Το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε τον λυκίσκο, είναι η μπύρα μιας και συνιστά ένα από τα βασικά συστατικά του δροσιστικού αυτού ποτού, προσδίδοντας το χαρακτηριστικό άρωμα και την ιδιαίτερη γεύση της.
Γνωστός με την επιστημονική ονομασία Humulus Lupulus, ο λυκίσκος είναι ένα πολυετές αναρριχητικό φυτό. Ευδοκίμησε για πρώτη φορά στην Ευρώπη, ενώ στις μέρες μας καλλιεργείται συστηματικά σχεδόν, σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η φήμη του διαδόθηκε σε κάθε γωνιά της γης, όχι επειδή αποτελεί κύριο συστατικό της μπύρας, άλλωστε τα πρώτα χρόνια η μπύρα παρασκευαζόταν χωρίς την προσθήκη λυκίσκου, αλλά εξαιτίας των ισχυρών φαρμακευτικών ιδιοτήτων του.
Την εποχή που οι φαρμακοβιομηχανίες και τα παράγωγα τους απουσίαζαν από την ζωή του ανθρώπου, η μόνη λύση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας, ήταν η φύση. Κάπου εκεί, ανάμεσα στην πληθώρα θεραπευτικών βοτάνων, βρισκόταν και ο λυκίσκος. Ένα φυτό με ισχυρές ευεργετικές δράσεις που βοηθούσε στην πρόληψη και τη θεραπεία ασθενειών.
Ιδιότητες που αξιοποιήθηκαν πρώτα από την παραδοσιακή ιατρική, έπειτα από την βιομηχανία της ζυθοποιίας, αφού όπως διαπιστώθηκε ο λυκίσκος ήταν το μόνο συστατικό που παρέτεινε τη διάρκεια ζωής της, αποτρέποντας τη δημιουργία βακτηρίων και σήμερα από την σύγχρονη ιατρική, καθώς διατίθεται σε όλα τα φαρμακεία της χώρας μας σε διάφορες μορφές αλλά και ως πρόσθετο σε διάφορα προϊόντα υγείας και περιποίησης των μαλλιών και της επιδερμίδας.
Δραστικά συστατικά
Ο λυκίσκος περιέχει μια ποικιλία φυτοθρεπτικών συστατικών όπως αιθέρια έλαια, μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες, Χημικές ενώσεις από τις οποίες αντλούνται όλα τα πολύτιμα οφέλη του φυτού.
Αναλυτικότερα, τα αιθέρια έλαια που απαντώνται στο λυκίσκο και διακρίνονται από ισχυρές αντιφλεγμονώδεις και αντισηπτικές ιδιότητες είναι β-καρυοφυλλένιο, φαρνεσένιο και βουτυλένιο.
Οι βιταμίνες που υπάρχουν στο λυκίσκο και διαθέτουν ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες που μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία του σώματος από ασθένειες. Να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και να επιβραδύνουν τη διαδικασία γήρανσης του σώματος.περιλαμβάνουν τις βιταμίνες C, E και B6.
Επίσης, το φυτό περιέχει έναν τύπο φλαβονοειδούς που ονομάζεται ξανθοχουμόλη. Πρόκειται για μια ένωση με αντιφλεγμονώδεις, αντιβακτηριακές, αντι-ιικές, αντικαρκινικές και αντι-θρομβωτικές ιδιότητες.
Οφέλη
Πολλαπλές μελέτες αποδεικνύουν πως ο λυκίσκος συνιστά έναν ισχυρό σύμμαχο της υγείας μας. Η μεγάλη ποικιλία χημικών ενώσεων που υπάρχει στη σύνθεση του, βοηθά τόσο στην πρόληψη, όσο και στην αντιμετώπιση πολλών προβλημάτων.
Πιο συγκεκριμένα, το εκχύλισμα λυκίσκου μπορεί να ανακουφίσει άμεσα τα δυσάρεστα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης συμπεριλαμβανομένης της νυχτερινής εφίδρωσης, τις γρήγορες εναλλαγές διάθεσης, την απώλεια οστικής μάζας κ.α. Επίσης, το φυτό φαίνεται πως επιδρά ευεργετικά και στην διαχείριση του έντονου στρες και των υψηλών επιπέδων άγχους. Ενώ, ο συνδυασμός του με βαλεριάνα μπορεί να καταπολεμήσει τις διαταραχές του ύπνου συμπεριλαμβανομένης της αϋπνίας.
Επιπροσθέτως, ο λυκίσκος διαθέτει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές, αντιβακτηριακές και αντιικές ιδιότητες. Δράσεις, οι οποίες βοηθούν στην πρόληψη αλλά και τη θεραπεία διάφορων καταστάσεων όπως το κοινό κρυολόγημα, η δημιουργία φλεγμονής, τις λοιμώξεις ή ακόμη και τον καρκίνο.
Άλλα πολύτιμα οφέλη που προσφέρει η χρήση και η κατανάλωση λυκίσκου περιλαμβάνουν την εξισορρόπηση των επιπέδων χοληστερόλης, τη διατήρηση της στοματικής υγείας, την αποτελεσματική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων αλλεργίας όπως το φτέρνισμα και η φαγούρα, την ενίσχυση της καρδιάς, τη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και την βελτίωση της υγείας των μαλλιών και του δέρματος.
Δεδομένων λοιπόν, των πολλαπλών οφελών, η προσθήκη λυκίσκου στη διατροφή μας ή στην καθημερινότητα μας μπορεί να μας βοηθήσει να διατηρήσουμε την υγεία και την ευεξία μας στα βέλτιστα επίπεδα, μειώνοντας παράλληλα, τον κίνδυνο εμφάνισης σοβαρών και χρόνιων παθήσεων.
Τρόποι να χρησιμοποιήσουμε το λυκίσκο
Οι τρόποι να χρησιμοποιήσουμε το λυκίσκο είναι πολλοί αφού οι μορφές στις οποίες διατίθεται στα φαρμακεία σε ολόκληρης της χώρας είναι πολλές. Αυτές περιλαμβάνουν υγρό εκχύλισμα, βάμμα, δισκία και κάψουλες.
Μπορούμε επίσης να επωφεληθούμε από τα πολύτιμα οφέλη του φυτού καταναλώνοντας ένα φλιτζάνι τσάι στο οποίο έχουμε προσθέσει δύο (2) κουταλάκια του γλυκού λυκίσκο.
Προσθέτουμε τον λυκίσκο στο τσάι μας, το αφήνουμε δέκα (10) λεπτά και έπειτα το πίνουμε.
Για τη δυσπεψία.
Φτιάχνουμε τσάι από λυκίσκο, προσθέτουμε μέλι και πίνουμε τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα.
Πιτυρίδα.
Βράζουμε μία χούφτα χονδροειδείς ρίζες λυκίσκου σε ένα λίτρο νερού. Αφήνουμε να κρυώσει και το στραγγίζουμε. Έπειτα, εφαρμόζουμε στα μαλλιά μας, μετά το σαμπουάν, τα τυλίγουμε σε μία πετσέτα για περίπου μισή ώρα. Τέλος, λούζουμε τα μαλλιά μας κανονικά.
Βαριά εμμηνόρροια / αιμορραγία.
Πίνουμε τσάι λυκίσκου μία φορά την ημέρα.
Άγχος.
Πίνουμε ένα φλιτζάνι τσάι από λυκίσκο μία φορά την ημέρα.
Αϋπνία.
Παρασκευάζουμε αφέψημα που περιέχει μια μικρή ποσότητα αποξηραμένου λυκίσκου και βαλεριάνας και πίνουμε πριν κοιμηθούμε.
Ο λυκίσκος στην εναλλακτική ιατρική
Εδώ και πολλά χρόνια ο λυκίσκος αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά φαρμακευτικά βότανα,. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα φυτό που διακρίνεται για τις καταπραϋντικές, ηρεμιστικές και τονωτικές δράσεις τόσο στο σώμα, όσο και στο μυαλό.
Αναλυτικότερα, η πικρή γεύση του έχει την ικανότητα να ενισχύει και να διεγείρει τη διαδικασία της πέψης. Επίσης, η κατανάλωση του, από θηλάζουσες μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της ροής του γάλακτος. Ενώ, το αφέψημα του φυτού μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του οιδήματος, του πονόδοντου και του πόνου στο αυτί.
Το έγχυμα από λυκίσκο χρησιμοποιείται για την μείωση της φλεγμονής, την καταπολέμηση της νευραλγίας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Παρενέργειες
Ο λυκίσκος θεωρείται γενικά ασφαλής. Ωστόσο, η χρήση του από παιδιά, εγκύους και θηλάζουσες απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού. Αυτό, διότι υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης σοβαρών παρενεργειών όπως ναυτία, διάρροια, εμετό κ.α.
Επίσης, μελέτες έχουν αποδείξει πως η υπερβολική χρήση λυκίσκου μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
Για τους παραπάνω λόγους, θα πρέπει να αποφεύγεται η υπέρμετρη κατανάλωση του και να συμβουλευόμαστε πάντοτε τον γιατρό μας.