Ζαν Ανούιγ

Γρ. Ξενόπουλου

1965-66Ο κόσμος της Σούζι Βογκ

Η κόρη μου η σοσιαλίστρια

Π. Όσμπορν

Αλ. Σακελλάριου

1966-67Του φτωχού τ’αρνί

Ζητείται νέα με προίκα

Αχ, αυτή η γυναίκα μου

Στέφαν Τσβάιχ

Ν. Τσιφόρου

Ν. Τσιφόρου

1967-68Τόπο στα νιάτα

Γλυκιά μου Μπριζίτ

Λ. Φοντόρ

Π. Γκαβό και Ρ. Σαρβέι

1969-70Ναταλί

Αυτό που ξέρει κάθε γυναίκα

Ρ. Βενσύ και Ζ. Βαλμύ

Τζ. Μπάρι

1970-71Επτά χρόνια γάμουΠ. Βασιλειάδη
1971-72Βασίλισσα ΑμαλίαΓ. Ρούσσου
1972-73Η θεατρίνα

Οι φυλακισμένοι της 2ας λεωφόρου

Σ. Μομ και Γκ. Μπόλτον

Ν. Σάιμον

1973-74Ωραία μου κυρίαΤζωρτζ Μπέρναρντ Σω
1974-75Μαντώ ΜαυρογένουςΓ. Ρούσσου
1975-76ΚαμπίριαΝ. Σάιμον
1976-77Πειρασμός

Το νυφικό κρεβάτι

Ωραία μου κυρία

Γρ. Ξενόπουλου

Γ. Ντε Χάρτογκ

Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω

1978-79Καμπαρέ

Καμπίρια

Τζ. Μάστεροφ

Ν. Σάιμον

1980-81Τζούλια

Εύθυμη χήρα

Μπ. Σλέιντ

Φραντς Λέχαρ, Β. Λεόν και Λ. Στάιν

1981-82ΕβίταΤ. Ράις και Άν. Λ. Γουέμπερ
1982-83Η εύθυμη χήρα

Η κυρία με τις καμέλιες

Φραντς Λέχαρ, Β. Λεόν και Λ. Στάιν

Αλ. Δουμά

1983-84Βίκτωρ-ΒικτώριαΡ. Σίντσελ
1984-85Εκπαιδεύοντας τη ΡίταΓ. Ράσελ
1985-86Λυσιστράτη

Φιλουμένα Μαρτουράνο

Αριστοφάνη

Εντουάρντο Ντε Φιλίππο

1987-89Λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργάΠ. Μπεριγιέ και Ζ. Π. Γκρεντί
1989-90Σίρλεϊ Βάλενταϊν

Αντιγόνη

Γ. Ράσελ

Σοφοκλή

1990-91Γλυκό πουλί της νιότηςΤένεσι Ουίλιαμς
1991-92Μις Πέπσι

Η κυρία δε με μέλλει

Π. Μπρινό

Β. Β. Σαρντού

1993-94Ωραία μου κυρίαΤζωρτζ Μπέρναρντ Σω
1994-96Η μελωδία της ευτυχίαςΡ. Ρότζερ και Όσ. Χάμερσταϊν

Τηλεόραση

ΈτοςΤίτλοςΡόλοςΚανάλιΣημειώσεις
1975Βασίλισσα ΑμαλίαΒασίλισσα ΑμαλίαΕΙΡΤ68 επεισόδια
1977Η ΘεατρίναΤζούλιαΕΙΡΤ33 επεισόδια
1991Και εύθυμη και χήρα (Η εύθυμη χήρα)ΆνναΑΝΤ1Πρωταγωνιστικός ρόλος
1993Ο χήρος, η χήρα και τα χειρότεραΈλενα ΧαλκούΑΝΤ1Συμμετοχή στο 22ο επεισόδιο
1993Δέκα Μικροί ΜήτσοιΣυλληφθείσαMEGAΣυμμετοχή στο 20ο επεισόδιο
1995Έναν ελληνικόΟ εαυτός τηςΑΝΤ1Συμμετοχή στο 1ο επεισόδιο

Τηλεταινίες

ΈτοςΤίτλοςΚανάλι
1978CabaretΕΡΤ

Ντοκιμαντέρ

ΈτοςΤίτλοςΚανάλιΣημειώσεις
1997Το άρωμα του χρόνουΕΡΤαποσπάσματα από συνεντεύξεις της

Βιντεοταινίες

ΈτοςΤίτλοςΣημειώσεις
1987Ο ένας για τον άλλογυρίστηκε αλλά δεν διανεμήθηκε

Έχω ένα μυστικό

Το 2008, ο γιος της δημοσίευσε μια βιογραφία της μητέρας του με τον τίτλο «Έχω Ένα Μυστικό»[23] και την ίδια χρονιά προβλήθηκε η ομότιτλη τηλεοπτική σειρά, βασισμένη στο βιβλίο. Η σειρά προβλήθηκε από το κανάλι Alpha και την Βουγιουκλάκη υποδύθηκε η Κατερίνα Παπουτσάκη[24], ενώ τον σύζυγό της, Δ. Παπαμιχαήλ, υποδύθηκε ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης.

Βιογραφίες της 

ΈτοςΤίτλοςΣυγγραφέαςΕκδόσεις
1961Εδώ ΑλίκηαυτοβιογραφίαΊκαρος
1979Αλίκη – φωτοβιογραφίαΜαρίνος ΚουσουμίδηςΚάκτος
1996Αλίκη

Αλίκη Βουγιουκλάκη: Το πιο λαμπρό αστέρι

Παναγιώτης Φύτρας

Πανίκος Χρίστου-Νεοφύτου

Λιβάνη

Κύπρος

1997Γλυκό Κορίτσι

Μια ζωή Αλίκη

Μαλβίνας Κάραλη

Χαράλαμπος Λαμπριανός

Αστάρτη

Κύπρος

1998Αλίκη ΒουγιουκλάκηΜάκης ΔελαπόρταςΠεριοδικός Τύπος Α.Ε.
2006Το άγγιγμα της ΑλίκηςΆγης ΠάικοςΑιγαίον
2008Έχω ένα μυστικόΓιάννης ΠαπαμιχαήλΑ. Α. Λιβάνη
2009Μια ζωή σε φωτογραφίεςΓιάννης Παπαμιχαήλ &

Παναγιώτης Φύτρας

Ψυχογυός

Αναγνώριση

Σήμερα, το όνομά της φέρουν δρόμοι στην Λάρισα, το Ηράκλειο Κρήτης και στην Κύπρο.

Παραπομπές[25]

  1. ««Η νεκροβάπτιση» της Αλίκης Βουγιουκλάκη και το όνομα που πήρε την τελευταία στιγμή. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και η εκτέλεση του πατέρα της από αντάρτες», άρθρο στη «Μηχανή του Χρόνου»
  2. Το χρονικό της Σκλαβιάς, Χρήστος Ζαλοκώστας
  3. Ήρωες και Προδότες στην Κατοχική Ελλάδα, Τάσου Κοντογιαννίδη, εκδόσεις Πελασγός, 2000
  4. 4,0 4,1 4,2 «Αλίκη Βουγιουκλάκη 1934 – 1996». sansimera.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2011.none
  5. Άλμα πάνω, στο: 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Αλίκη Βουγιουκλάκη». cinemainfo.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2011.
  6. Άλμα πάνω, στο: 6,0 6,1 «Αλίκη Βουγιουκλάκη». matia.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2011.
  7. Λύδια Σαπουνάκη-Δρακάκη, Μαρία Λουίζα Τζόγια Μοάτσου, Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2011, σελ. 255, υπόσ. 84
  8. «Αφιέρωμα Στην Ζωή Και Την Καριέρα Της Αλίκης Βουγιουκλάκη»Αρχειοθετήθηκε 2020-08-07 στο Wayback Machine., στον ιστότοπο ellinikoskinimatografos.gr/
  9. Πολιτη, Τινας (24 Νοεμβρίου 2008). «Η Βουγιουκλάκη έτσι όπως ήταν…». Ειδήσεις – νέα – Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2022.
  10. «Το κρυφό ειδύλλιο της Αλίκης Βουγιουκλάκη με τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο». Newsbeast. 2 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2022.
  11. Ο γάμος του Δημήτρη Παπαμιχαήλ με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ιστορικό Λεύκωμα 1965, σελ. 153, Καθημερινή (1997)
  12. «13 χρόνια χωρίς την Αλίκη», άρθρο στο www.zougla.gr
  13. «Επτά κηδείες που μετατράπηκαν σε λαϊκό προσκύνημα τα τελευταία τριάντα χρόνια», άρθρο στον ιστότοπο www.lifo.gr]
  14. Nuvola apps kaboodle.pngΚηδεία της Αλίκης Βουγιουκλάκη (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο) (αμοντάριστα επίκαιρα)
  15. Αλίκη Βουγιουκλάκη sansimera.gr
  16. Η Ελένη Βλάχου σημείωνε: «…η εθνική μας Αλίκη Βουγιουκλάκη, όπως οι Γάλλοι καθιέρωσαν τη Μπριζίτ Μπαρντό και οι Αμερικάνοι την εθνική τους Μαίρυλιν Μονρόε…»
  17. «Αλίκη Βουγιουκλάκη: η Εθνική μας Σταρ». http://www.protothema.gr/culture/article/396594/san-simera-gennithike-i-aliki-vougiouklaki/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-01.
  18. «Αφιέρωμα ΑΝΤ1 LIFE: Σαν σήμερα γεννήθηκε η Αλίκη Βουγιουκλάκη». www.ant1iwo.com. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2017.
  19. Απόκομμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία της 9ης Ιουλίου 1990 με την κριτική του Θόδωρου Κρητικού για την παράσταση της Αντιγόνης και τίτλο «Νιάου, νιάου η Αντιγονούλα…»[νεκρός σύνδεσμος], στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του ΑΠΘ.
  20. «Αλίκη Βουγιουκλάκη». www.cinemainfo.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2016.
  21. βλ. 0:23:04 http://www.youtube.com/watch?v=Ovo9OzxK1r4
  22. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2016.
  23. «Ο Γιάννης Παπαμιχαήλ παρουσιάζει το “μυστικό” της Αλίκης Βουγιουκλάκη». madata.gr. 10 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2011.
  24. Αφροδίτη Γραμμέλη (25 Νοεμβρίου 2008). «Κατερίνα Παπουτσάκη: «Είμαι προετοιμασμένη και για αρνητικά σχόλια»». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2011.
  25. «Αλίκη Βουγιουκλάκη: Αυτή είναι η σωσίας της που την ντούμπλαρε στις ταινίες της». LIFEBUZZ.gr. 16 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ