Την Κυριακή, είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία για την αξιωματική αντιπολίτευση να επιβιώσει, ίσως και να επανακάμψει. Αρκεί να διδαχτεί από κάποια εγκληματικά λάθη που έκανε τόσο κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης, όσο φυσικά και ως αντιπολίτευση.
Πέραν της συμφωνίας των Πρεσπών που δυστυχώς ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε αμετανόητος, παρότι ήταν ακριβώς αυτή η μεθόδευση με τον τρόπο που έγινε, η οποία έβγαλε για πρώτη φορά στον δρόμο τους πολίτες απέναντι στον Αλέξη, την ώρα μάλιστα που η τότε κυβέρνηση έδινε την ιστορικότερή μάχη κατά της διαπλοκής που έχει δοθεί ποτέ. Έχοντας απέναντί της δύο τεράστιες εγκληματικές οργανώσεις, με τις οποίες όμως φαίνεται ότι κάποιοι είχαν υπόγειες συνεννόησης, την ώρα που κάποιοι άλλοι, όπως ο Πάνος Καμμένος και ο Παύλος Πολάκης, έδιναν την μάχη για να υπερασπίσουν το Δημόσιο και το εθνικό συμφέρον.
Ο Μητσοτάκης λοιπόν, και το σύστημα που τον υπηρετούσε, έριξε τον Αλέξη στην παγίδα, ενώ ο ίδιος είχε διαβεβαιώσει τον Ζάεφ ότι θα σεβαστεί πλήρως την συμφωνία, την ώρα που παρίστανε τον Μακεδονομάχο απέναντι στον ελληνικό λαό.
Το άλλο τεράστιο λάθος, ήταν ο χορός με εγκληματίες ολιγάρχες, κατά την διάρκεια της προηγούμενης κυβέρνησης. Ήταν ακριβώς αυτοί που ζήτησαν το κεφάλι του Παύλου Πολάκη, προκειμένου να παρέχουν στήριξη, μιντιακή και άλλη, στον ΣυΡιζΑ.
Η αποπομπή λοιπόν του πρώην αναπληρωτή υπουργού υγείας από τον τομέα διαφάνειας του ΣυΡιζΑ, ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή, η οποία απεικονίστηκε τις εκλογές. Εάν είναι δυνατόν, ένας από τους κορυφαίους επικεφαλής τομέα διαφάνειας στην μεταπολίτευση, με πολλαπλές επιτυχίες, αποκάλυψης και τεκμηριώσεις σε μικρό χρονικό διάστημα, να αποπέμπεται, επειδή δεν τον γουστάρει κάποιος εγκληματίας νταβατζής.
Το πάθημα όμως δεν έγινε μάθημα. Έτσι, βλέπουμε με αποτροπιασμό, κάποιους υποψήφιους για την προεδρία του ΣυΡιζΑ, να δεσμεύονται για την αποπομπή του Παύλου Πολάκη, κατά την επίσκεψή τους σε γραφεία ολιγάρχη, όπου έσπευσαν για να δηλώσουν υποταγή. Για να δώσουν μάλιστα και εγγύηση για την υποτακτικότητα τους, άφησαν και δημόσια αιχμές για τον Παύλο Πολάκη.
Δεν υπάρχουν «βοσκοί ψηφοφόρων». Αυτό είναι βασική αρχή του Ολυμπία.
Εάν όμως μπορούμε να συνεισφέρουμε στην εκλογική διαδικασία του ΣυΡιζΑ, με απόλυτη ειλικρίνεια και βάσει της εμπειρίας μας μετά από 15 χρόνια πόλεμο κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής, θα συστήναμε στους ψηφοφόρους που θα προσέλθουν στις κάλπες, να μην δώσουν την ψήφο τους, την εμπιστοσύνη τους και την άδεια τους, σε κάποιον που υποστηρίζει ότι άνθρωποι όπως ο Παύλος Πολάκης είναι «βαρίδια».
Εάν πραγματικά το πιστεύουν, η πιο ειλικρινής πράξη που μπορούν να κάνουν, είναι να ενταχθούν στο, Μητσοτάκη. Δεν θα είναι άλλωστε οι πρώτοι αριστεροί που συντάσσονται με τον «Μωυσή»…
Αντίθετα, ισχυρή μας πεποίθηση είναι ότι η μοναδική ελπίδα για τη σωτηρία της πατρίδας, του λαού και για την τιμωρία όσων οδήγησαν την Ελλάδα στην ιδιότυπη γενοκτονία που ζούμε τα τελευταία πέντε χρόνια, είναι άνθρωποι σαν τον Παύλο Πολάκη. Ναι, τον αψύ, τον τρελό, τον κουζουλό. Για τα εσωτερικά βέβαια, αφού για το εξωτερικό, μπορεί να βρεθεί κάποιος πιο «ευειδής»…
Όπως άλλωστε περιέγραφε ο εθνεγέρτης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, «Ο κόσμος μας έλεγε τρελλούς. Ημείς αν δεν είμεθα τρελλοί δεν εκάναμεν την επανάστασιν»,…